hepimizin içi kıpır kıpır heyecan doluydu.. nasıl olmasın ki, kardeşimin düğünü yaklaştıkça heyecanımız da artıyordu. 18 saat uzaklıktaki memleketime gitmek için gün sayıyorduk. eşim işinden dolayı gelemeyecekti. ben ve çocuklar gidecektik. aslında çocukları götürmeyecektim. ben düğünü yapıp dönecektim. onların yalvarmasına dayanamayıp 18 haziran gibi yola çıktık.
ve nihayet memlekete varmıştık. kardeşimin nişanlısı karadeniz bölgesinde yaşıyor ve bize 10 saat uzaklıkta. bir düğün de orada olacaktı. çocukları teyzesine bırakıp annemle beraber kızın memleketine düğün hazırlığı için gittik.b abam kardeşlerim ve çocuklar düğünün olacağı günün sabahı yola çıkıp özel arabalarla geleceklerdi. biz düğün hazırlığını ve kına gecesini yaptık. sabah bizimkiler gelecekti ve düğün yapılacaktı. o gece kız kardeşimle konuştuk. yola çıkarken çocukların sağlık karnesini almasını söyledim .ne olur ne olmaz diye.
2 araba sabah ezanıyla yola çıkmışlar. çocukların bindiği araba amcamın arabası. amcam, babam, çocuklar ve teyzesi 5 kişiler. 3 saat kadar yol aldıktan sonra diğer arabadakiler kahvaltıya yer ayarlamak için önden gidiyor. ehliyeti olan ama hiç arabası olmayan babam arabayı alıp sürüyor. yol çalışmasının olduğu bir yerde sollama yapıyor ama karşıdan araba görünce panikliyor ve araba kontrolden çıkıp eşilmiş olan taşlı bir tepeye vuruyor..
küçük kızım ve teyzesi kapıdan fırlıyor. amcam ve babanda emniyet kemeri takılı bir de hava yastıkları açılıyor. büyük kızım ise arabanın içinde oraya buraya çarpıyor. o an olan oluyor zaten.
yol yapan işçiler koşuyor. babam önden giden kardeşimi arıyor. şok olan doktor kardeşim ani bir manevra ile dönüp oraya gidiyor. küçük kızım şoka girmiş titriyormuş. kardeşim iç kanama geçiriyor sanıp çok korkmuş. büyük kızım ise dayı bacaklarımı hissetmiyorum demiş. kardeşim inanmak istememiş. anahtarla birkaç yerini çizmiş ama nafile.. 112 gelmiş. görevli büyük kızıma boyunluk takmadan kucağına alacağı sırada kızkardeşim yattığı yerden adama tekme atıp bağırmış .doktor kardeşim gelip durumu görünce 112 görevlisine o da bağırıp boyunluk taktırmış.
ben haberi aldığımda şoka girdim. evlenecek olan kardeşim ben annem hemen yola çıktık. yollar bitmedi, gözümde yaş içimde korku. ben babalarına ne diyecektim şimdi. nasıl diyecektim... yavrum öldü de demiyorlar mı acaba... yol boyu elimizden telefon düşmedi .küçük kızımla konuştum ama büyüğü yok. 6 saat yol bitmedi. ve varınca acı gerçeği gördüm duydum...
ve nihayet memlekete varmıştık. kardeşimin nişanlısı karadeniz bölgesinde yaşıyor ve bize 10 saat uzaklıkta. bir düğün de orada olacaktı. çocukları teyzesine bırakıp annemle beraber kızın memleketine düğün hazırlığı için gittik.b abam kardeşlerim ve çocuklar düğünün olacağı günün sabahı yola çıkıp özel arabalarla geleceklerdi. biz düğün hazırlığını ve kına gecesini yaptık. sabah bizimkiler gelecekti ve düğün yapılacaktı. o gece kız kardeşimle konuştuk. yola çıkarken çocukların sağlık karnesini almasını söyledim .ne olur ne olmaz diye.
2 araba sabah ezanıyla yola çıkmışlar. çocukların bindiği araba amcamın arabası. amcam, babam, çocuklar ve teyzesi 5 kişiler. 3 saat kadar yol aldıktan sonra diğer arabadakiler kahvaltıya yer ayarlamak için önden gidiyor. ehliyeti olan ama hiç arabası olmayan babam arabayı alıp sürüyor. yol çalışmasının olduğu bir yerde sollama yapıyor ama karşıdan araba görünce panikliyor ve araba kontrolden çıkıp eşilmiş olan taşlı bir tepeye vuruyor..
küçük kızım ve teyzesi kapıdan fırlıyor. amcam ve babanda emniyet kemeri takılı bir de hava yastıkları açılıyor. büyük kızım ise arabanın içinde oraya buraya çarpıyor. o an olan oluyor zaten.
yol yapan işçiler koşuyor. babam önden giden kardeşimi arıyor. şok olan doktor kardeşim ani bir manevra ile dönüp oraya gidiyor. küçük kızım şoka girmiş titriyormuş. kardeşim iç kanama geçiriyor sanıp çok korkmuş. büyük kızım ise dayı bacaklarımı hissetmiyorum demiş. kardeşim inanmak istememiş. anahtarla birkaç yerini çizmiş ama nafile.. 112 gelmiş. görevli büyük kızıma boyunluk takmadan kucağına alacağı sırada kızkardeşim yattığı yerden adama tekme atıp bağırmış .doktor kardeşim gelip durumu görünce 112 görevlisine o da bağırıp boyunluk taktırmış.
ben haberi aldığımda şoka girdim. evlenecek olan kardeşim ben annem hemen yola çıktık. yollar bitmedi, gözümde yaş içimde korku. ben babalarına ne diyecektim şimdi. nasıl diyecektim... yavrum öldü de demiyorlar mı acaba... yol boyu elimizden telefon düşmedi .küçük kızımla konuştum ama büyüğü yok. 6 saat yol bitmedi. ve varınca acı gerçeği gördüm duydum...
Geçmiş olsun. Allah şifasını versin inşallah.
