Öncelikle işiniz hayırlı uğurlu olsun. Sizi inanın çok iyi anlıyorum. Karakter olarak ben de kendimi bildim bileli çok sessiz, çekingen bir insanım. Kendi başıma dışarı bile çıkamam. Tabi buna psikolojik sıkıntılarım da eklenince iyice kendi halimde bir insan oldum. Ben psikolojik sıkıntılarımı 7 senedir yaşıyorum ve bu sıkıntılar günlük hayatımı çok fazla etkiliyor, çok basit şeyleri günlük şeyleri yapamıyorum, sosyal ilişkilerimi de etkiliyor. Şu an kamu kurumunda çalışıyorum.
İlk zamanlarda ben de çok zorlandım. Beraber çalıştığım insanla geçinmek çok zor oldu, zaten kendisi de öyle herkesin çok iyi geçinebileceği bir insan değildi. Zamanla her şey o kadar düzene giriyor o kadar güzelleşiyor ki. Ben şu an çok şükrediyorum, gene de o anlaşmakta zorlandığım insan sayesinde yerim değişti, gene aynı kamu kurumuna bağlı bir yerde çalışıyorum fakat şu anki iş yerim evime çok daha yakın mesafede. Burada da çekingenliğim ve sessizliğim devam etti, hatta iş arkadaşlarımın varlığımı unuttuğu bile oldu. İş arkadaşlarıma çok alıştım, hepsinin huyunu suyunu karakterini çok iyi öğrendim, onlar da benim tabi. İş arkadaşlarımı ailem gibi görüyorum artık. Arada tabii ki ufak tefek anlaşmazlıklar tartışmalar oluyor fakat çabuk düzeliyor. Hepimiz artık yetişkin insanlarız sonuçta. Burada da hiç hoşuma gitmeyen hatta suç denebilecek bir olaya bile maruz kaldım, olayın etkisini uzun zaman atlatamadım ama öyle gelişmeler oluyor ki hak yerini buluyor inanın. Tabii ki çeşit türlü insan var, herkes aynı olgunlukta olmuyor, arada huzuru kaçıran değişik insanlar da çıkıyor ama onlara da ben nazar boncuğu gözüyle bakıyorum, işimin olmadığı zamanları düşünürsem böyle olması daha iyi bence. Ve şu an okul hayatımdaki halimden de iş hayatımın ilk senelerindeki halimden de daha farklıyım. Hatta hiç yapmadığım şeyleri yaptığım da oldu.
İş arkadaşlarımla dışarı yemeğe beraber gittik, hatta başka birimlerden gelen personellerle beraber öğle arasında gezmeye tatlı yemeğe gittik, fotoğraf çekindik. Çok güzel anılar biriktirdim. Tabi hepsi kendi birimlerine gittikten sonra sohbetim görüşmelerim devam etmedi ama olsun, o da benden kaynaklanıyor, devam ettiremiyorum. Gene de güzel anılarım olduğundan dolayı çok mutluyum, hiç yoktan iyidir. Çarşamba günü 5. senem doluyor çok şükür ve ben hala bu iş için şükrediyorum. İşimin kıymetini bilince, iş arayıp da bulamayanları düşününce bu halimden şikayet etmeyi kendime ceza olarak görüyorum.
Yani demek istediğim zamanla her şey yoluna giriyor. Yeter ki hiçbir zaman ümidinizi, inancınızı kaybetmeyin. İleriye yönelik kendinizi nerede görmek istiyorsanız nasıl bir yerde ne şekilde çalışmak istiyorsanız, hayatınızda ne olmasını istiyorsanız hep onların hayallerini kurun. İnanın o hayaller bir gün gerçek oluyor. Daha çok yenisiniz. İşinizi severek yapıyorsanız tadını çıkarın, işinize odaklanın, kendinizi geliştirmeye çalışın, hobiler edinin, farklı faaliyetlerde bulunun, günlerinizi dolu geçirmeye çalışın ki kafanız gereksiz şeylerle dolmasın. Umarım ileride gönlünüze göre ve kendinizi görmek istediğiniz bir yerde olursunuz