Nedense hep analar ağlıyor,hiç babalar ağlamıyor
Nasreddin Hoca'nın baba evinden ayrılıp kendi hayatlarını kazanmaya başlamış iki oğlu varmış. Hoca bir gün her ikisini de ziyarete gitmiş. Biri:
-Ah efendi baba, demiş. Bütün varımı yoğum tuğla üretimine yatırdım. Kazara hava yağmurlu giderse anam ağlayacak...
Öteki de:
-Ah efendi baba, demiş. Bütün varımı yoğumu üzüm bağına yatırdam. Kzara havalar kurak giderse anam ağlayacak...
Hoca dönmüş eve gelmiş. Karısı:
-Bizim oğlanlar nasıl efendi, demiş.
Nasreddin Hoca:
-Valla, demiş. Oğlanları durumu şimdilik iyi ama senin durumun bir hayli berbat.
-Neden?
-Çünkü sen yağmur yağarsa da ağlayacaksın, yağmazsa da!