O an Düştüm yere. Bir daha da kalkamadım...[O An]

Ben 18 yaşında kas hastalığı geçirmiş ve şu an 6 yıldır eve bağlı yürüyemeyen birisiyim. Bu yazıyı yazdım belkide bu hastalık ilerleyici olduğu için bi daha yazma imkanım olmayacak.
benim hiç unutamadığım o kadar çok anım oldu ki hangisini yazayım diye düşündüm bi an. Ben dersleri çok güzel ve her dalda yeteneği olan biriydim. Bilgisayardan tut müzik aletlerine kadar herşey ilgimi çekerdi, okulda ben en çok beden eğitimi dersinde üzülürdüm, bütün arkadaşlarım koşup oynarken ben bi köşede her zaman onları seyrederdim hastalığım yüzünden oynayamazdım. neyse aynı böyle bir gün kar yağmış ve her taraf buz tutmuş, merdivenden sağlam insan bile inemezken ben inmeye çalıştım ve düştüm yere. bi daha kalkamadım, buz tuttuğu için 2 saat buzun üstünde oturdum, belki birisi geçer de yardım eder diye. geçenler umursamadan geçti, yardım etmek isteyenler de bana bakmaktan başka bişey yapmadı
Ta ki kardeşim gelene kadar, o andan sonra benim okula son gidişimdi. Her okul kelimesi duyduğum zaman o anı yaşıyorıum insanların ne kadar soğuk olduğunu o an anladım.
Biliyor musunuz okulun kapısından son kez çıktım ya hastalığumdan çok o beni üzdü, o düşüşüm 6 yıl aradan geçti yine unutamadım.

O kadar uzun süre yerde kalmana ve yardım edilmemesine inanamıyorum. Bu kdar mı vicdansızlaştık toplum olarak... Neden kimse yardım etmedi?

çünkü toplum olarak zanna göre hareket ederiz. nasıl mı?

orda buzda oturan bir çocuk var. kim oturur ki buzda di mi?

"sanırım akrabası yakında ve birazdan gelecektir."
"şimdi niye buza oturuyorsun diye sorarsak "sana ne" der mi"
yoldan geçenler, buz üstünde görünce yeni düştüğünü ve kalkacağını hesaplamıştır.
ya da dilenci sanmıştır.
bilmedikleri herhangi bir sebeple oturdu sanmışlardır."kendi tercihidir" demişlerdir.
"eğer acil bişi olursa "yardım et" derdi çünkü..."
"ya sarhoşsa!"
"ya gaspcıysa elinde biçak varsa"
"bu işte bir üçkağıtcıık var ama ne?"
"canım biri gelir şimdi sorar"
bir sürü akla gelmeyecek zann oluşmuştur. ama bunlar tek taraflı zanlar...
...
halbuki boyle olaylarda gerçek araştırılmalıydı.ve akla gelen yukarda saydığım zanlar yerine aşagıdaki zanlar olmalı ve hakikatin peşine düşülmeliydi.
"insanlar bu havada buzda oturmaz."
"o halde bu çocuk neden buzda oturuyor?"
"yoksa hasta mı?"
"allah korusun düşmüşse, donarak ölürse!" vs.

hakikati öğrenmek düşerdi.
ve ona göre gereken yapılmalıydı.çocugun yanına gidip sormak gerekirdi.

başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum. bir gün evimin balkonunda oturuyorum. gecenin ikisi filan. evim büyük bir sitede olduğu için, karşıya da yeni bir site yapılıyordu. ve dolayısıyla işçiler çadırlarda kalıyordu.

tam karşımızda da bir çadır vardı. tek ve diğlerinden baya uzakta.
baktım çadıra yakın bir yerde küçük bir yangın var. çadıra kadar kısım çalılıkla dolu. ve ateş yayılıyor çadıra dogru gidiyordu.
hemen zannlar oluşmaya başladı.
"ateş çadıra kadar gitmeden söner."
" ateş çadıra kadar giderse işçiler uyanır"
"bu ateşi göre birileri şimdi site yonetimini arar"
sonra birden durdum. ben ne yapıyorum dedim
"zanna gore hareket etmeyiniz "ayeti geldi aklıma
ya bu dediklerim olmazsa işçilerin başna bişey gelirse!
ve ben bunun sorumlusu olacaktım bir tanık olarak!
hemen kalktım. gittim tel açtım site yonetimine. durumu anlattım ve yerin konumunu belirttim.
beş on dakka sonra site yonetiminden birileri geldi takviyeyle. ateş çadıra yaklaşıyordu.
inanın on dakka bagırdılar. çadırdan uyanan olmadı. seslerini duyuyordum. içeri daldılar artık yonetim.
sonra işçiler pijamalarıyla çıktılar. hep birlikte ateşi söndürdüler.
zayıf olasılıktı bu kötü senaryo doğru!
ama boyle durumlarda boyle kötü senaryolar geçerli olmalı!
burda gosterilen iyimser yaklaşımlar ya da "başkaları yardım eder" gibi ya da "başkaları da görmüştür" gibi zanlar, tanık olan kişileri kurtarmaz,onu sorumlu kılar.
ve kimse bundan kendini aklayamayacaktır!

içlerinden biri hakikati ögrenmekten yana olsaydı bu kardeşim iki saat buzda beklemeyecekti!
bazen boyle yanı başımızda "can" yanıyordur.
ama biz geçiyoruzdur.
aklımıza bile gelmez o hikayenin nasıl bir gerçekliğinin olduğunu...
ancak zannederiz!
kafadan ahlkam kesmek bedava nasılsa!

geçer tabi yoldan geçenler!
kaç yolcu geçiyor oradan?
elbet biri ilgilenir.
"benim işim var arkadaki bakar şimdi"
"otobusum kaçar şimdi"
nasılsa insan dolu şehir!
elbette biri bakar yardım eder!
hepsinin oyle düşünebilecegini hesaplayamıyor muyuz?
insana düşen, tanık olduğu olaya, başkalarını beklemeden mudahale etmesidir.
yoksa utanç, ömür boyu alnından inmesin!

birey önce gördüğü sorunu anlayacak. ve payına düşen sorumlulugun hakkını verecek!
işi varsa başkasına yaptırabilir. kendi sorumluluğunu başkasına kendi vermek zorunda ama. devredecek ve emin olacak yapılacagından! bu zor degil. aslında devretse bile gidemez. ya o da yapmazsa! burda bütün işleri bekleyebilir...
bizim insanlarmız bu kadar vicdansız degil.
ama bunları düşünemiyorlar. bu bilinci yerleştirmek bizlere düşecektir...

yoksa gazetelerde duyduğumuz bir haberle canınız(mız) yanacak!

ya da bir gün duyacagız o sorumsuzlugumuzun nelere patladğını!

üzülme kardeşim sen! o gün yoldan geçenler senin hikayeni bilmiyolardı.
bilmiyolardı...
ama bu sorumluluk bilincini öğrenecekler!!!!
bu sadece insana düşen bir sorumluluktur!
yardım da degil ayrıca!

geçmiş olsun kardeşimm
uarım tekrar yazarsıınnn
acil şifa diliyorumm allahtan
alaha emanetsinn

çok değil 4-5 yıl önceydi ICQ dan birisiyle tanışmıştım ABD de doğup büyümüş polyolu bi arkadaştı. çift koltuk değnekleriyle yürüyordu.
antalya'ya tatile gelecek istanbul'da 3 gün kalıp oraya geçecekti.
bende kal üç gün dedim.
o üç gün bir ay oldu.
dedi ki abd de engelliler için -en azından onun yaşadığı eyalette- her türlü düzenleme eksiksiz yapılmıştır hiç zorluk çekmem. türkiye'de bu yok. ama çok rahat çıkabileceğim bi kaldırımın kenarında bile dursam hemen etraftan geçenler teklif dahi etmeden bana yardımcı olmaya çalışıyorlar.
keşke bu abd'de olsa..bi kere düştüm yanımdan geçenler dönüp bakmadı bile.

bu tür davranışlarla ben de çok karşılaştım.
arabadan ineceğim yanımda aileden 3 kişi var..yani yardıma hiç ihtiyacım yok.
yoldan geçen adam dördüncü olmak için yarışıyo.
- abi yardım edeyim mi diyor.

yok yok ben bozulmuş olduğumuzu kabul etmiyorum/edemiyorum.
mutlaka çevredekilerin yanlış algıladıkları bir görünüm oluşmuştur diyorum.
inşallah öyledir

önce birşeyi anlamadım!düşmeden önce bir engelinmi vardı?düştükten sonra ne oldu?onu merak ettim...sanırım okulun bahcesinde düştün hiç mi arkadaşım yada öğretmenin görmedi mi?

bukadarmı vicdansız insalar warya?inanamıyorum sinir oldum.....

arkadaşlar hepiniz için tşk ederim cvp larınız için,Ama insanlık hakkaten ölmüş diyebiliriz.Benim başımdan o kadar çok buna benzer olay geldi ki söylüyorum.Keşke bunların yerine başka güzel konular açsaydık hiç üzüntülerimiz olmasaydı ama olmuyor biz robot değiliz insanız tabiki üzüntüklerimiz olucak sevinçli anılarımız olcak hayat bu.
Benim hayatımın en güzel yıllarında ben eve bağımlıyım bundan zor bişey olabilir mi? ben kendim için nice hayaller kurarken bi anda hastalık yüzünden hayatın darma dağan oluyor ama hepside boşver ilk önce insanlarımıza sevgiyi aşılamamız gerek, bu gün ben isem yarın onlardır, çocuklarıdır bunu düşünerek yardım etmeleri lazım etmeseler bile istekleri olsun ben orda uzaylu değilim yani onu belirtmek isyorum.

Allah şifa versin canım Allah tutup kaldırsın inşallah

canavarlaştık

ne ağlasak mı? kızsak mı? sonuçta biziz kendimiziz, bu en büyük gerçek .evrimleştik ve koca duyarsız bir millet olduk....
:evil: :evil: :evil:
sanada geçmiş olsun kardeşim ALLAH herkesin yardımcısı olsun ve kimseyi kimseye muhtaç etmesin

Allah sabır versin...

İnanın aklım çok karıştı bu hayatta başıma gelenlerden sonra Acaba benmi anormalim yada insanlar mı? yukarıda ki başıma gelmiş olayı anlattım birisine ne diyor"ee ne olmuş yani sende güven duygu sömürüsü yapma çok normal " acaba burda ben duygu sömürüsü yapacak bişey yapmışmıyım?, yada o saatlerce buzda oturmak çok mu normal bişey beni kendiniz yerine koyun öyle düşünün birde.

@Yeditepe çok güzel anlatmışsın çok teşekkür ederim senle konuşmak isterdim.

Demekki bazen insandan önce insanlık ölebiliyormuş.

geçmiş olsun
insanların bu kadar duyarsız olduğunu sanmıyorum biz yardım sever bir toplumuz mutlaka bir yanlış anlaşılma vardır