Hipoksi beyin hasarlı hasta yakınları, hayatla nasıl başa çıkıyorsunuz?

Kasım 2017de hiçbir sağlık sorunu olmayan(sadece kalbinde ritm bozukluğu), 37 yaşındaki ablamın kalbi durdu ve yaklaşık 20-30 dakika beynine oksijen gitmedi. Bunun sonucunda beyin hasarı oluştu. 21 gün yoğun bakımda kaldı ve kalbine icd takılarak hastaneden taburcu edildi. 3 ay boyunca hiç konuşmadı, burnundan beslendi, 2 ay oksijen makinasına bağlı kaldı.

Şu an iletişim kurabiliyoruz, yemek yiyor fakat hafızasını kaybetti, yeni şeyleri de aklında tutamıyor. Yatağa bağımlı, sol kolunda spastisite var, sağ kolunu hareket ettirebiliyor.

30 yaşındayım. 30 yıl boyunca kardeşimle aynı odayı, kıyafetleri, anıları, arkadaşları paylaştım. Bütün zorlukları beraber aşmaya çalıştık, beraber çalıştık, beraber güldük ağladık vs...

Tek başıma hiç kuaföre gitmedim, yazlıklarımı hiç tek başıma çıkarmadım, tek başıma hiç pantolon bile almadım Anne, baba, akraba sevgisiyle büyümeyen, kader ortağı, yol arkadaşı kardeşlerdik. Şimdi yapayalnız kaldım. Hayallerim, daha doğrusu beraber kurduğumuz hayallerimiz yok oldu gitti onunla birlikte. Kısacası cami avlusuna bırakılmış çocuk gibiyim.

Tüm bu yalnızlığın yanında sevgili ablacığım maalesef fiziksel ve ruhsal olarak beni çok yoruyor. Hiç bir şekilde ikna edemiyorum, her gün farklı şekilde uyanıyor, uykusuz geceler, evden dışarı adım atılmayan günler...

Aynı durumda olan, tüm enerjisi bitmiş, kafayı yemek üzere olan, benimle aynı durumda olanlar var mı çok merak ediyorum. Varsa nasıl başa çıkıyorsunuz? Bir çok konu takip ettim herkes inancına sığınmış ama üzgünüm ben inançlı biri değilim Umarım buna saygı duyup -çünkü ben size saygı duyuyorum- cevaplar verirsiniz.

Şimdiden herkese teşekkür ediyor ve sabırlar diliyorum.

var tabi olmaz mı benim erkek arkadaşım var 2018 15 haziran ayında yani ramazan bayramının birinci günü ben memleketime gittim bayram tatiline o burda kaldı. bana bir telefon geldi onu elektrik çarptı diye. inanamadım daha doğrusu inanmak istemedim.çünkü olamaz böyle birşey ya ben daha dün gördüm onu dün birlikteydik. Bugün nasıl olurda öyle birşey olur.

O gün bugündür bu hastalıkla mücadele ediyoruz. 2 ay gözlerini açamadı, gözlerini açtı eve çıkardık hipoksik beyin hasarı tanısıyla ,eve çıktı sonra sürekli yine uyku hali var tekrar hastaneye götürdük beyin odacıkları su dolu dediler ve şant taktılar. Tabi bilinç yok mideden besleniyor ve boğazında peg takılı.

Bu ameliyattan sonra belki uyanamaz diye düşündük biz ama aynı gün uyandı. Siz daha şanslısınız aslında en azından bilinç var hastanızda ve yutkunuyor ve ağızdan besleniyor. Benim arkadaşımda spasite yok, düzenli olarak fizik tedavi yapılıyor yatak yarası falan da çıkmadı, gözleri de çok hareketli doktorlar bilinç açılmaz demiyor ama açılır da demiyor.

Biz de sürekli onun yanındayız zaten her fırsatta onunla muhabbet ediyoruz konuşuyoruz. Tek tesellimiz bu aralar bakışları çok anlamlı ve bazen bilerek ve ya bilmeyerek parmağımı takip et dediğimde uzun uzun takip ediyor. Allahtan hiçbir zaman ümit kesilmez. Bize iyi gelecek tek şey zaman ben Alimin iyi olacağından asla şüphe etmedim. O günü sabırsızlıkla bekliyorum.

Prensin_prensesi bildirim gelmeyince öylesine bi bakayım diyip foruma girdim mesajınızı şimdi gördüm kusura bakmayın. daha önce de zaten size özel mesaj atmıştım ama forumu kullanmak çok zor görmemiş olabilirsiniz. umarım umudunuz hiç bitmez, hep ilk günkü heyecanla kalırsınız.

Kardeşimin yaklaşık 5 sene önce kalbi durdu ve bunun neticesinde beyin hasarı olustu ve kalp cihazı takıldı, takılan oksijen cihazı yüzünden trake kapandığı için bogazı delinerek kanül takıldı bir ihtimal süreklide kalabilirmiş.

Yaklaşık 5 sene oldu , bazen 3 yaşındaki çocuk gibi bazen yaşında davranıyor, 5-6 soruyu sürekli soruyor günde yüzlerce kez cevaplanmayınca asabileşiyor, bakım kısmı ayrı bir dert zaten, ne yazkki çok az ilerleme var bu da bizi oldukça zorluyor.
Sizde bu sürecin uzun olacağını kabul edin ve alabiliyorsanız piskolojik destek alın

aliask soru kısmı bizde de aynı maalesef. her hafta yeni sorular. konuyu temmuz ayında açmıştım, en büyük sorunum uykusuzluktu, geceleri uyumuyor bağırıyordu. ilaçla çözdük o kısmı artık uyuyabiliyorum. o kadar farkındayım ki arık her şeyin psikoloğun söyleyeceği her şeyi kendime ben söyleyebiliyorum zaten. aynı durumda olanlar var mı yoksa ablama özgü bir durum mu diye merak etmiştim, siz de aynı durumdaymışsınız yalnız olmadığımı anladım teşekkür ederim.

Hastalarınızın durumları nasıl oldu şuan bizde aynı durumlardayız tecrübeli arkadaşlar lütfen bilgilendirsin babam 6 gündür yoğun bakımda 40 dk kalbi durdu beyni oksijensiz kalmış hasar almış diyorlar doktorlar çok zor Allah tüm hastalarımıza acil şifalar versin

Kök hücre için araştıran var mı oğlum beş yaşında ameliyathanede üç kez kalp durması en uzun 5 dk hasar oluştu gözleri acıyor acıya duyarlı ama göz takibi komutları yerine getirememei yok yaşı küçük olduğu için kendine gelebilir de ğelmeyedebilir diyorlar

Keşke kök hucremi bir hastaya verebilsem.yillardir organlarını bağışlamak için çaba çok sarfettim hatta sağ iken bobregimin birini vermek için başvuruda bile bulundum fakat birinci derece yakını olmamı istedikleri için almadılar.bu arada kan grubum.0Rh pozitif