Ya yardimcım olmazsa, ya bir sey yapmayıp yarı yolda...

merhaba arkadaslar

Ben bir kas hastasiyim. Kol ve bacaklarimdaki kuvvetimi kaybediyorum. Ama simdilik, tekerlekli sandalyede degilim. Yani, normal bir sekilde yuruyorum.
Hayatimda en buyuk hayalim, doktor olmakti. Ama bu hastalik engel koydu. Bu yuzden, ilk, orta ve liseyi bitirdikten sonra, universite'ye doktor olmak için yazildim, ama hem kollarda, hem de bacaklarda zorluk gordugum için, birakmak zorunda kaldim. Biraktiktan sonra da hayata kustum. Artik, eve kapandim. Hastaliktan nefret etmeye basladim, 7 sene, bir depresyon geçirdim, ama ben kitap okuyarak, depresyonu yendim. Bu bir senedir, kendimi okula alistirmak için, sigorta dersleri aldim. Ama, istedigim bir sey degildi. Ben gerçek bir universite ogrencisi olmak istiyorum. Eylul'de, yazilmayi dusunuyorum. Ama bir yandan da, korkuyorum. Ya, yardimcim olmazsa, ya bir sey yapmayip ta, yari yolda birakirsam ...... Iste korkularim. Bu korkular yuzunden, ilerliyemiyorum. Ama, unversiteye gidipte, istedigimi yapmazsam da, omur boyu vicdan azabi çekecegim. Iste boyle. Cok buyuk bir sorun, degil mi ?
Sizce ne yapmaliyim ? Hangi meslegi seçebilirim ? Ya hukuk, ya psikoloji, ya da ressam diye dusunuyorum. Ama hala seçemedim.
Yorumlarinizi sabirsizlikla bekliyorum.

Sevgiler
miss :wink:

yazmayi unuttum, Turkiye'de yasamiyorum, simdilik Fransa'da oturuyorum. Ama ilk ve orta okulu Turkiye'de bitirdim. Bura da lise'ye devam ettim. Turkçem fazla iyi degil, ama idare ediyorum.

miss :wink:

merhaba yazını okudum. aslında çok hassas bir durum ama ben kalbindeki sesi dinle derim.fiziksel aktivitelerinin gittikçe kısıtlandığını ve kısıtlanacağını düşünüp de engelime göre bir meslek seçeyim dersen baştan yanlış yapmış olursun bence. Hangi mesleği yaparak mutlu olacağını düşünürsen o dalı seçmelisin.

SAgan
Sarte
Camus gibi elemanları düşününce Psikoloji diyorum...

bu adamları orjinal dili ile okumak nekadar zevkli olurdu...

Psikoloji ile ne alakası var:
-Bu adamlar kırmışlar da ondan...

yarının ne getireceğini bilmiyoruz ,yaşam o kadar çok sürprizlerle doluki........bende arkeolog 76 'ya katılıyorum ...........yüreğinin sesini dinle .

ekleme:

Yok yok psikoloji... Madem 7 yıl kitap okumuşuz.. Süper gider..

Hukuk bayar... bence....

Bu arada etkilemek amaçlı değil.. Latife amaçlı yapıyorum... 3ünüde eşit miktarda isteğini düşünüyyorum...

Neyse...

Şöyle soralım neden psikoloji? neden hukuk ve neden ressamlık? Bunların cevabını bizimle paylaşmadan biz bu konuda senin yerine karar versek bile bu senin degil bizim kararımız olacaktır.

Neden mi devam etmelisin? Herşeyden önce kendini bulmak için.

Hiç ama hiç düşünmeden üniversiteye dönerdim. Ve en çok neyi istiyorsam onu okurdum.
"Ya yardimcım olmazsa, ya bir sey yapmayıp yarı yolda bırakırsam..?"
Ne fark eder ki! Önemli olan mutlu olman ve hayalini gerçekleştirmen.
Keza önüne sorunlar ve zorluklar çıkacağı muhakkak! Ben sorunsuzca okul okuyanını hiç görmedim Sorun çıkacak, sen aşacaksın; daha büyüğü çıkacak, yardım alacaksın; gene çıkacak, bıkacaksın... birinin sorunu çıkacak, yardım edeceksin... Velhasıl mutlu olacaksın. Bu arada okulu da bitirirsen ne ala!

İstediğine göre evet hiç düşünmeden üniversite'ye git derim. Hangi bölümü istiyorsan, hangi bölümde başarılı olacağını düşünüyorsan onu seç derim.

Bende bir tür kas hastalığından dolayı tek bastonla yürüyorum ve Ankara 'da oturmama ve üniversite'nin de Ankara'da olmasına rağmen şartları zorlayıp ilk sene otobüsle daha sonraki senelerde ise okulumun bana sağladığı imkanla okulun yanında yurtta kaldım. Birçok zorluklarla karşılaştım, gidemediğim, derslerimden kaldığım da oldu. Zor olsada ayakta durarak laboratuvarlarda ders, deney yaparak.
Ben eczacılık istemiştim fakat olmadı Kimya bölümünü bitirdim. Buna rağmen yılmadım ve bitirdim.
Şimdi mesleğimle alakalı olan bir iş yapmıyorum yapamadım ve buna rağmen diyorum ki iyiki okumuşum.

Hatta şimdi bir üniversiteyi bitirenlere Açıköğretim fakülteleri sınavsız, acaba diyorum bir daha okusam mı diyorum ve bu aklıma yatmıyorda değil hani.

Her engelli arkadaşın okumasını, şartlarını zorlayarak, yılmayarak gidebildiği yere kadar okumasını dilerim.

bence ileride pişman olmak istemiyorsan kendi kararını kendin ver.ileride keşke dememek için.

Merhaba Miss
Senin yapacağın şey bütün engellere ve zorluklara rahmen sen hangi mesleği arzu ediyorsan onu seçmelisin ki ileride pişman olmayasın.Bende senin gibi üniversite okumak isterken karamsarlığa kapıldım ve engellerimi düşündüm bu yüzdende okuyamadım.Şimdi okumak o kadar isterdim ki bu kadar ince düşünmeseydim de okula gitseydim.Tarih öğretmenliğini kazandıgım halde okul İstanbul dışında diye gitmedim.
Okumanı isterim ne zorluklar karşılaşırsan karşılaş orda karşılaşmazsan mutlaka güncel yaşantında karşılaşacaksın.
Doğru kararı ve seçimi kendin yapman dileğiyle.

bulent yilmaz' Alıntı:

Şöyle soralım neden psikoloji? neden hukuk ve neden ressamlık? Bunların cevabını bizimle paylaşmadan biz bu konuda senin yerine karar versek bile bu senin degil bizim kararımız olacaktır.

Neden mi devam etmelisin? Herşeyden önce kendini bulmak için.

Genişletmek için tıkla ...

Guzel soru

Neden psikoloji ?

Etrafimda çok aci çeken hastalar goruyorum, onlarin acilarini paylasip, onlari dinlemek, gerekirse onlara yardim etmek, yani onlara bir umut isigi olmak istiyorum .

Neden hukuk ?

Hayatta çok haksizliga ugrayan insanlar var, onlarin haklarini savunmak istiyorum, ozellikle biz hastalarin.

Neden ressamlik ?

Dogayi ve renkleri çok seviyorum.

miss :wink:

Arkadaşım Miss Durumlarımız Benzer
Ünv. Sınavından Önce (Bizim zamanda önce bölüm seçiyorduk) Ben sezgilerime Uyarak Endüstri Mühendisliğini Yazdım. Baba inatla yaz olu eczacılık açarız ufak bir eczane kendini kavurursun dedi. Yok dedim idealistiz ya...

Neyse hazırlık sınıfı,1. sınıf,2.sınıf a kadar kendim gittim ama bu durum beni o kadar zorluyordu ki burda anlatsam hade ya cekersiniz oraya girmiyorum... Ancak derslerde başarısızdım çünkü efor ayakta durmaya ve pür dikkat olmaya ve eğlenmeye gidiyordu.. Bir gün ip koptu ve özel vasita ile abim birakmaya başladı neyse ondan sonra başarı grafigi yükseldi yarım dönem uzattım ve bitirdim tam oh dedim kriz ve 6lik bir depresyondan sonra artık duvarlara tutunarak yürüyebiliyordum ...

Tekerlekli sandalyeyi kabullenebilmem de bir 6 ay kadar aldı...

Ancak iş aramalarda gördüklerimden şurasını anladım Tekerlekli Sandalyede iş çok zor bulunuyor...Babama söylemesem de Eczacılığı yazmadığıma biraz pişmandım.. Ama bu durum bölümümü sevmediğimden değil bilakis Bana çok şey katti ve beni çok geliştirdi...

Yani demem o ki bence biraz da realist olmakta fayda Ancak fransada durum farklı olabilr...Bana psikoloji daha mantıklı geldi...

Hukuk ise kesinlikle tavsiye etmem şöyleki hukuk yoğun şekilde pasif çalışma gerektiren bir bölüm bu da kas hastalığında tasfib edilmez...Gerçi psikoloji de bir nevi öyle ama daha az...

Ancak başta büyük bir hata yapmışşın 7 senelik bir inziva dönemi ve bu dönemlerde pasif bir hayat hastalığın açısında çok kötü olmuş...

Yazı karışık oldu sadece yardımı olur diye düşündüm sağlıcakla kal...

Burda bızım kararımızdan daha onemlı durumlar var.Mesala unıversıtenın mımarı yapısı,yurt ortamı,ulasım yıne bunun gıbı bır suru şey....Bunlar senın bolumu secımde etkılı olmalıdır.Ayrıca kesınlıkle bır rehberlık hocasından yardım al.


evren demir

BU KONUDA EVREN'İN SÖYLEMLERİNE KATILIYORUM. KENDİN İÇİN EN UYGUN MESLEĞİ VE ORTAMI SEÇMELİSİN.

AYRICA HASTALIĞININ TAM ADINIDA ÖĞRENEBİLİRMİYİM ?

BÜLENT KARDEŞİME BENDE KATILIYORUM. NE MALUM SAĞLAM OLSAYDIN VEDE KAZA GEÇİRİP YARIM KALMAYACAĞIN.
BU NEDENLE DE KENDİNE ENGEL KOYMA
SENİN GİBİ İNSANLAR HIRSLI OLMASI GEREKTİĞİNE İNANIYORUM. BAŞARACAKSIN.
BUNA EMİN OLABİLİRSİN. EEEEEEEE HADİ DAHA NE DÜŞÜNÜYORSUN.
HAYAT SENİN YÖNETİMİNDE.

Merhaba dostum. Ben de bir kas hastasıyım(musculer distrofi). Hastalığımın 7-8 yıllık bir geçmişi var. Lise yıllarında kendini yavaş yavaş hissettirmeye başladı. Fakat liseyi zorlanmadan bitirebildik. Ardından karşımıza bir üniversie sınavı çıktı. Haydaaaa!!!! Kara kara düşün bakalım nasıl bir bölümü tercih edecez.
Her ne kadar lisedeki agresif ve başarısız davranışlarımızdan dolayı, orta-öğretim başarı puanı yok denecek kadar az olsa da; yinede eşitağırlıktan iyi bir puan alabildik. Hastalığımızı dikkate alarak bir tercih etmem gerekirken, duygularımızın esiri olduk ve buca eğitim sınıf öğretmenliği bölümüne gittik. Belki işletme , kamu yönetimi yada maliye bölümü hastalığa daha uygundu .Neyseeeee bir maratona başladık gidiyoruzzz işte.
Üniverstenin 1.yılında hiç zorlanmadım desem yeridir.Samimi ve sıcak dostluklar kurduk bu arada.Az ama öz arkadaşlar edindim
2.yıl sınıfların yerleri değişmeye başladı,hastalık biraz daha ilerledi, merdivenlere ve o merdivenleri yaptıranlara küfretmeye başladım.2.yılın sonunda tamamen yanlış bir bölümü seçtiğimin farkına vardım.
Fakat bunun geri dönüşü olamaz,benim hastalığım beni beklemiyor, .Sonuna kadar gitmeye mecburuz. Tabii burda ev arkadaşlarımın (özellikle Mustafa Dal isimli can dostum) eetkisi çok büyük.Biz sana her zaman,her konuda yardımcı olcaz,senin bizi bırakma gibi bir hakkın yok diye ısrar ettiler. Bu arkadaşlar bırakılır mı ya! Devammmm
3.sınııfta hep benimle yürüyen ,merdivenleri benimle çıkan (hatta bazen çıkaran) ,benimle eve gidip gelen arkadaşlarım oldu yanımda.( Özelikle Mustafa Dal yine.Ona ne kadar minnettarım bilemezsiniz ya.Benim hastalığımı benimle yaşadı sankiii ).
4.Sınfta da artık birine tutunmak zorundaydım.Duvar kenarları mekanımdı benim. Merdiven çıkabilme yetisi kalmamıştı artık.Yetkililerle konuşup sınıfları aşağılara almaya çalıştık,olumsuzluklar da olmadı değil yanii..
Stajyerlik yerlerini değiştirdik,ben öyle uzaklara gidemem ki.
Neyseee derkennnnn zorlana zorlana okulu bitirdik.
Ama ben bile benden öğretmen olması imkansız,belki özürlü kadrosundan bir iş bulabiliriz derken kpssye girmişiz; (1 yıllık deneme amaçlı da olsa bile) evime 150 m uzaklıktaki okula atanmışım da haberim yok
3 aydır akülü sandalye kullanıyorum. henüz hiçbişey belli değil,belki seneye geri hizmete alacaklar beni. Ama olsun ben kendimi gerçekleştirdiğime inanıyorum.1 yıl olsa da öğretmenlik yaptım ya ölsemde gam yemem. Ve şimdiye kadar şans hep benden yanaydı,bundan sonra da bırakmaz heralde

Kısa anlatmaya çalışsam da,sanırım epey uzun oldu.

Sevgili Miss
Bu konu da kendini engellemenin bir anlamı yok. Ne istiyorsan, neyi seviyorsan onu yapmaya çalış. Şans senden yana olacaktır,buna eminim. Diyelimki istediğin şey olmadı! Ama yapabileceğimiz daha çoooookkkkkkk şey varrr.

Anamurun bozyazı sahillerinden gelerek, benim tüm kahrımı çeken,hastalığımı benimle yaşayan,herşeyin en güzeline layık olan can dostum MUSTAFA DAL a ( biz ona kısaca DAL deriz) sonsuz teşekkürler.Onun hakkını asla ödeyemem.

Arakadaşlar lütfen benim için DAL a bir teşekkür ederseniz çok sevinirim.
Ve miss umarım senin ve herkesin böyle bir arkadaşı olur.

merhaba arkadaslar

Hastaligimin adi, SMA type 3. Gerçek adi Kugelberg Welander .
Sizi okudugum için çok, ama çok mutluyum
Hayatta, hep kendimi hasta gordugum için, baskalarinin da benim gibi aci çektigine inanmiyordum
Ilerlemenin vakti geldi. Hastaligimi bir kenara koymanin vakti geldi.
Ona karsi savasmanin, zamani geldi
Sizi okuyarak, hayati kazanacagima inanmak istiyorum.

Hepinize tesekkur ederim.


miss :wink:

Sevgili miss.7 sene depresyon geciripte bu durumunu kitaplarla aştıysan,bu demek oluyor ki depresyon ve depresif durumlarla ilgili bir takım temel bilgilere sahipsin,bundan dolayı senin psikoloji okumanda fayda var.Benim fikrim bu. son
karar yine senin..

Güzin abladan sevgiler

hayatımızda elimizden tutan ,bizlerin sıkıntılarına ortak ve belkide bizden daha çok bizler için mücadele edecek dostlarımız olacak ,tıpkı MUSTAFA DAL gibi ...teşekkürler....

Bence idealist olmak kadar gerçekçilikte çok önemli. Bu konuda en iyi kararı yine kendin vereceksin.

Hangi mesleği neden, niçin istiyorsan önce bunun nedenlerini sor kendine. Hangisi ağır basıyor?

Bence o mesleği fiziki açıdan yapıp yapamayacağında çok önemli. Yoksa boşu boşuna emek vermiş olmayacak mısın?

İşte bu ve benzeri konuları beyninde süzgeçten geçir. Karar senin...