Sayın Mert arkadaşım; öncelikle bu konu için sana çok çok teşekkür ediyorum.
6. sayfaya kadar okudum, sabredemedim konunun tümünü okumadan izninizle düşündüklerimi paylaşmak, deşarj olmak istedim. Zira şu an çok ihtiyacım var bu konuda deşarj olmaya.
Sizler çoklukla -evrim teorisi, kuantum, ilimler, bilimler" gibi genel konulardan bahsetmişsiniz. Ancak ben "doğru olduğunu düşündüğüm kararı"vermeme sebep olan küçük ama gerçek sebeplerden bahsetmek istiyorum. Beni delirten, sabahlara kadar ağlatan özel sebepler.
Ben geçirdiğim talihsiz bir trafik kazası sonucu, 4 yıl önce yani sonradan engelli oldum. Engelli olmadan önce Allaha yine yakındım ve inancım vardı. Bazı perşembe geceleri dua ederdim vs... Ama engelli olunca daha çok bağlandım. Yattığım yerden 5 vakit namaz kılıyor, dua kitabımla uyanıp dua ederek uyuyordum. Dua edeyim, namaz kılayım ki o da beni sevsin, bir an önce hayatımı düzene sokmama yardımcı olsun, minik oğlumla eskisi gibi saklambaç oynamama yardımcı olsun...
Ben 4 yıldır ağlayarak dua ediyorum ama değişen bir şey yok. Kafayı yiyeceğim, kollarımı açıp oğluma sarılabildiğim için "allahım sen ne büyük bir mevlamsın, sana hamd olsun oğluma sarılıyorum" diyordum ama düşünüyorum da neden benim arabama arkadan alkollü birinin vurup arabamı duvara sokan ve tüm vücudumu paramparça yapan kazanın olmasını engellemedi?
Eski eşimle kavga ederken minicik Can "yapma babacım", "annecim acıyor mu" diyordu, ortada bir psikopatlık mı var, eğer çok çok yüce bir yaradan varsa neden oğlumu ağlattı? Neden şimdi 9 yaşında olan oğlum "anne ben geçmişe dönmek istiyorum, babamla senin ayrılma sebebinizin olmasını engellerdim, senin o kazayı yapmaman için o gün seni işe göndermezdim" diyor durup dururken.
Ya böyle size hesap sorar gibi "neden! neden!" yazıyorum ama dedim ya deşarj oluyorum şu an sanki. Sesli düşünüyorum belki de...
Biz neyiz? Tanrı.. Engelliler.. sorusuna yada paylaşımına benim cevabım ve yorumum şu;
Ben kendi açımdan bakıp karar verdim, bencilim bu konuda yani. eğer bir yaratıcı varsa, çöplük içinden kendiliğinden oluşan minik sineklerinde, ana rahmine giren dölün çocuğa dönüşmesinin de, yağmurun da, güneşin de, bitkinin de bir yaratıcısı varsa, o çok mükemmel her neyse, benim oğlumun ağlamasına izin vermezdi. Benim oğlumun babasının bizi aldatmasına, benim kaza geçirmeme izin vermezdi. Eğer varsa da tüm bunlara izin veriyorsa nasıl bir psikopatlıktır bu???
Sadece ödüm koptuğu için muhatabımın olmadığını sorgulamaya korkup kendimi yorduğum için kendimi APTAL gibi hissediyorum.
Şimdi yazımı sonlandırayım da dostların yazdığı yorumların tamamını okuyayım. MERT tekrar teşekkürler.
Sevgiler