Nasıl okuduğumu gelin bir de bana sorun! [Eğitim]

Arkadaşlar ben Bursa'da yaşıyorum Uludağ Üniversitesi Teknik Bilimler Meslek Yüksek okulunda Bilgisiyar Teknolojisi ve programlama bölümündeyim..6 - 7 adet dersim kaldı...Onları da verirsem mezun olacağım...Ancak siz nasıl okuduğumu gelin bir de bana sorun..Benim skolyoz hastalığım var bu yüzden ayakta fazla duramıyorum..Bunun yanı sıra heyecanlandığımda ve stresliyken kekeliyorum...Bu durum öyle bir dezavantaj sağlıyor ki bana hiç sormayın...Bir de bazı hocalar anlayışsız ve zalim olunca..varın gerisini siz düşünün artık...
Aslında bugün anlatmak istediğim,başlıktan da anlaşılacağı gibi staj sınavım...Okuldaki hocaların aralarındaki problem ve çekememezlikler,öğrencilere olumsuz yansıyor..Tıpkı staj sınavında olduğu gibi..
O gün erkenden okula gittim ki erken gireyim de fazla beklemiyeyim diye...çünkü oturmaya yer olmadığı gibi ana-baba günü oluyor okul...e malum ben de fazla ayakta duramıyorum...Ama saat 9:30'da yapılacağı söylenen sınav taa 12' ye yaklaşan bir zamanda yapıldı..O da TAMAMEN BENİM ÇABAMLA... En sonunda bir hocaya giderek.."Bakın bu sınav için yaklaşık 3 saattir burada ayakta beklemek mecburiyetinde kaldım..Bireysel olarak sizin bir suçunuz olmayabilir ama diğer hocaları uyarmanızı istiyorum zira ben ameliyatlıyım ve sırt ağrılarım nüksetti dolayısıyla hasteneden rapor alıp rektörlüğe şikayet etmemi istemiyorlarsa eğer gelip daha fazla gecikmeden sınavı başlatsınlar dedim..O da birkaç hocayı arayarak bu sözlerimi isim vermeden de olsa genelleyerek onlara iletti...(öğrenciler şikayet edecek ben karışmam şeklinde)... :evil: Öte yandan zaten heyecanlandığımda ve stresliyken konuşamıyorum,bun göz ardı eden ve bu şekilde beni dinlemekten bile erinen hocalar var bu okulda...Bunlara ne dersiniz acaba ?
Arkadaşlar bana olumlu ya da olumsuz , ama mutlaka düşüncelerinizi iletir misiniz ?

Gökhan beni nasıl okuduğumu anlatmam çok zor ama kısa başlıklar vereyim.

Yürüme cihazım kırıldı finaller öncesi. Okulu uzattım.

Kalacak yerim yoktu. Odunlukta yattım.

Üşüdüm. PTT ye girip ısındım.

Verem oldum. 1 yıl tedavi gördüm okul 1 yıldaha uzadı.

İyiki bitirmişim...

İnan bana başkası olsa inanmazdım...Türk filmlerinde bile bu kadarı olmaz vallahi...

mrb..

Mrb arkadaşlar.

Sizlerin ve bizlerin cektigi zorlukları gören var unutmayın inanıyorumki bu cekilen eziyetlerin mükafatını fazlasıyla size bize verecektir sadece ya sabır diyelim.

Maalesef memleketimizde birçok üniversite biz engelliler için uygun değil.sonuçta bitirmesi kolay olmuyor ama inanın değiyor buna.Ben de Marmara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi mezunuyum.Ben buradan fakültemde bana emeği geçen herkese teşekkür ediyorum çünkü onca zorluk içinde bana herzaman ellerinden gelen bütün kolaylıkları gösterdiler.Kaza sonrası geçmiş olsun telgrafı çektiler,bizzat aradılar.Sağolsunlar fakülteye kazam sonrası engelli tuvaleti yaptılar,fakültenin 3 otoparkını da istediğim zaman kullanmama olanak sağladılar...herşeyden önemlisi yanımda olduklarını herzaman hissettirdiler.Aracılığınızla onlara tekrar teşekkür ediyorum.

Merhaba arkadaşlar,
Engelsiz biri olarak üniversite hayatım boyunca yaşadığım olumsuzlukları aklıma getiriyorumda sizlerin ne gibi sorunlarla karşı karşıya kaldığınızı düşünmek bile istemiyorum. Maalesef ülkemizde hemen hemen bütün kurumlarda olduğu gibi eğitim kurumunda da engelli bireylerimiz hiç yokmuş gibi hareket ediliyor. Bu yüzden söylemeden edemeyeceğim sizin azminize gerçekten hayranım. Okulu bitirmesi bir dert, bitirdikten sonra iş bulması başka bir dert. Hani okul bittiğinde emeğinizin karşılığını alıp hemen bir iş bulabilseniz neyse diyeceğim çabalarının meyvasını alıyorlar ama aksine o da yeni bir mücadeleyi getiriyor beraberinde. Akademik alanda çalışan ve en eğitimli kişiler olarak nitelendirilen hocalarımızın engelliler konusunda biraz daha duyarlı olması gerekiyor sanırım. Bu yüzden ben doktora tezimi engelliler konusunda yapmaya karar verdim. Böylece yaşanılan sorunları biraz daha somut bir şekilde gündeme getirmemiz mümkün olabilir belki. sizinde bu konuda her türlü destek, görüş ve fikirlerinizi bekliyorum...

Elimden gelen bir yardımım olursa seve seve yaparım sevgili bernas.

slm

ark sizleri anlıyorum bende samsunda okurken tekerlekli sandaliye kullanan birinin 3.kattaki derslere nasıl cıkıp indigini yada yurtta 2 katta kalan birinin kendi odasına nasıl cıkıp indigni anlatmak cok zor allah yardımcımız olsun

Üniversite yıllarımda engel li değildim şimdi düşünüyorumda o şartalarda bile bittiğim anlar oluyordu inanaın arkadaşlar ben şuanda çok büyük bir engelim yok ama çok şükür o zaman bu durumda olsam bırkıp okulu gitmiştim iyiki okumuşum engelli üniveriste okuyanların allah yardımcısı olsun....dua etmekten başka ne yapabilirim ki..

ENGELSİZ BİRİSİ OLARAK ENGELLİ SORUNLARIN A DUYARLI OLMANIZ ENGELLİLER ADINA BENİ SEVİNDİRDİ

bernas' Alıntı:

Maalesef ülkemizde hemen hemen bütün kurumlarda olduğu gibi eğitim kurumunda da engelli bireylerimiz hiç yokmuş gibi hareket ediliyor. Bu yüzden söylemeden edemeyeceğim sizin azminize gerçekten hayranım.

Genişletmek için tıkla ...

Teşbihte hata olmaz.
İt yaza çıkar ama yediği ayazı da Allah bilir. der bir atasözü.
Demekki bizimki azim değil. Bizimki mecburiyetten dolayı sürünmek. Sürünmenin adı azim olmuş bu ülkede.
Hem neden ben daha çok çalışmak, daha çok azmetmek zorunda kalıyorum ki?
Birileri, birilerinden daha çok çalışarak aynı derecede kazanıyorlarsa bunun adı azim değil, haksızlıktır.

OKURKEN NE YAZIKKİ NORMAL İNSNALARDAN KAT KAT FAZLA EMEK VERİYOR SABIR GÖSTERİYORSUN..HELEKİ AİLENDEN KİLOMETRELERCE UZAKTAYSAN ÜNİVERSİTE EĞİTİMİNDEN ZİYADE YENİ YÜRÜMEYE BAŞLAYAN ÇOCUĞUN İLK ADIMLARINI ATTIĞI BİR KURUM OLUYOR..BEN OKURKEN GEREK YURTTA GEREK OKULDA ÇOK ZORLANDIM..FİNALLERDE DERS ÇALIŞMAKTAN ZİYADE KAR YAĞMASIN DİYE DUA ETTİĞİM ÇOK OLMUŞTUR..AMA HERŞEYE RAĞMEN DİPLOMAMI ONUR ÖĞRENCİSİ OLARAK ALDIM...VE NE YAZIK 4 YILLIK EMEĞİMİN KARŞILIĞINI HALA ALAMADIM..OKUL BİTİNCEDE YİNE NORMAL İNSANLARDAN KAT KAT EMEK VE SABIRLA İŞ ARAMAN GEREKİYOR..OKULU UZATAN ARKADAŞLARIN BİLE SIRF İKİ BACAKLARINA SAĞLAM BASTIKLARI İÇİN SENİN ÖNÜNE GEÇEBİLİYOR...HAKSIZLIKLAR,AYRIMCILIK....KISACASI ARKADAŞIM SANMAKİ OKUL BİTİNCE SORUNLAR BİTECEK...VE İŞ BULMA SÜRECİNDE HAKSIZLIK YAŞAMAYACKSIN...BU HAYALLERİ KURMA...VE İNAN Kİ BAZEN OKULDA YAŞADIĞIN ZORLUKLARI BİLE ARAYACAK ENGELLERLE KARŞILACAKSIN...ENGELLİ OLDUNU DAHA BİR KAVRAYACKSIN..NEDEN ENGELLİLERİN EĞİTİM DÜZEYİ DÜŞÜK NEDEN 100 ENGELLİDEN BİRİ ÜNİVERSİTE MEZUNU ANLAYACAKSIN.. ÇÜNKÜ ENGELLİLER KARİYER YAPABİLECEKLERİ MESLEKLERE LAYIK GÖRÜLMÜYOLAR.KEŞKE LİSEDEN SONRA İŞ ARASAYDIM ŞİMDİ 4 SENEDİR ÇALIŞIYOR OLURDUM...AMA YİNE DE KARAMSARLIĞA DÜŞME DAYIN VARSA İŞİNDE VARDIR DİPLOMANDA ANLAM TAŞIR..

Sevgili Gökhan başarmak zorundasın,başka alternatifin yok...
Yahu nasıl anlatayım bilmiyorum,övünmek gibi geliyor bana ama hayatımdan bir kaç örnek geldi. Öğrenciliğim İstanbulda geçti,İstanbul Üniversitesinde. Hayatımda ilk defa gittiğim ve bir arkadaşımın annesinden başka hiç kimseyi tanımadığım İstanbul cangılını bilenler bilir. Yurtta kalıyorum ve en yakın yurtlar bile uzaktır beyazıt meydanına... Ben dört ayak üstü yürüyorum, yani ellerimin üstünde, çünkü tekerlekli sandalyeden hiç olmazsa daha pratik. Ailem çok fakir para yollayamıyor yani çalışmak zorundayım.
Çok kısaca anlattığım bu durumda bir tek düşüncem vardı... Alternatif köye dönmekti... Ya köy(ölüm demekti) yada başarmak...

Başlayınca ve gemileri yakınca (geri çekilemezsin) bir şekilde gerisi geliyor... Haaa,yaşayacağın ve yaşadığın bir sürü kötü ve iyi anın olacak elbet.Dört ayaktan iki ayağa geçebildim, yurtlarda kalabildim,para kazanıp eğitimimi tamamlayabidim. İş bulup çalışabildim,ailemi kurup çocuğum oldu,herkesler gibi boşanabildim.
Yaaa ne diyeyim bilmemki, zor oluyor tabiki,zor demek yetmiyor ... BIÇAK gibi AYAZ gibi ZOR oluyor. Ama İYİ de oluyor. O bıçkın delikanlıya hala teşekkür ediyorum ben. Çünkü o belirledi beni, şu anki ben yapabilirmiydi bunları,cevap veremiyorum.

Son olarak şunu anlatayım; Hani bir araç uzaydan gelir yada bir tekne dünyayı dolaşır yada bir otomobil çölü geçerde sizin karşınıza çıkıverir ya... O an ona dokunmak ,onu okşamak istersiniz ya... Benim içimden hep bu duygu gelir başarmış bir sakatı görünce, onu sevmek,ona dokunmak isterim. Başına dokunmak sakalını saçını sıvazlamak gelir içimden.
Neyse çok duygusal oldu... LADY'İM enseyi karartma. Olacak... Oldumu da iyisi olacaksınki bunlara değsin.

slm

gereçekten zor arkadaşlar ookumak bir engelli için,
zaten fiziksel engellimiz var bir hocalar bazen arkadaşlar bize engel oluyor,ben de 4 yııllık işletmeyi bitirdim,hocalardan çekindiğimi bir allah bilir,allah hepimizin yardımcısı olsun
benim sansım üniversitede bir hhocam bana abilik yaptı ol olmazsaydı bitmezdi okul..

Ben okuldayken engelli bir arkadaşım vardı.hem bizim zamanımızda okulun şartları çok zordu.o zamanlar onu engelli gibi görmediğim için mi?
yok sa ben engelli olmadığım için mi anlamamışım bilmiyorum.şu an kendim sakat kaldım herşey çok ağır geliyo.okuyan arkadaşlara ALLAH sabır versin....

Bende tam 20 yıl once universiteye basladım 4 yıllık okumak istiyordum ama tekerlekli sandalyede kullandıgım parasizlıktan
okuyamayacagımı biliyordum bu yüzden mecburiyetten 2 yıllık bir bolum sectim beni okula getirip goturcek kimsemde yoktu okulda eve
uzaktı bu yuzden ben okula bazen hafta bir iki gun bazen 15 gunde bir hatta bazen ayda bir sefer gidebiliyordum otobuse ve dolmusa binemediğim için taksiye binmek zorundaydım ben kitap parası veremeziken 1 gun 1 gundur deyip dersleri takip etmek için okula gidiyordum

Malumunuz universitede sadece kitapları calısmakla olmuyor hocaların anlattıklarını not etmeniz gerkiyor zaten bazı derslerin kitapları yok olsa bile sınavlarda hocalar kitaplardan kolay kolay soru sormuyorlardı sadece dersde ne dinleyip ne not alabilrsen onunla yetinmek zorundasın arkadasların notlarını alıyım diyorum birdaha ne zaman okula gelecegim belli olmadıgı için notlarını geri getiremecegim bu yuzden onlar da madur olacak.

O zamanlar ne bilgisayar bırakın cep telefonunu herkesin evinde dogru durust normal telefonu yokki bi sekilde bilgi alsam allahtan vize tarihleri onceden belli oldugu için sınav gunleri mutlaka okula gitmeye calısıyordum malesef bazi zamanlarda sınav tarihi ve saati degistigi zaman ben yikiliyordum cunki telafisi yok okula dogru durust gidemedigin için kolay arkadaslık kuramıyorsun zaten baziları hiç yanına bile yaklasmıyorlar. Her derste sınıf degişiyor ya aşagı kata yada yukarı cıkman gerkiyor tabi tekerlekli sandalyedesin arkadasım yardım ederdermisin diyorum duymuyormus gibi yanımdan geciyorlar kimi yardım ederdim ama ayagım acıyor diyor kimi belim kimi kolum acıyor diyor tabiki bisey diyemiyorsunuz okula gidemediğm her gun sinirmden aglıyorum gitti hergunde bu nedenlerle bana zehir oldu. daha aslında anlatılcak pek cok sey var bu okulla ilgili suan zamanı ve yeri degil ama herkese inatla aslında KENDİME İNAT (sürünsem bile okuyacaktım) okulu bitirdim fakat bende bittim. daha sonraki yıllarda dikey gecişle 4 yıllıgıda
tamamladım

O gunler benden cok sey aldı götürdü bir daha asla asla o günleri yasamak istemem.

Ben de azminize hayranım. Engelli arkadaşlarımız verdikleri ekstra emekle her şeyin en iyisine layıklar. Bütün bu yaşadıklarınızı gören de var unutmayın. Gün gelecek bütün bu sıkıntının ödülünü büyük Allah'ım verecek inşaallah. Zaten şu hayat sınavında böylesine ağrı yükler en iyilere verilmez mi.

Arkadaşlar,yazdıklarınızı okudum, bazılarınız benden daha fazla sorun yaşasa da bir çok özürlü gibi ben de epey zorlandım. Ankara ODTÜ'de okudum, benim için en büyük probemlerden birisi otobüslere ulaşmak ve ulaşınca o yüksek IKARUS marka otobüslere binmek. Yine de bir çok ortopedik engellilerin genel özelliği olan kolların kuvvetli olmasıyla çoğu zaman işimizi hallediyorduk ama o an ki görüntümüzün gurur kırıcı halini düşünün. Bir de bizim en büyük sorunlarımızdan biri olan kar ve buz probleminden de bahsetmeliyiz. Kar yağmasın da soğuk olursa olsun dediğimiz günler, buzda kayıp arkadaşları daha aktif seyrettiğimiz günler..... Allah özellikle tüm engellilere yardım etsin. Bunlar zor işler. Özellikle de tekerlekli sandalye kullanan kardeşlerimiz için. Saygılar.

zorluklar

biz engelliler olarak herşeyin zor olduğundan yakınırızya anlıyamıyorum bizler ne zaman zorlukları bir yana bırakıp mücadele edip bizde varız diyecez acaba.

ya arkadaşlar herkesin böyle sorunlar var çok kötü bir durum ya.Allah'a çok şükür ben böyle sorunlarla karşılaşmadım.

özürlü ve üniversiteli

ne diyeyim bilmem,örneklerçok.sevinmeli mi özürlüler üniversite eğitimi alıyor diye,yoksa şaşırmamalı mı.tabiki alacağız,bilgi beyinde.....derdimiz malum ulaşım,anlayış,maddiyat,sağlık. neden her üniversitede asansör yok?4 yıl değnekle 4.kata çıktım.ya tekerlekli sandalyede olsam diyorum....otobüs şöförüyle çok tartıştım,ön kapıdan binerim ön kapıdan inemem!!! hala mantığım almıyor bunu.ne gereksiz bazı insanların kuralcılığı.şunu anladım ki koşullar önemli.bizim için yapılacak ufak düzenlemeler her sorunu çözer.ama beyinleri ne yapacağız,format atamayız.düşünün,siz okuyorsunuz ve engellerle karşılaşıyorsunuz.ben bitirdim ve öğretmen olunca özürlüyüm diye tepki aldım.yani alkış beklemiyordum ama ömür boyu çekemem sakat -sağlam meselesini.konuşuyorum.evet çok konuşuyorum ve haklı çıkıyorum.öyle yapmasaydım karşınızda işsiz biri olarak oturabilirdim.

bende uludağlıyım

gökhan bende uludağ ünv tesinde okudum 91-97 yılları arasında ben okulu sırf tembellikten uzattım okuldaki tek sorunum lavabolardı lavaboları kullanırken stanndartlarımın üzerindeydi bide özürlülüğüm sebebi ile sosyal ilişkilerim çok zayıftı hiç kız arkadaşım olamdı iletmenin o kadar güzel kızı varken
herşeye rağmen okumak başka yaşam ortamlarında yaşamak güzeldi bizde varız demeliyiz kabuğumuza çekilmememliyiz

ÜNİVERSİTEDE KABALIKTA YALNIZ OLMAK............

BEN YÜZDE YETMİŞ SAKATLIĞI OLAN birisiyim ancak Allaha Hamdolsun herşeyimi yapabiliyorum. lisans öğrenim süresinde hep ikinci sınıf insan yerine konmuştum. şimdi o günlerde yaşadıklarımı unutamıyorum.
insanları görünüşleri ile degerlendiren zihniyet toplumda yer aldıkça biz ve bizim gibiler hep ikinci sınıf insan yerine konacagız ancak hiç yılmadan yolumuzda hedefe doğru gideceğiz.

Gerçekten Allah yardımcın olsun arkadaş tabiki zor ama sen yine devam et ne güzel keşke bende okuyabilseydim ama olmadı inşallah bitirirsin tekrardan Allah yardımcın olsun.

Üniversite hayatım zordu,zorlurluğu engelimden dolayı değildi,zorluğu eğitim alt yapmın olmamasıydı.Hiç okula gitmeden okuma yazma öğrenip ilkokulu ve ortaokulu dışardan okuyup,liseyi de açıköğretimle tamamlamam üniversite de uyum problemi yaşamama neden oldu.Aktif eğitimden geçmeden aktif bir üniversite yaşamı ilk zamanlarda çok zorladı ama bitirdim ve şu anda bir işim ve mesleğim var.Kendimi şanslı hissediyorum ama içimden de " Yanlış bir öyküdeyim beni yeniden yaz" demek geçiyor. Fuzuli'nin de dediği gibi neden biz bu kadar çaba harcamak zorundayız ki? :roll: :?: