Siz şanslısınız diyorlar [Yaşam]

Ben daha öncede söylemiştim.1,5 yaşında çocuk felci geçirmişim.2 ayağımda da problem var yani yürüyemiyorum.Okula başlayıncaya kadar cihaz ve koltuk değnekleriyle şimdide tekerlekli sandalye ile hareket edebiliyorum.
Hiç yürümedim.Nasıl bişey bilmiyorum.Hep diyorlar sonradan kaza ile veya herhangi bir hastalık sonucu engelli olanlardan daha şanslısınız diye...
Bilmediğin birşeyi özlemezsin.Önceden engel olduğunu farketmediğin birçokşey karşına dikilmediği için, sen onları hep yaşadığın için ,engelin sana o kadar üzücü gelmez diye.....
Ama kaçırdıkları bişey var.Ben hiç saklambaç oynamadım.En büyük lüksüm ip atlayan çocukların ipini tutmaktı.Kollarım kopana kadar sallardım hiç yakınmadan,sonra haylaz çocuklar koltuk değneğimin birisini alıp kaçarlardı öylece kalırıdm ortada anneme söylesem bir daha dışarı çıkmama izin vermeyecek çaresiz beklerdim,getirsinler diye.Evde evcilik oynarken hep en güzel bebekleri ark adaşlarıma verirdim beni bırakıp gitmesinler diye.
Kısacası şunu demek istiyorum ki hiç yaşamadık diye hiç özlemiyoruz değil....

hissettiklerine yürekten katılıyorum. ben yürüyorum ama çocukluğumu hayatımın en güzel dönemlerini kaçırdım. aman top oynama ipatlama şunu yapma bunu yapma iyileşince yaparsın. zaten hemen yorulur çıkmak zorunda kalırdım. yıllar geçti çocukluk bitti gençlikte gidiiyor ama hala iyileşeceğim. hele beden dersinde sınıfta oturmak ne kadarda koyardı. çocukluğumu özlüyorum şimdi yakındada yaşamadığım gençliğimi özleyceğim. hayat işte ister küs ister elini ayağını çek hayattan bütün gün ağla sızla kimsenin kulağı duymaz olan yine bizlere olur. biz yine özlemeye devam edelim. rüzgargülü unutma " hayatta herşeyin bir sebebi sebebinde bir yaradanı vardır." yaşadığımız şeyler boşuna değil. sabır biraz bu dünyada değilse ahirette alırız mükafaatını yeterki ona layık birer kul olalım.

Çocukluğumda bir hikaye duymuştum.Hikayenin ana fikri herşeyin bir sebebi vardı.
Bir çocuk varmış eski zamanlarda.Gözleri görmüyormuş.Hep köy meydanınındaki havuzun yanına oturur oynayan çocukların seslerini dinlermiş.Çocuklar suyla şakalaşırlar gülüşürler hoşça vakit geçirirlermiş.
Ordan geçen bir ermiş mi diyeyim evliyamı diyeyim geçmiş zaman tam hatırlamıyorum.Çocuğun bu haline çok acımış çok üzülmüş.Ellerini havaya kaldırmış dua etmiş'' Allahım hikmetinden sual olunmaz şu yavrucağın gözlerine de bir damla fer verde o da oynasın diğer çocuklar gibi demiş.''
Allah tarafından açılmış çocuğun gözleri Çocuk uçıyor murluluktan koşuyor oynuyor gülüyor.Gel zaman git zaman çocuk yine o havuzun kenarına gelmiş elinde bir çivi havuzun içine çakmaya çalışıyor.
İşte herşeyin bir sebebi var o çocuk görmüyor çünkü görmemesi görmesinden hayırlı diye bitiyor hikaye ....
O zamanlar çok düşünmüştüm acaba benimde yürüyemememin sebebi böyle birşey miydi diye yaramaz bir çocuk değildim.Ne bileyim böyle bişey yapmazdım gibi geliyor.
Yinede kader Allah dertleri unutturan dertler vermesin hiçbirimize...

:shock: He yaa...

Bana da öyle diyorlar. Çok şanslıymışım... Şöyle ki ;

*Heryerde öncelik tanıyorlarmış.
*Kentkartla bedava gidip geliyormuşuz.
*Araba alırken indirimden yararlanıyormuşuz.
*Dersanede engelli kontenjanından yararlanıp, bedava okuyormuşuz.
*v.s... v.s... v.s...

Bunları görüpte sakatlığa özenen yarımakıllılar var :lol:

Herşey bi tarafa... Sakatlığın şansı olurmuymuş?Ha önceden olmuşsun, ha sonradan... Keşke kimse sakat olmasa ama mümkün mü? Değil tabi... Ancak şu var; bana bir tercih yapmam söylenseydi, sonradan sakatlanmayı tercih ederdim... Çocukluğumu yaşadıktan sonra... Netekim bana da bu şekilde yaşattı. Nasıl derler? "Allah gönlüme göre verdi..."

Hikmetinden sual olunmaz yarabbiii 8)

bence arkadaşlar gönlümüz çarptıkça sevmek uğruna engel yok yaşamaya..hayal kurma özgürlüğümüz sevebilme özgürlüğümüz, sabah güneşin rengine uyanma özgürlüğü,hayat bir kol bacak kaybına teslim edilemeyecek kadar değerli bir hediye...Allah onu bizden almadıkça engel tanımamama engellisiyim ben..bizim bir misyonumuz var tanrının kullarına şükürü öğretiyoruz..elbetteki bir ödülümüz olmalı..dünyadaki ödülü altın kalplerimiz.. dışarıya çok çıkmayınca kirlenmeyen duygularımız..bu duygularla kalın inşallah..mutlu günler bizim olsun

semuşka demiş ki:
bizim bir misyonumuz var tanrının kullarına şükürü öğretiyoruz..elbetteki bir ödülümüz olmalı..dünyadaki ödülü altın kalplerimiz..

Allahın verdiği en büyük ödül şükürcü bir millet olmamız galiba...Yüzümüze tükürseler Yarabbi şükür diyecek kadar şükürcüyüz...Onun için de bir arpa boyu yol gidemedik ya...

Dünyadaki ödülümüz altın bir kalp mi acaba? :roll: :roll: Ya da yalnız bir kalp mi :?:

yalnızlık allahındır her canlı bir eş arar
taşın kalbi yok ama onuda yosun sarar...

yalnızlığının sebebi sence engellerimizmi..ben hiç yalnız olmayan çok arkadaş tanıyorum..gerçek engel pozitif bakışını yitirmek bence...işte gerçek körlük ve özrü budur..

Sadece savunma mekanizması...Kedi ulaşamamadı ciğere pis der,biz de allahtan gözümüz kör ama gönül gözümüz açık deriz.Neyse insanlar için savunma mekanizmaları da gerekiyor....

şehribanu arkadaşım sen yaşama engellisin bence yürüme yada görme engelli değill..sevgiyle kal.... :?

ortez_protez şükürcü olmadığım için mi yaşama engelliyim :?:
Merak etme senden daha fazla yaşamı seviyorum...

çözüm ney olmalı..??
:idea: