Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Dikkat!!! Tema lisans bilgilerinize erişilemiyor, lütfen www.xenforo.gen.tr yönetimi ile iletişime geçiniz.
Keşke sizler gibi sonradan özürlü olsaydım...
- Konbuyu başlatan guzgulu
- Başlangıç tarihi
selam
bende spastik engelliyim evet belki çok azda olsa bazı şeyleri zorlanarak yapıyoum ama çok eğlenceli olmuyo değil çünkü bişeyleri yapıyorsun belki o yaptığın şeyler nolmal insanlara çok basit gelebilişr ama benim için o kadar basit şeyler değil 3 ortak iş kurduk müşterilerle görüşmeye genelde ben gidiyorum ve insanların bakış acıları çok değişiyo ve mütiş bi saygı görüyorsun herşeye ramen mücadele çok güzel bişey düşünün bi kere nolmal insanlar bizim kadar girençli değil bizimm kadar m ücadeleci değil niye, çünkü onlar bizim gibi mücadele etmeyi bilmiyorlar yapamadığım bi şeyin üstüne ne kadar gideriz kendi adıma 1 gün 2 gün 1 hafta onu yapana kadar ama yapamadım demem o yüzden herşeye rahmen mücadele edelim
biz hatyata değil
hayat bize uysun
sevgiler
bende spastik engelliyim evet belki çok azda olsa bazı şeyleri zorlanarak yapıyoum ama çok eğlenceli olmuyo değil çünkü bişeyleri yapıyorsun belki o yaptığın şeyler nolmal insanlara çok basit gelebilişr ama benim için o kadar basit şeyler değil 3 ortak iş kurduk müşterilerle görüşmeye genelde ben gidiyorum ve insanların bakış acıları çok değişiyo ve mütiş bi saygı görüyorsun herşeye ramen mücadele çok güzel bişey düşünün bi kere nolmal insanlar bizim kadar girençli değil bizimm kadar m ücadeleci değil niye, çünkü onlar bizim gibi mücadele etmeyi bilmiyorlar yapamadığım bi şeyin üstüne ne kadar gideriz kendi adıma 1 gün 2 gün 1 hafta onu yapana kadar ama yapamadım demem o yüzden herşeye rahmen mücadele edelim
biz hatyata değil
hayat bize uysun
sevgiler
bende 1,5 yasında çocuk felci oldum sonradan olsaydım benim için daha zor olurdu onun için kendini bu kadar üzme Dilek zaten hayat dediğimiz sey rüya birgün acı veya tatlı bitecek.
merhaba bende sonradan engelli oldum ama sağlam olduğum dönemleri hatırlamıyorum çünkü çok küçükmüşüm.
bende koşmanın nasıl bir duygu olduğunu bilmiyorum hatta rüyamda bile kendimi normal yürürken göremiyorum
bu çok kötü bir olay ama hayat herşeye rağmen yaşamaya değer
bende koşmanın nasıl bir duygu olduğunu bilmiyorum hatta rüyamda bile kendimi normal yürürken göremiyorum
bu çok kötü bir olay ama hayat herşeye rağmen yaşamaya değer
merhaba 
Bende sonradan engelli oldum (7 yasindayken). 7 yasina kadar, kostum , yurudum (hala yuruyorum), kuçuk bir kizin yasayacagi herseyi yasadim. Hastalik basladigi zaman, bana ne oldugunu bile anlamiyordum. "Geçer, onemli degil" diyordum. Hasta oldugumu anladiktan sonra, bana da kabullenmek dustu.
Ben de her zaman "keske 20 yasindan sonra hasta olsaydm, neden 7 yasinda " , dedigim gunler olmustur.
Ama ister dogustan engelli olalim, ya da sonradan , hayattaki gerçekleri kabul etmek zorundayiz.
Dogustan engelli olsak, "keske ayakta durabilseydim, keske yuruyebilseydim " diye dusunur dururuz.
Sonradan hasta olsak, yavas yavas herseyi kaybettigimiz için, "aa geçen yil merdiven çikiyordum, ama bu sene yapamiyorum " diye uzuluruz.
Bana gore, iki taraftada, sonunda alisiyoruz. Yani artik, kendi kendimize, hastaligi kabul etmeye çalisiyoruz.
Herkese sevgiler
yasemin :wink:
Bende sonradan engelli oldum (7 yasindayken). 7 yasina kadar, kostum , yurudum (hala yuruyorum), kuçuk bir kizin yasayacagi herseyi yasadim. Hastalik basladigi zaman, bana ne oldugunu bile anlamiyordum. "Geçer, onemli degil" diyordum. Hasta oldugumu anladiktan sonra, bana da kabullenmek dustu.
Ben de her zaman "keske 20 yasindan sonra hasta olsaydm, neden 7 yasinda " , dedigim gunler olmustur.
Ama ister dogustan engelli olalim, ya da sonradan , hayattaki gerçekleri kabul etmek zorundayiz.
Dogustan engelli olsak, "keske ayakta durabilseydim, keske yuruyebilseydim " diye dusunur dururuz.
Sonradan hasta olsak, yavas yavas herseyi kaybettigimiz için, "aa geçen yil merdiven çikiyordum, ama bu sene yapamiyorum " diye uzuluruz.
Bana gore, iki taraftada, sonunda alisiyoruz. Yani artik, kendi kendimize, hastaligi kabul etmeye çalisiyoruz.
Herkese sevgiler
yasemin :wink:
gerçek mi hayalmı
engelli olmak bu kadar düşünülmesi gereken birşey mi ben hala anlayamadım inanın.. doguştan sonradan öyle yada böyle olmuş yinelemelerin tarifi zordur bence bu duygu insana intikam hırs korku incinmişlik her şey kazandırıyor bence birazda duygu sömürüsü yaptıgımıza inanıyorum ben açıkcası normal bir insandan farklı görmüyorum bizi farklı kılan ne onu anlamıyorum sadece ve sadece bana göre ufacık engel söz konusu aramızdaki fark. bazı şeyler düşününce anlıyorum ben (farkı). dünyadaki denge bizim yada başka insanların tekelinde degildir onun içindir ki bırakalımda hayat yönlendirmesin bizi biz yönlendirelim gelecekteki kuşaklar anlasın diyorum herkes insan önce kimlik degil insan kimlgi vardır
bizler dünyanın sekizinci harikasıyız
engelli olmak bu kadar düşünülmesi gereken birşey mi ben hala anlayamadım inanın.. doguştan sonradan öyle yada böyle olmuş yinelemelerin tarifi zordur bence bu duygu insana intikam hırs korku incinmişlik her şey kazandırıyor bence birazda duygu sömürüsü yaptıgımıza inanıyorum ben açıkcası normal bir insandan farklı görmüyorum bizi farklı kılan ne onu anlamıyorum sadece ve sadece bana göre ufacık engel söz konusu aramızdaki fark. bazı şeyler düşününce anlıyorum ben (farkı). dünyadaki denge bizim yada başka insanların tekelinde degildir onun içindir ki bırakalımda hayat yönlendirmesin bizi biz yönlendirelim gelecekteki kuşaklar anlasın diyorum herkes insan önce kimlik degil insan kimlgi vardır
bizler dünyanın sekizinci harikasıyız
Her ikisinin de insanı zorlayan tarafları var. Ama bence sonradan engelli olmak daha zor geliyor. Yani ben daha farklı hissediyorum buradaki sonradan engelli olan arkadaşlarımın hikayelerini ve iç dökmelerini okuyunca.
Ne olursaa olsun YAŞAMAYA ve HAYATIN GÜZELLİKLERİNİ TATMAYA çalışmak en güzeli..
Ne olursaa olsun YAŞAMAYA ve HAYATIN GÜZELLİKLERİNİ TATMAYA çalışmak en güzeli..
ben sonrada engelli oldum. 15 yıldan fazla oldu. 20 yıl engelsiz yaşadım. engelsizliğinde ayrı güzellikleri var. fakat bu hale geldikten sonra yaşam daha anlamlı ve derinlikli oldu diye düşünüyorum. şimdi olayları daha olgun ve derinden sorgulayabiliyorum. birazda nasıl baktığına bağlı hayat...
Bende sonradan engelli olmuşum ama o dönemde küçük olduğum için hatırlamıyorum.Ama sonuç olarak ikisi de aynı. Önemli olan bunu kabüllenip bununla yaşamayı öğrenebilmek.Ayakta olduğunu güçlü olduğunu kendine ve çevrene ispatlayabilmek...........
BEN 19 YAŞIMDA ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİSİYKEN TRAFİK KAZASI SONUCU FELÇ OLDUM.BU KAZA SONRASI NEKADAR GÜÇLÜ OLDUĞUMU, ÖZÜRLERİN İNSANLARI YIKAMADIĞINI, İNSANIN YÜREĞİ SAĞLAM OLDUKTAN SONRA ÖZRÜNÜN PROBLEM OLMADIĞINI ÖĞRENDİM.SONUÇTA HAYATTA HERKESİN BİR DERDİ VAR,BİZİMKİ DE BU.HAYAT HER HALİYLE GÜZEL,İYİKİ O KAZADA ÖLMEMİŞİM,ÇOK ÖZEL İNSANLAR TANIDIM VE EN ÖNEMLİSİ BEN HAYATTA İSTEDİKTEN SONRA HERŞEYİ BAŞARABİLECEĞİMİ ÖĞRENDİM.
Selam önce ne güzel bir arkadaşın var demek istiyorumm sana......
Bende 4 yıl önce engelli oldum ..28 yaşındaydım.
Dört yıl önce İstanbulun altına üstüne getirken yani demek istediğim o kadar aktifken birden insanın durması gerçekten zor.
Alışmak gerekiyor ve zamanla alışıyorsunn
Sana hak veriyorum bilmediğim yapamadığın birşey tabiki özlem duyacaksın ama sonuçta rüyanda görüyorsun bu da güzel...
Bunu yapamayanlar da var
Sevgilerrrrrrrrrr
Bende 4 yıl önce engelli oldum ..28 yaşındaydım.
Dört yıl önce İstanbulun altına üstüne getirken yani demek istediğim o kadar aktifken birden insanın durması gerçekten zor.
Alışmak gerekiyor ve zamanla alışıyorsunn
Sana hak veriyorum bilmediğim yapamadığın birşey tabiki özlem duyacaksın ama sonuçta rüyanda görüyorsun bu da güzel...
Bunu yapamayanlar da var
Sevgilerrrrrrrrrr
selam
güzğülü o kadar zorki sonradan engelli olmak.Bunu çeken bilir.
güzğülü o kadar zorki sonradan engelli olmak.Bunu çeken bilir.
Doğuştan engelliyim ben de...Koşmanın hatta koşar adımlarla yürümenin, zorlanmadan merdiven çıkmanın ne demek olduğunu bilmeyenlerdenim. Hatta bunu rüyamda bile hiç görmedim. Sonradan engelli olmanın daha güç olduğunu düşünüyorum. Çünkü bütün bu saydıklarımı bilmek, bunları tatmak bir zamanlar ve kaybetymek çok zor olmalı...Allah yeni durumlarına alışmaya çalışan arkadaşlarıma sabır verir inşallah. Doğuştan engelli olunca, yeni bir duruma adapte olmak da gerekmiyor haliyle. Bütün bunların nasıl bir şey olduğunu bilmediğin için özlemiyorsunda.........
Kabullenmek... İşte sihirli kelime hayatımızdaki...
Biz böyle de çok mutluyuz değil mi? :wink: :lol:
Kabullenmek... İşte sihirli kelime hayatımızdaki...
Biz böyle de çok mutluyuz değil mi? :wink: :lol:
merhaba güzgülü,yazını yeni okuyabildim.ben sonradan oldum, 16 17 yaş arasında.değindiğin konu günlerce konuşulacak,üzerinde durulacak bir konu.bu konudaki görüşleri yazı yolu ile dile getirmek kolay olmaz diye düşünüyorum.çünkü buna kelimeler yetmez.keşke imkanımız olsada bunu konuşarak tartışsaydık.ama her iki durumda birbirinden zor.ayırt edilemiyor birbirinden
ha doğuştan ha sonradan ne farkederki.....yaşamasını bilmek yeterli.koşamıyorum ama saatte 240 km ile gidebiliyorum...sakız siz denemeyin.... :arrow: :arrow:
Annem hasta olmadan önceki hallerimi anlatır.Ben hatırlamıyorum tabi...Ne kadar hareketli olduğumu,giydirdiği minik eteklerle tombik tombik ısırılası bacaklarımı teşhir ettiğini söyler ve iç geçirir...."NAZAR DEĞDİ KIZIMA" der ve ağlamaya başlar... "Anne her işte bir hayır varmış ben büyünce de giyerdim mini etek sen de bana beddua ederdin,sonum yine aynı olurdu" deyip onu güldürmeye çalışırım. Annecimin hafızası öyle sağlam ki hastalanmadan önce bana aldığı kırmızı ayakkabılardan bahseder.Doktora götürdüğünde onları giydirmiş bana,muayene olduktan sonra doktor "çocuğuğu kaybetmişiz,çok geç kalınmış" deyince inanamamış.Beni ayağa kaldırıp "bas kızım doktor amcan görsün" diye diye hıçkırıklarla yığılmış oracığa...
Anlattığı olayları dinlerken hem garip bir zevk alırım hem de içim acır.Kendim için değil annem için üzülürüm.Kendimi keşfetmeye başladığımda annemi kendini suçlarken buldum hep.İhmaline kurban gittiğimi düşündü uzun süre.Sonra o da ben de duruma alıştık.Bazı tedavilerden sonra iyileşme belirtileri de başlayınca sevinci yeni bir çocuk dünyaya getirmekle eş olmuştu.12 yaşında tay tay duran kızı için heyecanlanıyordu.
Ben engelimi sonradan ya da doğuştan diye ayırmakta güçlük çekiyorum.Hatırlayamadığım,hatırlatılan şeyler var sadece.Ama rüyamda bile kol değneğimi görmüyorum.Bilincim bu engeli kabul etmiyor... 8)
sen de bana beddua ederdin,sonum yine aynı olurdu" deyip onu güldürmeye çalışırım. Annecimin hafızası öyle sağlam ki hastalanmadan önce bana aldığı kırmızı ayakkabılardan bahseder.Doktora götürdüğünde onları giydirmiş bana,muayene olduktan sonra doktor "çocuğuğu kaybetmişiz,çok geç kalınmış" deyince inanamamış.Beni ayağa kaldırıp "bas kızım doktor amcan görsün" diye diye hıçkırıklarla yığılmış oracığa...Anlattığı olayları dinlerken hem garip bir zevk alırım hem de içim acır.Kendim için değil annem için üzülürüm.Kendimi keşfetmeye başladığımda annemi kendini suçlarken buldum hep.İhmaline kurban gittiğimi düşündü uzun süre.Sonra o da ben de duruma alıştık.Bazı tedavilerden sonra iyileşme belirtileri de başlayınca sevinci yeni bir çocuk dünyaya getirmekle eş olmuştu.12 yaşında tay tay duran kızı için heyecanlanıyordu.
Ben engelimi sonradan ya da doğuştan diye ayırmakta güçlük çekiyorum.Hatırlayamadığım,hatırlatılan şeyler var sadece.Ama rüyamda bile kol değneğimi görmüyorum.Bilincim bu engeli kabul etmiyor... 8)
14 yıldır sandalye kullanıyorumm hala kendimi sandalyede göremedimm mezopotamyalının dedigi gibi bilincim kabul etmiooo
rüyalarımda hala yürüyoruumm
bü iyii bişimi sizce
bence degill bunu görmekkk dahada kötüü oluyoo
siz tam hayatınıza yn verecekken engelli olmak nasıl bişi bilmiyosunuzz çogunuz bir iş bir meslek sahibi iseniz bunu doguştan engelli olmanızdan iyimi bu demeyin avantajınız sadece
zor dostumm zor kabullenmekle geçen yıllarr ve hayatınıza bir yön verememeni burukluguu
alıştıkmı pekii aslaa mecburiyetten yaşıyoss işte
polyannacıla devamm güelerek aglamaya devamm
rüyalarımda hala yürüyoruumm
bü iyii bişimi sizce
bence degill bunu görmekkk dahada kötüü oluyoo
siz tam hayatınıza yn verecekken engelli olmak nasıl bişi bilmiyosunuzz çogunuz bir iş bir meslek sahibi iseniz bunu doguştan engelli olmanızdan iyimi bu demeyin avantajınız sadece
zor dostumm zor kabullenmekle geçen yıllarr ve hayatınıza bir yön verememeni burukluguu
alıştıkmı pekii aslaa mecburiyetten yaşıyoss işte
polyannacıla devamm güelerek aglamaya devamm
ARKADAŞLAR BÜYÜK BİR İLGİYLE OKUDUM YAZDIKLARINIZI,EVET BAZEN BENİMDE ÇOCUKLUĞUMU YAŞASAYDIM BARİ DOYA DOYA, DEDİĞİM OLDU:O ZAMANLAR YANİ ÇOCUKKEN ,İKİ KARDEŞİM
VE ARKADAŞLARIMIZLA OYUNLAR OYNARKEN,OYNAMAYA ÇALIŞIRKEN KENDİ AÇIMDAN MESELA İP ATLAMAK YA Bİ AĞACA,YA DA PENCERE DEMİRİNE BAĞLI İPİN DİGER UCUNU TUTUP SALLAMAKTI BENİM GÖREVİM HİÇ ATLAYAN OLAMAMAK...
SONRA SEK SEK OYUNU SIRF BEN ÜZÜLMEYEYİM DİYE YANDIĞIMI GÖRMEZDEN GELİŞLERİ,SONRA SIKILIP BIRAKIŞLARI OYUNU KOVOLAMACA, İZLEMEKLE YETİNİŞ....VE DAHA YAZMAYA KALKSAM BİTİREMEYECEĞİM Bİ SÜRÜ ÖRNEK....
KİMBİLİR BELKİ DE BU YÜZDEN...PARKTA KOŞUŞAN ÇOÇUKLARA GÖZLERİM TAKILI KALIR HALA.... :?
VE ARKADAŞLARIMIZLA OYUNLAR OYNARKEN,OYNAMAYA ÇALIŞIRKEN KENDİ AÇIMDAN
MESELA İP ATLAMAK YA Bİ AĞACA,YA DA PENCERE DEMİRİNE BAĞLI İPİN DİGER UCUNU TUTUP SALLAMAKTI BENİM GÖREVİM HİÇ ATLAYAN OLAMAMAK...SONRA SEK SEK OYUNU SIRF BEN ÜZÜLMEYEYİM DİYE YANDIĞIMI GÖRMEZDEN GELİŞLERİ,SONRA SIKILIP BIRAKIŞLARI OYUNU
KOVOLAMACA, İZLEMEKLE YETİNİŞ....VE DAHA YAZMAYA KALKSAM BİTİREMEYECEĞİM Bİ SÜRÜ ÖRNEK....KİMBİLİR BELKİ DE BU YÜZDEN...PARKTA KOŞUŞAN ÇOÇUKLARA GÖZLERİM TAKILI KALIR HALA.... :?
Benim doguştan engellilerle ve sonradan engelli olan arkadaşlarla en çok tartıştıgımız konu bende fikrimi söyleyim.
şimdi doguştan engelli bi insan hiç bişey yaşamamış hep bi ümitle iyileşecegi günleri beklemiştir.
Bu durumdan sonra doguştan göremeyen duyamayan yürüyemiyen konuşamayan bi çok engelli zaten hayata hep umutsuzluklarla bakmaya devam etmiş hayatını bu şekilde sürdürecegini anlamış böyle yaşamıştır..
Gelelim sonradan olma bi engelliye;
belli bi zaman koşmuş görmüş duymuş hayatı dolu dolu yaşamıştır ama başına gelen talihsiz bi olay o kişiyi engelli etmiştir..
Dolayısıyla belli zaman aktif yaşayan bi insan engelli olmuşsa işte bunu kabullenmek işte buna alışabilimek daha dün koşan birinin bugun yürüyememesi dün gören birinin bugun kapkaranlık bi dünyaya başlayacagını bilmesi hiçde dışardan bakıldıgı gibi kolay degil
hayatta engelli olmak varsa kaderden kaçamayacaksan ben şahsıma doguştan olmayı tercih ederdim..
şimdi doguştan engelli bi insan hiç bişey yaşamamış hep bi ümitle iyileşecegi günleri beklemiştir.
Bu durumdan sonra doguştan göremeyen duyamayan yürüyemiyen konuşamayan bi çok engelli zaten hayata hep umutsuzluklarla bakmaya devam etmiş hayatını bu şekilde sürdürecegini anlamış böyle yaşamıştır..
Gelelim sonradan olma bi engelliye;
belli bi zaman koşmuş görmüş duymuş hayatı dolu dolu yaşamıştır ama başına gelen talihsiz bi olay o kişiyi engelli etmiştir..
Dolayısıyla belli zaman aktif yaşayan bi insan engelli olmuşsa işte bunu kabullenmek işte buna alışabilimek daha dün koşan birinin bugun yürüyememesi dün gören birinin bugun kapkaranlık bi dünyaya başlayacagını bilmesi hiçde dışardan bakıldıgı gibi kolay degil
hayatta engelli olmak varsa kaderden kaçamayacaksan ben şahsıma doguştan olmayı tercih ederdim..
su keskeyı hıc kullanmasam
cogunluklada kullanmam
egerkı kullanırsam cok uzulurum
bu dunyaya bıdaa gelmıcem
keskeyle uzulmektense
elımdekıyle nasıl rahat ederım
ona odaklanmakta yarar var
cogunluklada kullanmam
egerkı kullanırsam cok uzulurum
bu dunyaya bıdaa gelmıcem
keskeyle uzulmektense
elımdekıyle nasıl rahat ederım
ona odaklanmakta yarar var
mesajları okudum pek çoğunuz ile tanıştım keşkesi olmayan engelli daha keyifli ve canlı keşkeliler asık suratlı oluyor bencede arkanıza değil önünüze bakın engelinizi takmamaya çalışın yoksa tadı kaçıyor yaşamanın iyi bilirim ....
Arkadaşlarım siz bir harikasısnnız..ne güzel birbirimize destek veriyoruz,o kadar acılar çekmiş olsak bile yüreğimizdeki sevgiyi birbirimizle paylaşıyoruz..var mı kendine engelsiz diyenlerde bu duygu...onlar hergün birbirini nasıl engelli yaparım savaşındalar.sizi çok seviyorum arkadaşlar..birde birbirimize çat kapı gidebilsek..ne güzel olurdu değilmi.. Ben hazırım çağırın geleyim...istanbul için.... 05336873930 sevgilerimle...
ben doğuştan engelliyim ve iyikide öyle olmuşum sonradan olmak hiç kolay değil bunu yaşayan bilir benim sonradan engelli olan bir arkadaşım var 12 yaşında bir olay sonucu engelli kalıyor şuan 28 yaşında ama hala kabullenemiyor ve hala bunalımda kendim için söylüyorum eğer bir tercih hakkım olsaydı sonradanmı engelli olmak isterdin diye yada doğuştanmı ben doğuştan engelli olmayı seçerdim
arkadaslar sız belkı dogustan engellısınız bende sonradan olanlardanım ama siz hıc ruyanızda olmayan bacagınızla yurudugunuz kabuslardan gordunuzmu artık ruyalarımda bacagım yok ama ben olmayan bacagımla protezsız ve degneksız eskısı gıbı yuruyorum ama bı bacagım olmadan
