İçine kapanık olmaktan kurtulan psikiyatri hastaları var mı?

klişe ama; korkunun üstüne gideceksin...

ve herkes sosyal olmak zorunda değildir, olamaz da.

kendimi bildim bileli sessiz sakin içene kapanığım halimden memnunum başkalarının istediği gibi biri olmayacağım

@zeyiledilmistir,
Hayır öyle değil
Bilim insanları diyor ki
"İnsan sosyal bir varlıktır ve sosyal olamadığında psikolojik sorunlar yaşar."

asosyal olmak nedir ben bilirim. 28 senedir evdeyim.

evet bilim insanları öyle der ama o, sağlıklı ve normal insanlar için geçerli.

fakat biz şizofrenler farkı dünyalardayız.

herkese bol şans!

Sosyal ortamlara gir. Zamanla hallolur. Bende öyle oldu. Bir kişiyle konuşuyorsun, sonra başkasıyla tanışıyorsun falan bir bakmışsın içe kapanıklık geride kalmış, senin de arkadaşların olmuş.

Ben çalıştıktan sonra kendi ayaklarımın üzerinde durmaya başladıktan sonra gitti içine kapanıklık öz güvenim yerine geldi keşke üni okuyacağıma çalışma hayatına atılsaymışım diyorum. Çalışmaya başladıktan sonra gerisi çorap söküğü gibi geliyor. En azından bende öyle olduğunu söyleyebilirim.

ben dışarı bile çıkamıyorum evden market marketten ev evden hastane hastaneden ev

Her insan aşırı sosyal olmak zorunda değil. Psikozun içe kapanık insanlarda görülmesinin sebebi beynimizin farklı olması. Biz sosyalleştikçe yorulan, yalnız kalma ihtiyacı duyan insanlarız. Bu açıdan düşünmeye çalışalım. İki üç arkadaşınız varsa önünüze bakın.

İçime kapanınca insanlardan uzaklaşıyorum ve kara kara düşünmeye başlıyorum, bu da beni depresif yapıyor

selamlar, ben oldum olası ev hayatını sevmişimdir. ama orta okul, lise hayatım ve üniversitenin de ilk 2 yılında oldukça aktif ve sosyal bir insan idim.ergenlik ve gençlik dönemlerimdeki saplantılı inançlarım daha sonradan paranoya olarak ortaya çıktı ve tedaviye başladıktan sonra sosyal hayattan geri çekilmeye başladım.arkadaşlarımın zoruyla evden çıkan bir insana dönüştüm. telefonla konuşma sürem azaldı. muhabbeti açan artık ben değildim. muhabbetin sürmesine bile tahammül edemiyordum.iş hayatına atıldım evlendim. ama bu rahatsızlığım daha da artmaya başladı. ilaçlar beni daha da sessiz bir insana dönüştürdü. eşim ve çalıştığım yerdekilerden bir iki kişi beni sosyalleşmeye dışarı çıkmaya teşvik edip durdular ama bu bende daha da ters tepti anksiyetem tavan yaptı cinnet geçirmek üzereydim insanların benden sürekli birşeyler beklemesi üzerimde yük oluşturdu ve patladım sonunda ve polis eşliğinde hastaneye yatırıldım hemde 2 defa. diğer 5 ini normal yatırdılar 2 sinde bağlandım ve o şekilde diğer şehiredeki ruh ve sinire götürdüler.şuan da içime kapanık bir insanım ama bu benim tercihim diye düşünüyorum. bir sohbet olursa sohbet ile ilgili fikirlerim elbet vardır ama ben dahil olmak istemiyorum . dahil olamıyorum değil istemiyorum. şuan doktorum da sosyalleşmemi tavsiye ediyor ama daha önce tecrübe ettim sonucu kötü oluyor. bende youtube de video çekmeye başladım. günlük hayatımda konuştuğum sürenin belki yarısını videolarda konuşuyorum. bu benim daha çok hoşuma gidiyor. anonim olmak aynı zamanda düşündüğüm şeyleri paylaşmak hoşuma gidiyor. buradan da 2 3 kişiyle muhabbet ediyorum. yani gerçek hayatta içine kapanık görünen sosyal olmayan bir insan olabilirim ama bu beni üzmüyor. dışarıda yaşadığım ve yaptığım herşey bana değişik değişik hezeyan olarak geri dönüyor.o yüzden ben böyle kalmaktan memnunum. ama sizlerin içinde bu durumdan memnun olmayan varsa tavsiye verebilirim. ilk tavsiyem belediye kurslar açıyor gidin yazılın hem birşeyler öğrenirsiniz hemde insanların içinde bulunarak arkadaşlık kurma imkanınız olur. psikoz hastasıysanız TRSM ye gidin sizler gibi hastalarla beraber vakit geçirmek de size fayda sağlayacaktır.

Ruhsal hastalıklara sahip kişilerin sosyalleşememesinin en büyük sebebi.
İnsanlarla konuşurken ya yanlış bir şey söylersem ya insanlara bana gülerse diye düşünüp özgüven eksikliği yaşamaları bence.
Onun için aynı şartlara sahip kişilerle konuşmak ve iletişim kurmak bu özgüven eksikliğini aşmada yardımcı olabilir.
Ayrıca daha öncede yazmıştım ne kadar az insan o kadar az sorun biraz seçicide olmak lazım bazı insanların egoları tavan yaptığı için sürekli laf sokma, aşağılama , hata arama gibi huyları oluyor o kişiler sağlıklı kişilerin bile canını sıkabiliyor.