bu dünyaya ne şekilde olursa olsun bir kere geldik.göçmeden önce
neden istediklerimizi gönlümüzce yaşamıyoruz ki.
ben, engelimden dolayı o ne der, bu bakar mı kaygıları taşıyarak, istediğimi yapmadan bu dünyadan gözü acık gitmek istemiyorum. Malesef çok fazla elalem takıntısı yapan engelli arkadaşımız var.
2 gün önce babamla hastanedeydik.
ben bir bilgi düzetti mi için doktorun yanına tekrar çıktığımda, beni beklerken babamın yanına oturan adam babama teşekkür etmiş... babam niye teşekkür etiğini anlamadığından tanıyorum da çıkaramadım belki deyip pardon çıkaramadım tanışıyor muyuz demiş ... adam bu kez tebrik ederim nasıl yetiştirdiniz siz kızını, benim ayağından engeli olan oğlum var ama o hayata küskün,siz nasıl yetiştirdiniz böyle demiş.
tabi canım babamda mütevazılık yapıp biz bir şey yapmadık kızım kendini yetiştirdi demiş.
tabi ki doğru değil her şey aileden geçiyor bence.ailem, özellikle annem hiç bir zaman hayatımı engelime endekslememe izin vermedi.bu yüzden bana yapamıyorum kelimesini kullandırıltılmadı..
Kardeşime bi süre önce söylemiş olduğum ve onun hala etkisinde kurtulamadığı bir hayat felsefe mi geçenlerde bana hatırlattı.
Demişim ki.
''ondan bundan cekinme içinden ne geçiyorsa onu yaşa. Çekindiğin bakışlar mı ? o gözler 40 yaşında ise en fazla seni 50 yıl hatırlayacaktır. O da tabi hatırlarsa. sonra, o gözler gördükleriyle 50 yıl sonra toprağa girecek. Yani senin yaşadığın yine sana kar kalacak.''
İyi demişim demi
Cünkü bu hayat senle var senle sonlanıyor
neden istediklerimizi gönlümüzce yaşamıyoruz ki.
ben, engelimden dolayı o ne der, bu bakar mı kaygıları taşıyarak, istediğimi yapmadan bu dünyadan gözü acık gitmek istemiyorum. Malesef çok fazla elalem takıntısı yapan engelli arkadaşımız var.
2 gün önce babamla hastanedeydik.
ben bir bilgi düzetti mi için doktorun yanına tekrar çıktığımda, beni beklerken babamın yanına oturan adam babama teşekkür etmiş... babam niye teşekkür etiğini anlamadığından tanıyorum da çıkaramadım belki deyip pardon çıkaramadım tanışıyor muyuz demiş ... adam bu kez tebrik ederim nasıl yetiştirdiniz siz kızını, benim ayağından engeli olan oğlum var ama o hayata küskün,siz nasıl yetiştirdiniz böyle demiş.
tabi canım babamda mütevazılık yapıp biz bir şey yapmadık kızım kendini yetiştirdi demiş.
tabi ki doğru değil her şey aileden geçiyor bence.ailem, özellikle annem hiç bir zaman hayatımı engelime endekslememe izin vermedi.bu yüzden bana yapamıyorum kelimesini kullandırıltılmadı..
Kardeşime bi süre önce söylemiş olduğum ve onun hala etkisinde kurtulamadığı bir hayat felsefe mi geçenlerde bana hatırlattı.
Demişim ki.
''ondan bundan cekinme içinden ne geçiyorsa onu yaşa. Çekindiğin bakışlar mı ? o gözler 40 yaşında ise en fazla seni 50 yıl hatırlayacaktır. O da tabi hatırlarsa. sonra, o gözler gördükleriyle 50 yıl sonra toprağa girecek. Yani senin yaşadığın yine sana kar kalacak.''
İyi demişim demi
Cünkü bu hayat senle var senle sonlanıyor