Epilepsi ile yaşamaya dair deneyimlerinizi paylaşır mısınız?

arkadaşlar ne olur bana yardımcı olun eşim epilepsi fakat bana söylmedi bende üzülmemsi için hiç bişey sormuyorum 2 yıldır evliyiz ama anormal bi harekete ya da nöbete şahit olmadım bildiğimi biliyor konuşmak istedim ama anlatmadı kontrole gittiğini farkediyorum ilaçları da ortada gizlemiyo hergün alıyo 1 ya da 2 kez tegretol cr 400 nöbet geçirmiyo olması ya da hç bi sıkıntısının olmaması düzeleceği hastalığının geçeceği anlamına mı geliyo ne olur beni aydınlatın hç bi blgm yok bu hastalıkla ilgili

Yahu ablam sen bu başlığı açalı bir ayı geçmiş neredeyse...
Sanırım bu sitede epilepsi olan yok, anlaşıldı.

Olur mu öyle şey Kalem abla sitenin demirbaş epilepsisi benim

Değerli kardeşim...

2005 ten beri epilepsi hastasıyım..

Tegratol 400mg ile başaldım ilaç yolculuğuna başladım...

Zaman içerisinde yeri geldi geçirdiğim buhran çerçevesinde Lustral ve grubundan ilaçlarda eklendi yeri geldi

depakin ve muadili ilaçlarında eklendiği oldu...

Ama yıllarca kullanımdan sonra yan etkileri baş gösterdi ve şimdi onlarla yaşamak zorundayım ve alıştım..

Konstrasyon bozukluğu,aşırı sinirlilik,kilo artışı vs. vs..

Ama en büyük ilacım her zaman moral oldu...

Eşinizin üzerine titrer iken ona hastalığının mevcudiyetini hissettirmeden hareket ediniz...

Moral en güzel ilacı olacaktır...

Epilepsinin alt kısmından en yükseğine kadar çeşitleri var bu kişilere göre değişiyor...

Benim ki kronik epilepsi yani kalıcı düzelme imkanı olmayan....

Eşiniz ilacını kullandığı takdirde nöbet mevcut değilse umarım en alt basamaktaki derecesidir..

Yani düzelmeyeceği anlamına gelmez...

Diğer kardeşlerimiz gibi epilepsiye muzdarip olanlar aşırı duygusal olurlar büyük çoğunluğu..

Eşinize her alanda davranışınız v.s. gibi bu ölçüde olursa daha hoş olacaktır onun açısından...

Bahse konu kelamlarım acizanedir yanlışım olduysa cehaletime veriniz...

Rabbim şifasını versin İnşAllah...

eda_11 ; epilepsi hastalığı olması, sizin onu sevmenize engel mi, yada onun sizi sevmesine? Ne güzel evlenmişsiniz, mutlu bir hayat varken ufacık sorunları büyütmemek gerekir. Anlatmak istediğinde mutlaka size hastalığını anlatacaktır. Ama şimdi zamanı olmadığı kanısında. Epilepsisi hafif geçiriyor sanırım. İlerde daha da düzeleceğine inanıyorum. Doktorunu aksatmasın, hatta birlikte gidin...Allah beterinden saklasın. Şifa versin.

Eşimle evlenmeye karar verdğimde eşimin epilepsi hastası olduğunu bilmiyordum .henüz evlenmeden birkaç gün önce aniden nöbeti tuttu hastaneye kadırdım.zaten tanışıp evlenemiz 9-10 günlük bir sürede oldu .bana vazgecer diye söyleyememiş .Ben ise kafasında kuruntular taşımasın diye hemen nikaha gidelim dedi .epilepsi diye vazgeçmek bana yakışmazdı ..biz evlenmeden önce haftada ,on günde bir nöbet geçirirmiş . Evliliğimiz Altıncı yılına girdi .ilk 3 ay da 3 kez nöbet geçirdi . hatta birinde dilini ısırmasın ye parmaklarıımı ağzıa sokmuştum .. tırnaklarım düştü .. Eşime hiç bir zaman kırıcı ,üzücü ,itici davranışlarda bulunmadım .Eğitiminde katkılarım oldu .. kendine güveni geldi .. ilaçlarını düzenli kullanıyor ve 5,5 yıldır hiç nöbet geçirmedi .
Yaşadığı ortam da önemli .Psikopat güneydoğu'luların kaba ,saygısız cahil kişiliğini tamamen üzerinde taşıyan bir kayın pederim var .. yöresel kişiliğine uygun olarak insanların mutlu olması çok zoruna gider ,evde sürekli aile içi şiddet ,komşularla kavga ,sağa sola sataşma geleneksel davranışı olmuş .Eşimde hep evde şiddet görmüş başına çok darbeler almış .bu hale gelmiş .
Şükür halimize evleneli beri nöbet geçirmiyor ... diyaliz hastası olduğumuz için de .bakım parası alıyoruz diye gene de kayın peder rahat vermek istemiyor ..''''boşan gel bakım parasını ben alayım'' diyor eşime .. tabii Ki ,taviz vermiyorum ...zaten eşim evini terk ederek gelmiş ve tanışıp evlenmiştik .

kısacası ,epilepsi rahatsızlığı ,huzur ,sabır ve güvenli bir yaşam biçimini istiyor anladığım kadarıyla ..kendim de diyaliz hastası olarak bir çok ilaç kullanıyorum .kendi ilaçlarımı zaman zaman kullanmayı unutmama karşın eşimin ilanlarını sürekli üzerimde taşıyorum ..

eda_11;

Eşin sana bişi anlatmıyorsa, sen onunla konuşmayı dene,kendisinden daha sağlıklı bilgi alırsın...
Bildiğim kadarıyla epilepsi 20 bin çeşit, herkesinki bir olmaya bilir, biri nobet geçirir,kimisi geçirmez .

Arkadaşım merhaba sorunu yeni gördüm ondan dolayı geç cevaplıyorum.Kullandığı ilaç bu hastalığın tek ilacıdır bunun yanında en az bunun kadar önemli olan şeyler var.
1)Sinirlenmemek
2)Düzenli ilaç kullanımı
3)Uykusuz kalmamak
4)Moral,motivasyon
bunlar çok önemli dikkat edilmesi gerekenler.
Bu hastalık tamamen geçmez ama nöbetlerin arası bazen yılda bire kadar uzayabilir.Allah şifalar versin

eda hanım...eğer eşiniz gurur sorunu yapmıyorsa,beraber bir nöroloğa gidin . hekime ''eşime yanındayken nasıl yardımcı olabilirim'' sorusunu sorarak bigilenme girişiminde bulunun..sanırım bulunmuşsunuzdur zaten .hiç bir zaman eşinizi suçlamayın .gene de önceden bilgi vermesi daha doğru olurdu ...

slm eda hanım bende epilepsi hastasıyım 16 yaşında geçirdim bir tirafik kazası sonucu başladı hastalım önceden epilepsi halk dilinde sara bu hastalı geçirmeyenler için dışardan baklılınca başka bir gözle baklıyo bazı epilepsi hastalarıda ilk başlarda hatta doktoru hariç hiç kimse bilmez epilepsi hastası olduna onun için o hastalık gizlidir çünkü dışardan çok tepki gören vede dışlanan bir hastalık çünkü hakl olarak daha epilepsi hastalı normal bir hastalık olarak bakılmıyo daha onun için bu normaldır bakın diyosunuz ne güzel ilaçlarını alıyo doktoruna gidiyo yani konturol altında nöbette geçirmiyo ama siz bir yolunu bulun size bu hastalın anlatsın çünkü evde nöbet geçirir sizde ne yapacanı bilemezsiniz veya nöbet geçirince neler yapılmasını öğrenin söylemiyorsa bırakın söylemesin ama siz onu muhakkak bir epilepsi hastası vede nezaman nerde nöbet geçireceği belli olmayacanı bilin

S.A
49 yaşındayım
18 yaşındaydım arkadaşımla yazlık bir sinemada orhan gencebayın bir filmini izliyordum birisinin elinde silah orhan babaya doğrultmuştu devamını göremedim gözümü açtığımda minibüsteydim epilepsi ile o gün tanıştım.

önceleri her hafta cumartesi günü akşam 20:00 & 21:00 arası bayılıyordum daha sonra ilacın sürekli içilmesi gerektiğini hastalığın ne kadar tehlikeli olduğunu öğrenmeye başladım.ilk 5-8 yıl çok kötü geçti hiç bir şey hissetmeden 1 salise içinde beton gibi düşüyordum olduğum yere.ilacı çok düzgün kullanmaya başladığımda artık neyle savaştığımı biliyordum olgunlaşmıştım ve bir gün hissetmeye başladım bayılmadan önce 3-5 dakikam oluyordu artık kesin gelecekti işte kendime uygun bir yer arıyor yada eve yakınsam koşup eve gidiyor yada bir taksiye atlayıp eline numarayı cevirip telefonu tutuşturuyordum konuşma yeteneğimi kaybettiğimden konuşmuyor emniyet kemerini bağlayıp kendimi güvene alıyuordum.ama bununla beraber 3-5 dakika kazanmak bana çok şey kattı doktorun bana yapma dediği her şeyi yaptım bana top oynamayacaksın,tek başına denize girmeyeceksin,yüksek yerlere çıkmayacaksın,tek başına karşıdan karşıya emin olmadığın yerlerde geçmeyeceksin v.s kısacası yaşama dedi yani gencecik adamım hepsini özgürce yapmaya başladım gel zaman git zaman yılda 4-6 kez bayılmaya başladım istikrarlı bir şekilde. ortalama 2,5-4 ay arayla Grand Mal EPİLEPSİ benim hastalık bu arada.10 ila 14 saat uyuyorum bayıldıktan sonra.her gün en az 6-7 saat uyumak zorundasınız.hiç bir ramazan ayında bayılmadım çok enteresan sigara içiyorum günde 1 paket .
BU YAZIYI NEDEN YAZDIM ASLINDA GELELİM ASIL MEVZUYA

En son 16 temmuzda bayılmıştım 15 temmuzda sabaha kadar uyuyamamıştım ve sabah uyumaya çalışmış uyuyamamıştım kaçınılmaz son gelmişti nedense ölümden korkmuyorum ama bayılmaktan korkuyorum bunu bir türlü atlatamadım yıllar geçti ve tabi bayldıktan sonraki 1,5-2 hafta beyin bayılma anını sürekli hatırlıyor ve taklit ediyor aynı saatte aynı yerdeysem bu yüzden yol değiştirip gelirim o iki hafta

16 temmuzdan sonra 4 ekimde halı sahada top oynarken halı sahada sol aşil tendonum koptu 5 ekimde ameliyat oldum 1 ay evde yattım çalışamadım bu arada internette gezerken aşil tendonu kopmuş ve cabuk iyileşmek için neler yaptığını anlatan bir arkadaşın tavsiyesine uyarak bir ilaç satın aldım ilacın adı OSTEO Bİ FLEX 5-LOXİN
bu ilaç kemik ve kasları güçlendiriyormuş özellikle yıpranan yırtılan kopan bölümlerin iyileşmesini kolaylaştırıyormuş.bir umutla satın aldım halen kullanıyorum ayağımda %80 iyileşti ancak başka bir gelişme oldu 16 temmuzdan sonra hala bayılmadım ve kendimi çok iyi hissediyorum epilepsi hastası arkadaşlarımın bildiği bayılma öncesi his=epilepsi aurası bu durumu beynim taklit eder beni korkuturdu korkuyla beraber tansiyon yükselir bayılma ile bayılmama arasında çırpınıp dururdum bazan bayılır çoğunlukla bayılmazdım bu durum tamamen ortadan kalktı bu epilepsi aurasını 1-2 kez yaşadım bu ilacı kullandıktan sonra şu an 7 ay oldu bayılmadım her şeyden öncesi yaşam kalitesi arttı ilaç bitmek üzere yeniden satın alacam ilaç fiyatı yüksek ama deneme değer .her sabah 1 yemek kaşığı zeytinyağ içiyorum üstüne 1 zeytin yerseniz mideniz bulanmaz üstüne sakın su içmeyin mide bulantısı yapar.en az yarım saat sonra kahvaltı yapın

ve birde düşünceleriniz sorunlarınız çözümsüz olmasın çözümsüz bütün sorunlardan arkanıza bakmadan kaçın sorunlu beraberlikler,sorunlu arkadaşlar,sorunlu her şey sizi hasta edecektir siz hastalandıkça onlar sizden yavaş yavaş uzaklaşacaktır kimse epilepsi hastasıyla beraber olmak istemiyor çalıştırmak istemiyor kısacası toplum tecrit ediyor bu nedenle vefa bizler için de geçerli ama bir yere kadar çünkü hiç kimse bizi anlayamaz.biz her bayıldığımızda ölür har ayıldığımızda yeniden doğarız .ne kadar az bayılırsak beyin hücrelerimiz daha sağlam kalır yaşam kalitemiz yükselir.

tüm epilepsi hastası arkadaşlarım daima umutlu olun güzel hobbyleriniz olsun sizi güldüren mutlu edenlerle uzun ve sağlıklı güzel günleriniz olsun AEO

bende epilepsi hastasıyım bende tegretol kullanıyorum ama benim ki doğuştan siz evlenirken eşiniz size söylemedi mi hastalığını ???

epilepsi hastası olan benim eşim değil ki bende evlenmeden önce hastalığımı söyledim.üstteki yazıyı yazdıktan bir kaç gün sonra bayıldım 7 ay bayılmamıştım gözümü açtığımda şükrettim bu süre için rabbime.uykusuz kalmıştım maalesef.kendi kendimi nazar ettim

Bende epilepsi hastasıydım 20 çektim bu hastalığı ama kullandığım ilaçlar fayda etmeyince dirençli epilepsi dediler ve kayseri erciyes üniversitesinde ameliyat oldum. Haftalik gecirirdim 3 4 defa ama 3 yıldır çok şükür bişey kalmadı çok rahatım. Allah herkese şifasını versin