-Bir engelliyle karşılaştıklarında öncelikle “Aaa,sana ne oldu?”diye sorulması…
-Çocuğu engelli olanlara “Siz öldükten sonra ne olacak bunun hali?” denmesi…
-Normal okullara gitmek isteyen engellilere “Sizin için ne güzel özel okullar var,niye zorlanacağın bir okula gidiyorsun ki?”denilmesi…
-Engelli birini görünce direk onunla konuşulmaması,yanındakine (o yokmuş gibi) onun hakkında sorular sorması…
-Birine kızıldığında o kişiye hitaben “spastik”,”şizofren” gibi ifadelerin aşağılama maksadıyla söylenmesi…
-Örneğin bir görme engelliye izin almadan hemen koluna girip yardım etmeye çalışılması…
-Ufak tefek paraları(örneğin tuvalet parası gibi) engellilerden alınmaması.Engelli vermekte ısrarcı olursa”Başının gözünün sadakası olsun”denmesi…
-Bir engelli ile karşılaşıldığında yanındaki çocuk “Aa,o ne,sen neden öylesin?” gibi sorunca “Hişt,sus bakayım,çok ayıp”gibisinden sözlerle çocuğun susturulması,ona başka açıklama yapılmaması…
-İşitme engelli biri,dediğinizi anlamadığında bağırarak tekrar edilmesi…
-Bir kör ile tanıştığınızda “sizin parmaklarınız çok duyarlı,ezberiniz çok güçlü değil mi,bir kör var bizim orada 10 yıl geçse seni sesinden tanır”gibi muhabbetler yapılması…
-Çocukların adeta “bulaşıcı” bir şeymiş gibi engellilerden uzak tutulması…
-Engelliler için ayrılmış alanların(otobüslerde,asansörlerde v.b.) diğer kişilerce adeta yarışırcasına kullanılması.
-Çocuğu engelli doğunca ya da bir kaza sonucu engelli olunca bazı insanların ilk fırsatta eşinden boşanıp evi terk etmeleri.Bir daha da hiç ilgilenmemeleri…
-Akülü sandalye kullanan bir engelli görünce “Aaa,kendi kendine gidiyo” denmesi…
-Hava alanında görevlinin uçağa binecek tekerlekli sandalyedeki engelliye “Yürüyebiliyor musunuz?” diye sorması.Sandalyedeki arkadaş “Hayır” dediğinde tekrar “Hiç mi?” ya da bir kaç adım da atamıyor musunuz?” denilmesi…
-Çocuğu engelli olanlara “Siz öldükten sonra ne olacak bunun hali?” denmesi…
-Normal okullara gitmek isteyen engellilere “Sizin için ne güzel özel okullar var,niye zorlanacağın bir okula gidiyorsun ki?”denilmesi…
-Engelli birini görünce direk onunla konuşulmaması,yanındakine (o yokmuş gibi) onun hakkında sorular sorması…
-Birine kızıldığında o kişiye hitaben “spastik”,”şizofren” gibi ifadelerin aşağılama maksadıyla söylenmesi…
-Örneğin bir görme engelliye izin almadan hemen koluna girip yardım etmeye çalışılması…
-Ufak tefek paraları(örneğin tuvalet parası gibi) engellilerden alınmaması.Engelli vermekte ısrarcı olursa”Başının gözünün sadakası olsun”denmesi…
-Bir engelli ile karşılaşıldığında yanındaki çocuk “Aa,o ne,sen neden öylesin?” gibi sorunca “Hişt,sus bakayım,çok ayıp”gibisinden sözlerle çocuğun susturulması,ona başka açıklama yapılmaması…
-İşitme engelli biri,dediğinizi anlamadığında bağırarak tekrar edilmesi…
-Bir kör ile tanıştığınızda “sizin parmaklarınız çok duyarlı,ezberiniz çok güçlü değil mi,bir kör var bizim orada 10 yıl geçse seni sesinden tanır”gibi muhabbetler yapılması…
-Çocukların adeta “bulaşıcı” bir şeymiş gibi engellilerden uzak tutulması…
-Engelliler için ayrılmış alanların(otobüslerde,asansörlerde v.b.) diğer kişilerce adeta yarışırcasına kullanılması.
-Çocuğu engelli doğunca ya da bir kaza sonucu engelli olunca bazı insanların ilk fırsatta eşinden boşanıp evi terk etmeleri.Bir daha da hiç ilgilenmemeleri…
-Akülü sandalye kullanan bir engelli görünce “Aaa,kendi kendine gidiyo” denmesi…
-Hava alanında görevlinin uçağa binecek tekerlekli sandalyedeki engelliye “Yürüyebiliyor musunuz?” diye sorması.Sandalyedeki arkadaş “Hayır” dediğinde tekrar “Hiç mi?” ya da bir kaç adım da atamıyor musunuz?” denilmesi…
