Siz olsaydınız ne yapardınız? Doğum yapmak mı, yapmamak mı zor? [Yaşam]

SİZ OLSAYDINIZ NE HİSSEDERDİNİZ?

SEVGİLİ ARKADAŞLARIM.....

BUGÜN SİZLER LE PAYLAŞMAK İSTEDİĞİM ASLINDA FARKLI BİR KONU VAR AKLIMDA KARMAŞALAR OLUŞTURAN....

BİLİYORSUNUZ DAHA ÖNCE SİZLERLE PAŞAMLA MİNİK MELEĞİMLE İLGİLİ KAYAT HİHAYEMİZİ PAYLAŞMIŞTIM VE BANA BİR ÇOK ARKADAŞIM ACI DUYDUĞUM BİR ÇOK GÜNDE YURDIMCI OLMUŞTUR.

ŞU ANDA YAŞAMIŞ OLDUĞUMUZ KÖTÜ GÜNLERİN ARDINDAN (DEMİYORUM ÇÜNKİ YAŞAMAMIZ LAZIMDI VE YAŞADIK KÖTÜ DEYEREK SONLANDIRMIŞ OLURUM Kİ BUNU YAPMAK BANA DÜŞMEZ.)İİNCİ KEZ HAMİLE KALDIĞIMI ÖĞRENDİM.BU BANA ACI GÜNLERİMDE BİR UMUT OLDU.

ANCAK ŞU ANDA HAMİLELİĞİMİN 6.HAFTASINI DOLDURDUM. 16 HAFTA DA İLK BEBEĞİMİZİN HASTALIĞI İLE İLGİLİ ŞU ANKİ BEBEĞİME TAHLİL YAPACAKLAR ANNE KARNINDAN SIVI ALARAK.

ENDİŞELERİM BAŞLADI ŞİMDİDEN....;
ACABA BEBEĞİM SAĞLIKLI MI???
TAHLİL SONUCU İYİ OLMASSA EĞER BEBEĞİME NE OLACAK..???
ONA CAN VEREN ALLAHA KARŞI ÇIKMAK OLMA MI HAMİLELİĞİMİ SONLANDIRMAK?

BİLMİYORUM ÇOK KARIŞIK DUYGULARIM...

Eminem olumsuz düşünceleri lütfen kafandan atarmısın artık!!

Bence her şey çok güzel olacak..Hüsnü kuruntularına kıştt!!kıştt!! dermisin canım benim..

Bunun cevabı o kadar kişisel ki, bence başkalarının ne dediğini önemli değil. Yaşam sizin. Koşullarınızı ve aile ilişkinizi siz biliyorsunuz... Bebiş ağır sakatlıkla doğarsa onun bkımı için gerekli koşulları sağlayacak maddi ve manevi gücünüzün olması gerek. Hele bir test yaptırın bakalım. Dilerim bu sefer daha şanslı olursunuz...

İnş sağlıklı dünyaya gelecek daha önceki bebişin kaderi gibi olmayacak,yeterki dualarınızı eksik etmeyin ve inançlı olun...Ben inanıyorumki Allah'a sağlıklı dünyaya gelecek,halamın kızınada hamileyken bebeğin sakat doğma ihtimali var dedi doktorlar fakat doğuracam dedi kendisi.OturanBoğa'nında deyimiyle sizin hayatınız kimseyi dinlemeyin karıştırmayın yüreğinizin vicdanınızın sesini dinleyin.Kuruntuluk yapmayın inş sağlıklı yaşayacak dua edeceğim sizin için.

Ben yeni üye olduğum için neler yaşadığını bilmiyorum ama zor şeyler yaşadığını hissedebiliyorum. Nihai kararınız hakkında fikir vermem mümkün değil.
Ama şimdi... 10 hafta var daha. Lütfen bebişin ne kadar sağlıklı olduğunu ve O'nu kucağına aldığınızda nasıl mutlu olduğunuzu düşün hep... Benim bile yüzüm aydınlandı bunu yazarken. İyi şeyler düşün ve dua et. Eminim herkes bunu diliyordur. Allah gönlüne göre versin.

emine abla daha dur bakalım yaa 10 hafta var bak karnına sev dua et bak bizde başladık küçük yeğen için dua etmeye inşallah bu kez onun kaderi gibi olmayacak.hem neden olsunki ırsi bişeymi bu sanki doktorlar her ihtimale karşı emin olmak açısından tahlil yapıyolardır hamileyken bide hepatit iğnesimi ne yapıyolarmış sanki bebek hepatitlide ondan mı yapıyolar?hayır sadece bi tahlil bu bu kez herşey çok daha güzel olacak bu bebeğe diğerine veremediğin sevgiyide vereceksin çok daha şanslı olacak.

...

Rabbim hayırlı ,sağlıklı evlatlar nasip etsin.

Doktorlar size engeli bir evladınız olacak,bu hamileliği sonlandırmamız lazım desede,sonucun doktorların dediği gibi olacağına inanmıyorum.Çünkü benzer testleri yaptırıp,çocuk sakat almalıyıza direnen dostlarımın sağlıklı bebekleri olduğunu gördüm.

Kaldı ki,engelli yada değil insan hayatının sonlandırılması cinayettir.Üstelik savunmasız bir varlığın katletilmesi.Anlayamadığım bir cinayetin ,annelik gibi yüce bir vasfa sahip insan tarafından üstelik sevgi adına yapılması.

Evladınız engelli dahi olacak olsa,hamileliği sonlandırma hakkınız hukuki olarak olsada,islam hukukuna göre,Allah'ın emirlerine göre böyle bir hakkınız yoktur.Mahkeme-i kübrada katil olarak hesap verirsiniz,üstelik "anne katil" olarak!

Bir insanı öldüren bütün insanlığı öldürmüş gibidir,bir insanı yaşatan tüm insanlığı yaşatması gibidir. "Ayet"

Zavallı anne adaylarına yapılan bu test işkencesi de nedir bir türlü çözemedim hem de sonucun doğru olma olasılığı sadece %60’lardayken... Hamileliğiniz başladıktan aylar sonra (mutlulukla bebeğinizi beklerken) bir anda şom ağızlının biri, özürlü bir bebeğe sahip olacağınızı söylüyor üstelik elindeki veriler %60 iken bunu size %100’müş gibi aktararak.

Bir anda dünyanızı başınıza yıkarlar, aylardır birlikte yaşadığınız bebeğinizden ayrılmak zorunda olduğunuzu bütün şom ağızlılar bastıra bastıra söyler ellerinde sözleşme varmış gibi..

Bu durumda çenelerini kapatıp susmalarını istemekten daha güzel bir şey olamaz. Hatta mümkünse elinizdeki o %60'lık verileri suratlarına çarpın ki öfkeniz biraz olsun dinsin.

Her şey zamanı geldiğinde olacağına varıyor ne bir eksik ne bir fazla.. ne bir gün önce ne bir gün geç... Öyle ya da böyle başınıza gelecekten kurtulma şansınız olmadığına göre elinizdeki zamanı iyi değerlendirin, hiçbir şey belli değilken cehenneme çevirmeyin hayatınızı.

O tarama testi adı verilen ve Türkiye’de yaygın olarak uygulanan testlerin doğruluk oranı hala tartışılmakta. Bu işkence anneye yapılarak hem bebeğin düşük riskini artırıyorlar hem de (güya ailelerin merakı gideriliyor) kâbus dolu günleri başlatıyorlar. Ve akabinde muhtemelen sağlıklı bebekler özürlü diye aldırılıyor.. öyle çok örnek var ki bu konuda..

Halk arasında "zeka testi" olarak yanlış bilinen "tarama testi"; 35 yaşından küçük anne adaylarının kanındaki hormon, protein seviyesi ve ultrason bilgilerinin aynı pozisyondaki diğer hamilelerle karşılaştırılması yöntemiyle yapılıyor. Varın gerisini siz düşünün :? Yalnızca oransal olarak taşıması muhtemel risklerin belirlenildiği SANILIYOR!!! Eğer o oran yüksekse amniyosentez yapılıyor.

Amniyosentez, hamileliğin 16-18’inci haftalarında gebelik kesesindeki sıvıdan alınan örnekle yapılıyor. Anne adayı bu tarama testinin TANI koymak için uygulandığını zannediyor ve risk oranını öğrendiği andan itibaren hayatı kararıyor. Oysa istatistiklere göre tarama testinde risk oranı yüksek olan bebeklerin sadece % 4-5’i özürlü olarak doğuyor.

NOT 1: Annem kardeşime hamileyken 37 yaşındaydı ve ben de 15 yaşındaydım, bebeğin down sendromlu olduğunu ve hemen alınması gerektiğini söyledi doktorlar. Bir de üstüne azarladılar ki hangi cesaretle 37 yaşında hamilelik yaşıyorsun diye. Şuan kardeşim 12 yaşında SBS’ye hazırlanıyor…

NOT 2: Kasım 2006’da 5 yaşındaki yeğenime nöroblastom (böbreküstü bezi tümörü) teşhisi koyuldu. Ve doktorlar kemoterapiye başlarsa yaşam şansının en fazla %12 olduğunu söyledi.. Hatta prof.lardan biri benim çocuğum olsa ona bu çileyi çektirmem evde mutlu olmasını sağlar ailesinin yanında ölmesini beklerdim dediler. Yeğenim kemoterapi ve ışın tedavisini oldu tümör yokoldu elhamdülillah sağlığı da gayet iyi.

Umudunuzu asla yitirmeyin duanın ve sevginin güçlü etkisini bebeğinize hissettirin. O’na güvenin…

Rabbim kimseye evlat acısını yaşatmasın..

Bu iş birazda tibbi bir konu şayet birinci çocuğunuzdan sonra
doktorlar size bazi tavsiyelerde bulunmuşsa onları dinlemeniz gerekirdi.
şayet böyle bir risk görmemişlerse her şeyi Allah' a birakmak gerekir
hepside aynı hastalığı taşıyacak diye birkaide yoktur.

Dualarımız dünya'ya gelecek yavrunun sağlıklı olması için olacaktır.

emine paşam.

Ben evli değilim biliyorsun, ne fikrim olur dersek.
Olumsuz düşüncelerini lütfen bırak bebeşin daha zamanı varmış, Allah en dogruyu verir bizlere...
Bil'ki hepimiz seninle dua ediyor olucaz bebiş için inşallah hiç bir sorun yaşamayacaksın, bu fikre yogunlaş.
Güzel haberlerini bekliyor olucam ablam öpüyorum.
kendine ve bebişe iyi bak...

Çok Zor bir durum ama olumsuz düşünmeyin lütfen

Pozitif düşünce Pozitif sonuçlar doğurur unutmayın :wink:

İLK BEBEK DENEYİMİMİZDE YAŞADIM....

EŞİM 6 AYLIK HAMİLEYDİ, TARAMA TESTİ SONUCUNDA BİR TERSLİK OLDU... BEBEĞİN KAFA TASI İÇİNDE HYDROCEFALL YANİ HİDROSEFALİ ADINDA BİR BOZUKLUK VARDI. BUNUN TIBBİ AÇIKLAMASI ŞUYDU " BEYİN HER SANİYE ÇALIŞMASINDAN DOLAYI SU ÜRETİR BU SU KAFATASI İÇİNDE TOPLANIR VE TAŞIYICI BORU SİSYEMİYLE MİDE BOŞLUĞUNA DÖKÜLÜR, İLK BEBEĞİMİZDE BU BORU OLUŞMAMIŞ VE BEYİNİN ÜRETTİĞİ SU MİDE BOŞLUĞUNA AKTARILMIYORDU, BU DURUM KAFA YAPISININ HADDİDEN BÜYÜK OLMASINA, ŞEKİL BOZUKLUĞUNA, YÜRÜME DE DENGESİZLİĞE, BİLİNCİN SÜREKLİ GİDİP GELMESİNE, ZEKA GERİLİĞİNE VE İLERİ SAFHADA ÖLÜME BİLE NEDEN OLABİLECEĞİNİ ÖĞRENDİK... GEÇİCİ TEDAVİ İSE ÇOCUK DOĞDUKTAN SONRA AMELİYAT EDİLİP, ŞANT (KÖPRÜ) TAKILMASI İLE OLACAKMIŞ, YANİ BİR BORU DÜŞÜNÜN BU BORU BEYİNDEN MİDE BOŞLUĞUNA UZANACAK, VE ÇOCUK BÜYÜDÜKÇE BORU KISA KALACAĞINDAN SÜREKLİ AMELİYATLA BU BORU DEĞİŞECEK...

AYNI ZAMANDA BU ÇOCUK OKUYAMAYACAK, ÖĞRENEMEYECEK, BELKİ BELLİ BİR SÜRE SONRA ÖLECEK... HER 2000 DOĞAN ÇOCUKTA 1 GÖRÜLEN BİR GELİŞİM BOZUKLUĞUYDU... ÇOK DÜŞÜNDÜM, VİCDANIMLA YÜZLEŞTİM, EŞİMLE BİRLİKTE DEFALARCA ÖLEREK, DELİ GİBİ AĞLAYARAK VE HALEN ETKİSİNDEN KURTULAMADIĞIMIZ O KARARI VERDİK...

ÇOCUK NORMAL BİR DOĞUM GİBİ 6.5 AYLIKKEN ALINDI, KÜVEZDE 2 GÜN YAŞADI VE HAYATINI KAYBETTİ... ONUN YAŞAMASINI İSTEMİŞTİK, AMA ALINMASI GEREKİYORDU, ÇÜNKÜ ANNEYEDE GERİ DÖNÜŞÜ OLMAYAN BİR HASAR VEREBİLİRDİ... BAZEN İNSANLAR İSTEMEDİKLERİ KARARLARI VERMEK ZORUNDA KALABİLİYOR...

SEVGİLİ EMİNE PAŞA, BU KONUYU YAZARAK SİZİ ÜZMEK VEYA ENDİŞELENDİRMEK İSTEMEM SİZ İYİ ŞEYLER DÜŞÜNÜN, DUALARIM SİZİNLE OLACAK UMARIM BEBEĞİNİZ SAĞLIKLI BİR ŞEKİLDE DÜNYAYA GELECEK VE SİZ ÇOK ÇOK AMA ÇOK MUTLU OLACAKSINIZ....

dilerim allahım sana hayırlı sağlıklı nurtopu gibi bir evlat nasip eder eminecim

rabbim yar ve yardımcın olsun

ümidini sakın kaybetme

inşaallah bebişimiz mutluluk verecek bize canım

Pozitif düşünmenin gücüne şu sıralar çok fazla inanmaya başladım, daima herşeyin çok güzel olacağını düşünün.. aklınıza olumsuzlukları hiç getirmeyin. Güzel şeyler düşünün ki, güzel olsun. Rabbim evlatlarınızla sağlıklı huzurlu bir ömür geçirmenizi nasip etsin.

emine_paşam, öncelikle tebrikler.

Şu anda bebeğin altı haftalıksa sinir sistemi gelişmesi sürüyordur. Beyin, omurilik ve sinirler bu dönemde gelişir. Dışarıdan etkilere şu dönem daha açıktır. Arkadaşların da dediği gibi bu dönemi olanak oldukça huzurlu geçirmeye bak. Eğer kendini stres içinde, çıkmazda hissediyorsan kimseye kulak asmadan psikiyatrist yardımı alman yerinde olabilir.

Umarım herşey yolunda gider.

tar'ca hamilelik ve doğum süreci...

Karakayanın bahsettiği annelerden biri benim.Hamileliğim boyunca hastane 2. evim oldu.Yüksek tansiyonum,kalp rahatsızlığım,ameliyatla onarılmış mitral kapağım,pıhtılaşma hücrelerimin sayısının çok düşük olması ve ailemin genetik açıdan ciddi şekilde sendroma sahip olması(annem ,babam sağlıklı,kardeşlerim sorunlu)nedeniyle sıkı takipte kaldım.Doğum yapacağım sn.ye kadar sürekli burun ve dişeti kanamam oldu.Sürekli tansiyon ölçümü,rutin doğum tetkikleri yapıldı.Bir de hematoloji kontrollerim vardı.Kardiyoloji muayenelerim ve ekom da tam trajediydi.Ailemde engelli üye çok fazla,bunlardn 2 si kardeşlerim...(bir tane tar sendromlu erkek kardeşim 1 yaşında zatürreden ex olmuş.)Dr.lar hamileliğim boyunca bebeği aldırmamı söylediler.Hiçbirini dinlemedim,dinlememde.Sakatta olsa benim için insan insandır.Kime ne ki...Kendi bencilce isteklerim ve rahatlığım için bir canlının katili mi olsaydım.Doğum çok zor oldu,trombosit hücrelerimin eksikliğinden yoğun kanama oldu,bunu azaltmak için doğumdan önce trombosit hazırlandı.Doğumda bu trombositler verildi,damarım patladı,tekrar damar yolu açmak tam bir kabus oldu.Herşey çok hızlı yapılıyordu.Ben bu sıkıntıların hepsini Allah'ın izniyle atlattım,bana destek olan kimse olmadan.Sezeryan düşünülyorduama daha sonra narkoz sorun çıkarır dediler ve normal doğum gerçekleştirdim çok zor da olsa.Hiç ama hiç kürtaj düşünmedim,hemde hiç.İsmi bile itici geliyor,insan bu vicdan azabıyla nasıl yaşar ki...Bu benim şahsi kanaatim.
Bebeğim dünyaya sağlıklı bir şekilde geldi.Şuan 2 yaşında...Tabi bu zamana getirene dek çok badireler atlattık.Kemikiliğimin daha fazla deforme olmamsı için hematoloğum(kan hastalıkları dr.'u) gebeliği uygun görmüyordu.O da çok stres yaptı,telaşlandı.Ama çocuğun sağlıklı olması onu ve diğerlerini çok şaşırttı.Genetik bölümündeki dr. da benimle görüşmek istemişti doğumdan önce,ben fırsat bulup gidemedim.Sağlıklı bir bebek dünyaya getirmeme onlarda şaşırdı.Hatta hematoloğum benim sendromum hakkında ileri düzeyde bilimsel araştırmasını devam ettiriyor.
Hamilelik döneminde anneler çok aptalca şeyleri kkafaya takabiliyor,kendi kendine kuruntular falan filan.Doğumdan sonra saçmaladığını anlayacaksın Emine.Keyfine bak sen.Senin psikoojin bebeğin psikolojisidir.Bebeğine bol bol kitap oku,konuş,müzik dinlet(en önemlisi ney dinlet)...Beslenmene ve egzersizlerine dikkat et.Kalp sorunun yoksa bol bol yüz.
Bunlar naçizane TAR SENDROM'lu annenin tavsiyeleri...Allah yardımcın olsun.
Sevigyle kalın...
Emine bunları sana örnek teşkil etsin diye yazdım.Böyle rahatsızlıkların yoksa sorun ne peki?Kalbini ferah tut.

NOT:Olayların kronolojisi biraz tuhaf oldu,uykudan yeni uyanıp ,hamilelik ve doğum anılarımı yazarsam böyle olur.

merhaba tarelif;

inan bana şu anki durumum daha iyi düne göre...

yaşadıklarını okudum ve benle bunları paylaştığın için sana teşekkür ediyorum.

hayat hikayem aslında sandığın kadar sorunsuz geçmedi inan bana.İlk hamileliğim her şey normal gitti ve bebeğimi kucağıma sağlıklı aldım sandım.Ama herşey normail geçmedi bebeğim sma tip-1 hastası idi.Bunu öğrenmek aslında bana onu kaybedeceğimi söylesede hiç bir dünyamıza engel olmadı.Herşeyi yaşadık doyumsuz mutlulukla.

Şükürler olsun allahıma...

Sonra acılı günler....
Hastahanede bebeğim yoğun bakımda....

Gözümün önünden günler yıllar gibi geçti.Acı ile yandım kavruldum.Minik bebeğim kucapımda değil toprak altında.Ağladım...
Yandım...
İnandım allahıma.

Ama işte endişeler yakamı bırakmıyor.

YENİDEN HASTA BİR BEBEĞİM OLACAĞINI ÖĞRENİRSEM DOĞURURMUYUM???
kuşkusu ve tahlil....

Birilerinin adına konuşmak gibi algılamayın lütfen ya da dış kapının dış mandalı gibi.. Elbette yaşamak konuşmak kadar kolay değil, insana kaldıramayacağı yük yüklenmiyor; ama tam sınırda kalıyor işte böyle altında ha kaldın ha kalıcan...

Evlat bu bir dengi daha yok, ağlarsın yanarsın.. bazen öyle bir noktada bulursun ki kendini bütün bunlar bir rüya olsun istersin, uykuda olayım Allahım dersin yalvarırsın; ama uykuda değilsindir yaşadıkların gerçektir ve canını çok acıtır; ama o acıyı yoketmek için elinden hiçbirşey gelmez.

Varmıs gibi görünen çözüm yolu ise sonucu değiştirmiyor malesef

tek bir şey bilirim ben inanır ve allaha dua edersen her şey yolunda gider bende eminimki sizin hiç bir sorununu olmadan o yavruyu kucağına alacan ve o cocuk büyüdükce geriye dönüp düşündükce hafifce gülümsüyecen hep sana dua edecem allah yardımcın olsun güzel anne

Merhaba Emine Paşam,bugün siteye kopyaladığım bu yazı belki fikirlerinizin,düşüncelerinizin netleşmesine yardımcı olur diye düşündüm,bakmanızda belki bi fayda olur...
Sağlıklı mutlu günler...

http://www.engelliler.biz/forum/viewtopic.php?t=36078

fatma sevgili arkadaşım benim dilimden anlattın hislerimi sağol...
günesstar duaların için allahıma şükür ediyorum....

emine allah yardımcın olsun.
ben ben kız babasıım ve engelli.
6 yaşında.çok zor oluyor ben engelli kızım engelli.
ama zaman dursun ve kızını ver artık deseler canımı veririm onu vermem.
ha dersen kızın engelli acı çekiyor.
ama bizede sormadılar ki engelli olurmusun diye.
başa gelen çekiliyor.
dünya hep gülenlerle dolu değil ki.
televizyonlarda hep gülen insanlar göstermeye çalışsalar da ağlayan milyonların sesi onları bastırıyor.
evlat güzeldir.
can vermek bize kalmadı can almakta bize düşmez
allah en doğru kararı vermeni sana nasip etsin.