İki tarih: Biri dünyaya geldiğim, diğeri dünyamın karardığı tarih [O an]

10 mart 1965 & 10 mart 1995 iki tarih biri dünyaya geldiğim diğeri dünyamın karardığı tarih
10 mart 1995 te görev icabı mardin bölgesinde bulunuyordum. ben ve timime verilen görev icabı mayınlı bölgeyi temizlerken mayına basma sonucu (PKK döşediği mayın) sol ayağımı diz altından kaybettim.
Şuna inanıyorum ki öldürmeyen allah öldürmüyor arkadaşlar ve herzaman şükrettim, ne isyankarlık ne de hayata küsme bunlar benim mizacıma ters lugatlar hayat benim için kaldığı yerden devam ediyor o tarihten sonra sadece hayatımda birtek değişiklik oldu iki ayağım varken tek ayakla hayat mücadeleme 15 yıl devam ettim allah ömür verdiği sürecede devam edeceğimm.

HAYAT HERŞEYE RAĞMENNN YAŞAMAYA DEĞERRRRRRR
SAYGILARIMLAA

İlginç bir tesadüf olmuş. Doğum gününüz ve kaza geçirdiğiniz gün aynı. Sizinde dediğiniz gibi buna da şükür yaşıyorsunuz veya daha kötü durumda da olabilirdiğiniz. Yaşama sevincinizi ve azminizi kaybetmemeniz dileğiyle. Herşey gönlünüzce olsun.

allah şükür ki yaşıyorsunuz beterin beteri var ya düşündüğünüz müddetçe halinize şükreder mutlu bir hayat sürersiniz inşallah.nasıl olursan ol hayat çok tatlı.......

geçmiş olsun ewt hayat herşeye ragmen yaşamaya deger

geçmiş olsun var boyle tesadufler benim arkdaşımda doğum gününde baba oldu çocuk izin bez felan almaya giderken kaza yaptı öldü hem kendi doğum günüydü hem ölüm günü oldu oğlu babasının doğum ve ölüm gününde dünyaya geldi ((

çok geçmiş olsun.sebep olanların bütün planları hayatlarına mal olsun. kahrolsun.... lanet olsun.... yazıklar olsun...

sevgili yaşdaşım (1 yaş fark) o olayda daha büyük dertlerle muzdarip olabilirdin. Onun için elbette şükür. Biliyorum.Bu tümceyi ben de -sorgulayarak- hep kendime söylüyorum.Ve bunu söylerken de ve daha büyük acıları görmekte iken de, kendi acıma bakıp bakıp üzüntüden kendimi alamadığımı biliyorum. Ama şu var dostum;demek ki bu bizim kaderimiz miş.(Sayım suyum yok, ben bu oyundan çıkıyorum diyebilsek ah keşke. Ancak bu mümkün değil. O halde acılarımıza bakarak ve onu gündemde tutarak, acı çekmekle ne kazanabiliriz? Hele bir de daha büyük acılardan kurtulduğumuzu düşünürsek.Geçmiş olsun. Elbette buna da şükür.