Merhabalar.
Ben hastalık başlamadan, / FA/ nın teshisi koyulmadan önceki dönemde tanışmış oldugum…
İst. ünüv. Kamu yönetimi okumuş bir kişiyle..
Hastalık başladıktan bir yıl sonra nişanlandım.
Nişanlandıgım dönemde hala /FA / ilerleyici oldugunu ve tedavisinin olmadıgını bilmiyordum.
Hoş bilseydimde, sevecegim kişi beni öyle kabul ettikten sonra yine de isterdim. Benim hastalık biraz farklı ilerlediği için ben teshisten sonra 3 veya dört yıl daha yürüdüm kendim birine ihtiyaç duymadan.
O kişide benimle evlenmek istiyordu,
Ailesi’yle beni istemeye başladılar derken nişanlandık.
Ben hala yürüyebiliyorken hastalığın peşine düşüp çare aradık birlikte nişanlımla hep destek oldu ve hala öyle,Allah’a şükür, epikriz (raporlarımı) yollamadığımız ülke kalmadı.
Şimdilerde ise artık bir yılı aşkındır belki, ben artık tek başıma yürüyemez oldum uzun mesafeleri.
Nişanlımın ailesi ise benim iyileşmediğimi görünce, oğullarına beni bırakması için yapmadıklarını bırakmadılar.
Hani Türk flimlerimiz olurya onlarla büyürüz. Büyümüşüzdür…
Fakir ve zengin olur genelde konuları.
Aynen öyle bir durum yaşıyoruz şuan da ailesinin durumu iyi sayılabilecek kadar var bayagı bir iyi ama.
Verdikleri içinde oturmamız için verdikleri daireyi geri aldılar. Arabasını aldılar işyeri açmışlar ona iş yerini kapattırdılar…
Beni bıraktığı anda daha iyi imkanları sağlayacaklarını açıkça söylüyorlar bunlarda biri kız / biri erkek nişanlım yani sadece iki kardeşler.
Nasıl bir aile tek evlatlarının o kadar istemiş olduğu şeye sadece yürüyemiyor diye karşı çıkar ve bu kadar bencilce düşünür.
Ve ben böyle devam ederse nişanlımla bu şekilde evlenip bir gün inanıyorum tedavimiz çıkacak ben o aileyi affeder,Annem babam diye ne olursa olsun sarılırım onlar yarın hastalandıklarında ben bakarım.
Değmeselerde.
Ben o sevğilerin yokluğuyla – eksikliğiyle, büyüdüm.
Siz site arkadaşlarımdan ise bana yol göstermenizi, bu konuda destek olmanızı istemek ve sizlerle paylaşmak istedim..
Şimdiden hepinize çok teşekkürler…
Ben hastalık başlamadan, / FA/ nın teshisi koyulmadan önceki dönemde tanışmış oldugum…
İst. ünüv. Kamu yönetimi okumuş bir kişiyle..
Hastalık başladıktan bir yıl sonra nişanlandım.
Nişanlandıgım dönemde hala /FA / ilerleyici oldugunu ve tedavisinin olmadıgını bilmiyordum.
Hoş bilseydimde, sevecegim kişi beni öyle kabul ettikten sonra yine de isterdim. Benim hastalık biraz farklı ilerlediği için ben teshisten sonra 3 veya dört yıl daha yürüdüm kendim birine ihtiyaç duymadan.
O kişide benimle evlenmek istiyordu,
Ailesi’yle beni istemeye başladılar derken nişanlandık.
Ben hala yürüyebiliyorken hastalığın peşine düşüp çare aradık birlikte nişanlımla hep destek oldu ve hala öyle,Allah’a şükür, epikriz (raporlarımı) yollamadığımız ülke kalmadı.
Şimdilerde ise artık bir yılı aşkındır belki, ben artık tek başıma yürüyemez oldum uzun mesafeleri.
Nişanlımın ailesi ise benim iyileşmediğimi görünce, oğullarına beni bırakması için yapmadıklarını bırakmadılar.
Hani Türk flimlerimiz olurya onlarla büyürüz. Büyümüşüzdür…
Fakir ve zengin olur genelde konuları.
Aynen öyle bir durum yaşıyoruz şuan da ailesinin durumu iyi sayılabilecek kadar var bayagı bir iyi ama.
Verdikleri içinde oturmamız için verdikleri daireyi geri aldılar. Arabasını aldılar işyeri açmışlar ona iş yerini kapattırdılar…
Beni bıraktığı anda daha iyi imkanları sağlayacaklarını açıkça söylüyorlar bunlarda biri kız / biri erkek nişanlım yani sadece iki kardeşler.
Nasıl bir aile tek evlatlarının o kadar istemiş olduğu şeye sadece yürüyemiyor diye karşı çıkar ve bu kadar bencilce düşünür.
Ve ben böyle devam ederse nişanlımla bu şekilde evlenip bir gün inanıyorum tedavimiz çıkacak ben o aileyi affeder,Annem babam diye ne olursa olsun sarılırım onlar yarın hastalandıklarında ben bakarım.
Değmeselerde.
Ben o sevğilerin yokluğuyla – eksikliğiyle, büyüdüm.
Siz site arkadaşlarımdan ise bana yol göstermenizi, bu konuda destek olmanızı istemek ve sizlerle paylaşmak istedim..
Şimdiden hepinize çok teşekkürler…