2003 yılında gecirdigim bir trafik kazası nedeniyle sol ayagımı diz üstünden kayıp ettim. Ve protez kullanmaya başladım. Hayata küstüm kendimi toparlayamadım her cılgınlıgı yapma aşamasına geldim ölümden tut her şeyi düşünmeye başladım ama şükürler olsun kendimi yeni yeni toparlamaya başladım. Nasılmı? Belki inanmayacaksınız ama namaz kılmaya başlayarak şu an ise insanların yürürken bana bakması beni cok etkiliyor kendimi onların yanında degişik hisediyorum şimdi evlilik konuna gelelim. Sizce bir ayagı olmayan koşmayı yüzmeyi yürümeyi zıplamayı kısacası eglenmeyi yapamayan bir insanı sizce alacak olan varmıdır zor hemde cok zor yinede tabii allahın kaderi diyelim başka söz bulamıyorum