İşverenin bana yaptıgı haksızlıklar

Merhaba arkadaşlar
İlk önce şunu belirtmeliyim ki;
Ben %55 oranında işitme engelliyim ama hayatı ve yaşamayı seviyorum turizmde çalışıyorum.
Aslında işveren bana çok kaba davranıyor siz engelli dostlarımızında bilgilerine sunuyorum beni çok agır çalıştırıyorlar, bana ne varsa bütün haksızlıkları yaptılar. Ben ise yanıt vermeyip sagduyulu ve ılımlı davrandım artık birşeyler yapmanın zamanı gelmişti.
Bana karşı yapılan haksızlıklar için büyük mücadele sürecini başlatacaktım, ancak içimden bir ses bunun dogru olmadıgını söyledi ve kalbimin sesini dinledim artık tanrıya dua etmeye başladım dedim ki:
"Allah'ım sen büyüksün. Beni kötülüklerden koru, bana kuvvet, güç ve sabır ver. Çünkü sana inandım sana güvendim sen alemlerin rabbisin. Hiç bir güç seni yenemez"dedim
Ve tanrının destegini hep yanımda hissediyorum sıkıntılarım azalmaya başladı. Bundan sonra tanrının yanımda olması için dua etmeye devam edecegim.
Kendinize iyi bakın Allah'a emanet olun.

Muhatap olduğunuz kaba davranışlar ve ağır çalışma koşullarınız beni çok etkiledi.

Elinizdeki engelli raprunda çalıştırılma şekliniz mutlaka yazıyordur. Bu raporunuzu tekrar inceleyiniz ve maruz kaldığınız çalışma şartlarınızla uyum sağlayıp sağlamadığına bakınız.

Eğer uyum sağlamıyorsa kanuni yollardan hakkınızı arayabilirsiniz.
İlinizdeki çalışma müdürlüğüne başvurabilirsiniz onlar size yol gösteririler.

Haksız,katı ve kaba davranışlar için bile dava açma hakkınız var.

En kısa zamanda huzurlu bir çalışma ortamına kavuşmanızı diliyorum.

Sevgili aynalı

Gerek iş yerindeki haksızlıklar, gerekse sosyal hayattaki haksızlıklar; harekete geçilip mücadele edilmedikçe sürer gider ve arkasıda gelir. "Ağlamayan çocuğa meme verilmez" misali.

Konuyla ilgili gereken her ne yapılması gerekiyorsa onu yapmanı ondan sonra tevekkül etmeni tavsiye ediyorum.
Saygılarımla

değerli arkadaşım insan hayatının bazı noktalarında bu iş,özel hayat,aile vb.çoğamtılabilir bazen haksızlıklara uğrayabilir ama o haksızlıklar içinde hakkımı nasıl arayabilirimi veya haksızlığa uğradığımı uygun şekilde nasıl ifade edebilirimi yine kendin bulmak istersen bulabileceğini düşünüyorum ondan sonrasıda tabiki tevekkül etmeye,duaya kalır dua her zaman için insanı rahatlatan ve güç veren bir kuvvettir kendine iyi bak

Ah dostum ah durum bende de mevcut. Çalıştığım yerdeki amirlerle sorunum yok, sadece yanımda çalışan kendini bilmez bir serserinin konuşmaları ve tavırları beni çileden çıkarıyor. :evil: Bende başka yerlerden iş arıyorum ama nafile. Şunu iyi bilki nerden çalışırsan çalış mutlaka bir kötü vardır. Bir an sigortam dolsun kurtulayım diye dua ediyorum. Allah bizim gibi zor durumda kalanlarada sabır versin diyorum.

Saygılarımla...

Sana haksızlık edilmesinine izin vermemelisin ne gerekiyorsa yapmalısın.

Evet aynali arkadaşımızın açtığı konuya binayen buna yakın olayları bende yaşadım, fark edilebilecek fiziksel bir engelim olmamasına karşılık eski iş yerlerimden birinde benim gibi çalışan arkadaşlar tarafından sürekli dışlanıyordum... Acaip bir tutumları vardı iş-kurdan gönderildiğim için böyle yapıyorlar kanısı uyandı bende, yani bazı iş verenler değilde iş ortamındaki kişiler çok bencilce davranabiliyor, bunu aşmanın tek yolu bencede ağlamayan coçuğa meme verilmez mantığında yatıyor... :wink:

Sevgili İmren, iş-kur dan gönderilmiş olmanla alakası yok bence.. Ben içmimarım ve özel sektörde çalıştım yakın zamana dek.. şimdi özel çalışıyorum. ve yıllar önce girdiğim bir firmada birkaç ay çalıştım.. istediğim gibi bir yer olmadığını anladığımda hemen çıkamadım.. çünkü ünv. hocalarım referans olmuştu. fakat 3. ayda maaşlarımızı dağıtırken patron kardeşlerden birinin "nasıl olsa başka yerde kolay iş bulamaz, yarısını verin" dediğine kulak misafiri oldum ve maaşım yarım verildi. bana söylenen gerekçeleri de "bu ay fazla iş olmadı" idi.. ve birsürü iş bağlamış olan bendim. ve ertesi gün gitmedim.. hocalarıma bunuaçıklayamadım ve öğrendiklerinde bana tepli verdiler. sadece bana uymadı diyebildim. hala beni kınadıklarını biliyorum bundan ötürü. ama ben bunu onlara anlatacak cesareti gösteremedim. hala okula ziyaretlerine gidemiyorum bu nedenle.. ama yıllar sonra kendi çabamla geldiğim yerde,onlara iş veren olarak gittim. bu inanılmaz bir mutluluktu.. herkesten rica ediyorum; işiniz ne olursa olsun gelişin,durmayın ve insanların sizi durdurmasına izin vermeyin. bana küçümseyerek bakanlara ben daha tepeden baktım.. Beni ezmeye çalışanlara; daha iyisini yapmak için sabrederek, kendimi kanıtlayarak daha ezici oldum. dışaradan bakıldığında belki birçok kişiye göre yanlış bir davranış.. ama bu benim güçlenme yöntemimdi.. işe yaradı.. ve kendimi ezdirmiyorum artık. lütfen çekilmeyin arkadaşlar. biz onlardan daha iyisini yapabiliriz.. ve lütfen şunu unutmayın: BİZ İZİN VERDİĞİMİZ ÖLÇÜDE İNCİTEBİLİRLER.. Ben izin vermiyorum..