Aynı durumlari yaşıyoruz. Hiçbir şey yapaskm gelmiyor bazen. Ama zorda olsa gönülsüz de olsa bir işin ucundan tutmaya başladim mi birakasim gelmiyor. Psikolojik olarak korkutuyor birşey yapma isteği. Hatta nefret bile ettiğini düşündürüyor beynin. Klasik olacak ama bir söz var
"Bir işe baslamak bitirmenin yarısıdır"
Örneğin denizin yanında yaşardım. Denize hiç giresim gelmez sanki sırtımda taş taşıyacağım yorgunluktan geberecem gibi hissederim. Ama girdim mi 3-4 saatten önce asla kıyıya çıkmam.
Evde bisiklet bana ben ona bakarım. Sonra mecburiyetten bindigim zaman işimi hallettikten sonra 40-50 km sürmeden bırakmam. Yeter ki ilk adımı atayım...
Bu durumu nöroloji, psikiyatri kardiyoloji, dahiliye ve göğüs hastalıkları ile görüştüm hepsi birbirine yolladı. Sonra dayadilar ilacı dayadilar ilacı. Sadece şeker hastalığı teşhisi konuldu ondan dolayı olabilirmiş. Sende dene sende bir yerden işin ucundan tut. En basiti. Evi derleyip toplama ile başla mesela