Oğlumun sol kolu kısa ve sadece 2 parmağı var. Gelecekte bizi bekleyenler..?

Merhaba

Ben 2 senelik evliyim ve 3 aylık bi oğlum var. Oğlumun sol kolu kısa ve sadece 2 parmağı var. Bu siteyi internette gezinirken buldum ve oğlum gibi olan bi kaç kişi daha var onların yazılarını okudum.
Bende ve eşimde herhangi bi engel yok ama Allahın takdiri oğlumda var. Bu beni bi yandan çok üzmüyo iyiki aklında bişey yok ama ilerde büyüdüğü zaman nasıl bi ruh halinde olucak o kolunu parmaklarını kullanabilicekmi onları çok merak ediyorum. Tek korkum bana kızması neden beni böyle doğurudn diye. Bunları düşünmekten uyuyyamıyorum bile ruh halim çok bozuk ve tabiki sinirlerim de
aranızda böyle olanlar lütfen bana cevap yazsın onlar nasıl bi ruh hali içinde etrafı nasıl karşılıyo onları ellerini rahat kullanabiliyorlarmı lütfen bana cevap yazın sizlerle konuşmak istiyorum.. Dostça kalın..

Belki durumum oglunuz gibi degil ama bu ilahi taktirdir..
Ben ayaktan sorun yaşadım belki anneme hayata kadere isyan ettim ama.. Günlerce beni neden dogurdun benmi istedim yaşamayı... Bana sordunuz mu??? Gibi baya saçma sorular... Ama bir zamandan sonra o polemik ister istemez kalkıyor...
Artık toplumda biryerin olduguna birey olduguna inaniyorsun.....
Zamanın birinde evli bir çift varmıs hanımı kocasına o kada ii davranırmıs ki bir gece beyi su istemiş, eşi suyu getirdiğinde kocasının uyuduğunu farketiş. Sabah olmus kocası bakmış ki kadın hala elinde su ile bekliyor...
Adam hanımına ben senden çok memnunum demiş...aradan biraz zaman geçmiş kadın adama ben ayrılmak istiyorum demiş... Adam heyret içinde.. Ben senden ayrılmak istemiyorum demiş se de nafile.. Ayrılacakları zaman adam düşüp ayagını kırıyor.. Hanımı tekrar adama dönüp ayrılmak istemediğini söylüyor... Adam yine hayret için de neden kararın değişti..
Kadın cevap verir senin başına hiç müsibet gelmiyor allahın seni sevmediğini düşündüm... Ama artık allah sana müsibet verdi ayagın kırıldı.. Seni sevdiğinine inandımmm..
Allah sevdiği kuluna biz ne kadar sanslıyız öylese...

Oğlunuzun engelli olduğunu, bir sorunu olduğunu aklınıza getirmeyin, bunu düşünmeyin (belki bir anneye bunları düşünme demek ne kadar saçma olsada). Onu neşe ile mutluluklar içerisinde, sonuna kadar gerekli eğitimi vererek büyütün.

Evet yeri geldiğinde, sinirlendiği anlarda veya bazı olaylar karşısında beni niye doğurdun diyecektir. Bende yeri geldiğinde bunları söyledim. Bu isyan kişinin büyüme evresinde olağan birşey bence. Fakat anneme, babama, kısacası aileme bugüne kadar bana gösterdikleri, davranışları, yardımları için herşey için teşekkür ederim ve beni iyi ki doğurmuşlar diyorum.

Küçüklüğümde engelimi hiç sorun etmedim. Yada etrafımdakiler bana hissettirmedi. Üniversiteye kadar etrafımda engelli bir arkadaşım yoktu. Her istediğimi yaptım belki zorlandım ama yaptım. Koştum, futbol oynadım, saklanbaç oynadım, dağ-tepe gezdik, dolaştık. Eğitimimi de sonuna kadar aldım (Hemde bana uygun olmayan bir meslek üzerine).Şimdi güzel bir işim var. Aldığım eğitimden farklı bir iş ama olsun, tam bana göre.

Büyüdükçe bazı sorunlar başlıyor. Kendini daha iyi tanıyorsun, etraftaki bazı olumsuzluklar ve davranışlar karşısında tepkilerin oluyor. Çocukluğundaki gibi gülüp geçemiyorsunuz. Ama büyürken kendinizi iyi yetiştirmişseniz ve ailenizde size yardımcı olmuşsa, bu sorunları rahatlıkla büyütmeden aşabiliyorsunuz. Birde burada sitedeki gibi arkadaşlıklar kurduğunuzda, sizi anlayan kişilerle içi içe olduğunuzda hayata daha sıkı sarılıyorsunuz.

Oğlunuz büyüdükçe eksikliğini farketmeyecektir bile. Büyüdükçe elini kullanabilecek, kendine göre çözümler üretecektir.
Hepimiz eksikliğimizi bir şekilde, başka yönlerden tamamlıyoruz, tamamlamayı öğreniyoruz.

Allah bağışlasın. Oğlunuzu neşeyle, sağlıkla, mutluluklar içerisinde büyütünüz.

Lisede bir arkadaşım vardı bir sağ elinde sadece başparmak ve işaret ve orta parmağın birleşiminden doğmuş tek parmak ve iki ayağı birden yoktu üstelik protez takılabilecek kadar bile bir çıkıntı olmadan. Ailesine de hiç isyan ettimi bilmiyorum ama bence sınıfın en neşelilerinden biriydi hayatı seviyordu insanları da... Bence üzülmeyin... Ben özürlü biri olarak hamileliğim esnasında nasıl dua ettim biliyor musunuz? Allahım ne verirsen razıyım ama sıralamam gerekirse aklı fikri merhamet duygusu olan sana, vatanına, anne babasına hayırlı bir evlat ver benim gibi özürlü olmasında sakınca yok benim kabulüm ama öyle olacaksa ne olur benim gibi güçlü bir karakter ve bana da annem ve babam gibi bir ebeveyn olmak için güç ve akıl ver" bence onu acınacak biri olmadığına inanarak yetiştirin onun işlerini asla yapmayın düştüğü zaman (tabii 1,5 -2 yaşından sonraki dönemleri kastediyorum) sakın kaldırmayın. ona sorumluluk verin hemde bolca böylece kendinin kardeşinden ya da diğer çocuklardan farklı olmadığını hissedecek. siz ona ne kadar normal davranırsanız o da size o şekilde cevap verecektir. unutmayın çocuklar siz konuşmasanız da bunu anlarlar ve ona göre davranırlar sakın üzülmeyin siz ona bakarken üzülürseniz o hayat boyu üzülecektir

Cevaplarınız için teşekkür ederim arkadaşlar/// zeynep sendende bi cevap bekliyorum

Cevaplarınız için teşekkür ederim arkadaşlar allah cümlenizin yardımcısı olsun inşallah dediğiniz gibi olur

Bence oğlunuzun sorunu okadarda büyütülcek bi şey değil.anladığım kadarıyla sadece sol kol.benim arkadaşımın iki kolu kısa biri hatta çok kısa .diğerini kullanabiliyo.ayrıca bir kolu olmayhan bir sürü arkadaşımız var.onlar napsın :?: bence beterin beteri var deyip halinize şükredin.ya ayaklarında bacaklarında problem olsaydı.hiç yürüyemeseydi.yada hiç kımıldayamasaydı ozaman nolurdu.çok şükür sizinkinde sadece bi kolda kısalık var.benim annem babamda sağlam ama benim doğuşdan parmaklarım yarım.iki eldede toplam 5tane parmak yarım.sağ dirsekğim eğri.napalım.alalh vergisi.çok şükür her işimizi yapıyoruz.önemli olan kimseye muhtaç olmamak.alalh kimseyi kimseye muhtaç etmesin. :wink:
oda büyüdükçe alışır.doğuşdan olan bi şeyi kabullenmek daha kolaydır.bence .siz içinizi rahat tutun.ve allaha şükredin. :wink:
sevgilerimle
:lol:

bakın aynı durumda bendim bilmiyorum dogum olayı nerde oldugunu ama ben 87 dogumluyum karadeniz de nükleer atık olayı olmuştu ailem o sırada oradaydı bu olayın yayılması bir sene falan aldı galiba orada dogan cocuklarda oluyo diye biliyorum beni ameliyat eden doktor da öle demişti ben ordu fatsa dogumluyum... benim parmaklarımda dogdugumda yapışıktı 4 yasında ameliyat oldum ve hepsini ayırdılar ampute olanlar falan da var kısa olanlar var parmaklarımda sol ayagımda baş parmakla yanındaki yapısık... ellerimde sol elde 234 üncü parmak da sekil bozuklugu ve kısalık sag elde 2345. parmaklarda da gene aynı şekildeee ama herşeyimi yapabiliyorum hatta hatta çogu insandan cokk daha fazla iyi kullanıyorum artılarım bile var yaniii rabbim bi yerden aldıgında bi şekilde kat kat fazlasını veriyor her yönüyle..şükürler olsun rabbime bunu hiç hissetmedim diyemem muhakkak aklıma geliyor neden böle oldu falan diye ama bi yerden sonra sabredip azmetmmek geliyor içimden size tavsiyem cocugunu doktora danısarak 3 ila 5 yas arası ameliyat gerekiyorsa yaptırın sonra ileride sorun oluyormuş gelişme oldugundan dolayı...daha detaylı bilgi almak ve konusmak için adresimi yazıyorum konusmak isterseniz cahitdogru@hotmail.com iletişim tel 0555 554 22 20....bu konuda danışmak isteyen olursa elimden geldigince yardımcı olurum saygı ve sevgilerimle....

tabi oglunuzun durumuyla bir degil benim ki ama gene de paylaşmak istedim belki yardımcı olurum diye...

slm arkadasım benım kızım23 aylık senı cok ıyı anlıyorum benım kızımında sol kolu kısa bas parmagı yok kolundakı radıus ısımlıgı kemıgı yok bende cok agladım gunlerce hemde benden sakladılar dogudugunda esım ve ablamlar sonra asıstanlar geldı ve ppattadak ogrenıverdım durmadan agladım ne yaptımda boyle oldu dıye ınsan bırden gorunce kotu oluyor bırde doktor cok saglıklı deyıp durdu onunlşa bırlıkte karsına cıkınca halıyle bılmem anlatabıldımmı sımdı ıse coktan unuttum oncelerı saklardım elını gormesınler dıye ne yapayım sonra dusundum benım kızımın bır parmagı yok ya kolu olmasaydı yada ayagı dedım sımdı hersey normal gelıyor amelıyat yaptırdık ızmır emot hastanaesınde elı daha duzgun ama aklı bır o kadar cok cek zekı herseyı anlıyor dogdugu gunden berı sana tavsıyem oglununyanında konusma onlar anlıyor benım kızım bız konusunca ıcın ıcın agalrdı sucluymus gıbı sımdı hıc konusmuyoruz kendıde benım bu parmagım yok dıye bırseyler anlatmaya calısıyor kardesı dogdu arkasından 9 aylık onda bırsey yok rabbım sevdıgıne verırmıs dedım sımdı artık sadec dua edıyorum ıyılerle arsılassın dıye ama ıster ıstemez buyudukcede bende senın gıbı sorarmı nıye dogurdun dermı dıye dusunmekten kendımı alamıyorum bu kadar anlatmak ıstedıgım sımdılık benımle konusmak ıstesen msn adresim nnnnara_20@hotmail.com

Yaradandan öncelikle cocuğunuza güzel sorunsuz bi yaşam diliyorum.

nacizane fikrim ona sakın diğer çocuklardan farklıymış duygusunu hissetirmeyin.bırakın herşeyini kendi yapsın.kendi mücadele etsin.ona siz çaktırmadan müdahalede bulunun.

tek gayeniz onun eğitimi olsun derim.

benım kızımda boyle dogdu arkaslarkızım suan bır bucuk yasında ama kızım bana anne neden ben boyle dogdum dıye soracakmı dıye bır korkum yok cunku bız ınaclı ınsanlarız zamanı gelınce ona bunun allah tarafından boyle yaratıldıgını guzel bır sekılde anlatırsak ve dıger cocuklardan farklı davranmazsak ıkı kolu elı varmıs gıbı davranırsak egıtımını guzel verırsek ve onun durumundan daha zor cocukların oldugunu anlatırsak ınanın halıne sukur edıcektır benın dusuncen bu kızım ıcın

ben ailemenedenini hiç sormadım sorsam asıl onların üzecekmiş gibi hissederdim. onlar benden bu konuda daha hassaslar bunu bana hep hissettirdiler . onun için sevginizi gösterir samimiyetinizi çocuğunuza aktarın o yetiyor.

evet kızım bana soruyordu 2 yasındayken buradakı parmagım neden yok dıye bu elımde var burada yok dıyordu ıste ınsan o zman bıtıyor ama ben ona ben senı boyle daha cok sevıyorum dıyorum o zman bende senı annecıgım dıyor bır suru amelıya oldu sımdı 3 yasında yazın kısa kollu askılı gıydırıyorum farketmesın normal gorsun dıye ama etraftakılerın sozlerını kısıtlayamam o zman zaten hemen bulundugu ortamı terk edıyor kendıde elımden gelenı fazlasıyla yapmaya calısıyorum sınırları bazen cok zorluyorum ama yınde yapıyorum hersey normalmıs gıbı goruyorum en guzelıde bu galıba

Evet bence dogru yapiyorsunuz. Kizinizi oldugu gibi kabul etmek ona farkli davranmamak en dogrusu. Kendine göre özellikleri, basarisi varidr onlari ön plana cikarincada kendine güven gelir.

Allah yardimcimiz olsun.

edadoruk Sizinle durumumuz bire bir aynı.Benim oğlum şuan 3.5 Yaşında. Sizinle görüşmek isterim. Telefon numaram 05549190340. Umarım okur ve dönüş yaparsınız...

edadoruk
Öncelikle merhaba

Korkularınız son derece doğal. Aklınıızı meşgul eden ve sizi her geçen gün biraz daha strese sokan sorularda son derece doğal.

Çünkü cevabı olmayan belirsiz içinde olan yada cevabı çok uzun zamanlar içinde alınabilecek tüm sorular insan denen canlıyı her zaman rahatsız eder.

Bir de şu var ilerleyen zaman dilimleri içinde mutlaka çocuğunuza bu durumun nedenleri nasılları niçinleri hakkında makul aaçıklamlar muhakkak ki yapacaksınız. Peki bu açıklamalar çocuğunuzu tatmin edecek mi.Bu soruda eminim ki sizi yeterinde rahatsız ediyordur.

Yaşamın belli bir akışı var ve bu akışa birey olarak uyum sağladığımız ve akışın bir parcası olduğuna inandığımız ölçüde uyumlu ve sağlıklı yaşıyoruz. Fakat belli zaman diliminde yada kritik gelişim dönemlerinde bu akışa uyum sağlayamadığımız olduğunda dengemiz bozuluyor işte böyle zamanlarda geliyor issyanlar sorgulamalar anneye kızmalar babaya başkaldırmalar ben niye böyleyim demeler vs vs.

O yüzden çocuğunuzu özellikle yasadığı yadda yaşayacağı zaman dilimindeki akışa en iyi şekilde hazırlayabilirseniz , eksik kaldığı ve yetenekli olduğu alanları tespit edebilirseniz eksik olduğu yerde desteğinizi yetenekli olduğu yerde övgünüzü yeterli oranda verebilirseniz yukarıda bahsettiğimiz soruları en hasarsız şekilde atlatabileceğini , uyumlu , zorluklar karşıında dirençli , farklılıklara karşı hoşgörülü bir çocuk olma ihtimali yükselecektir

bence evleadınız diğer çocular tarafından dışlanabilir benim başıma çok geldiği için söylüyorum ben epilepsi hastasıyım okulda ne yaşadığımı bir ben bir Allah bilir yani çocuklar bu tarz şeyleri çok tuhaf karşılıyor benle alay edenin dalga geçenin haddi hesabı yoktur..