Engeller

[FONT=Arial][SIZE=2]Engeller[/SIZE][/FONT][FONT=Arial][SIZE=2][/SIZE][/FONT] [FONT=Arial]
Yapamadığınız işler için bahane bulmaya ne kadar zaman harcarsınız? Önünüze çıkan engellerden yakınır mısınız? Henry Ford'un engeller konusunda söylediklerine bir kulak verelim.[/FONT]
[FONT=Arial]"İnsanların yaptıkları en büyük keşiflerden biri -ve tadına varacakları en önemli sürprizlerden biri- yapamayacaklarını düşündükleri bir işi başarabileceklerini anlamalarıdır. Kafamızı çarptığımız ve kaygı duyduğumuz en büyük engelleri oraya biz kendimiz koymuşuzdur ve o engelleri kaldıracak tek kişi yine kendimizizdir."[/FONT]
[FONT=Arial]Bütün engeller arasında adeta bulaşıcı diyebileceğimiz üç engel çok önemlidir. Bunlardan birincisi, dikkatimizin ya da ilgimizin dağılmasıdır. Kendimize birtakım hedefler belirleriz, ama bu hedefleri gerçekleştirecek zamanı bir türlü bulamaz, bunun yerine boş ve anlamsız işlerle uğraşırız.[/FONT]
[FONT=Arial]İkinci önemli engel ise, kendi kendimize yarın her şeyin daha iyi olacağını söylememizdir. Bir işe yarın ya da öbür gün başlarsak her şeyin daha iyi olacağına kendimizi inandırırız.[/FONT]
[FONT=Arial]Üçüncü engel ise en kötüsüdür. Kendimize olan inancımızı yitiririz. Yeterli olmadığımızı düşünmeye başlarız. Her olumsuz eleştiriye kulak verir, hatalarımıza odaklanırız. Beklentilerimizi azaltırız.[/FONT]
[FONT=Arial]Bu engelleri, gördüğünüz gibi, kendi kendimize oluştururuz. Bu nedenle de, bu engellerin üstesinden yalnızca kendimiz gelebiliriz.[/FONT]
[FONT=Arial]Kim, hangi işi bir denemeden tam ve doğru olarak yapabilir? Ben böyle birini tanımıyorum. Ya siz?[/FONT]
[FONT=Arial]Birkaç kez başarısızlığa uğramadıysanız, kendinizi yeterince zorlamıyorsunuz demektir. Başarısızlık, başarı yolunda atılması koşul olan bir adımdır.[/FONT]
[FONT=Arial]Çevrenize bir göz atın. Pek çoğu başarısız olup, yakınıyorlar ve bizler onlar adına üzülüyoruz. Sakın üzülmeyin. Başarmanın tek yolu başarısız olmaktır. Bir işi deneyip başarısız olmak, hiç denememekten her zaman daha iyidir. Üzülmeniz gerekenler, başarısız olanlar değil, başarısızlık korkusuyla o işi hiç denemeyenlerdir. Olanaksızı deneyen insanlar her zaman için başarısız değil, başarılı olmaya aday olanlardır. Başkalarının başarısızlıklarını izleyen biri başarmak için hiçbir adım atmıyorsa, yaşamdan alması gereken en önemli dersi kaçırıyor demektir.[/FONT]
[FONT=Arial]Thomas Edison, elektrik ampulünü bulduğu zaman başarısızlığa uğradı, hem de kaç kez.[/FONT]
[FONT=Arial]Başarısızlığa uğradıysanız, bunun size verilmiş bir armağan olduğunu düşünün. Henry Ford da böyle düşünüyordu![/FONT]

Kendim yapabileceğim işler asla engel teşgil etmez.Bazem rahatlıkla yapabileceğim işleri, başkaları tarafından engel konulur bile bile.

Sizin yapabileceğiniz şeylere bile bile engel niye koyuyorlar bunu anlıyamadım.Siz yapabileceğiniz şeyleri yapmaktan engellendiğiniz için vazgeçiyorsunuz ve bu engellemeler karşı gelmiyormusunuz buda bir bahane vaz geçiş değilmi.

Toplumda engelli olan kişiler devamlı arka plana atılır.Başta en büyük darbe ailenizden gelir.Onun için idealim göz önünden uzak ayrı bir ev tutup orada yaşamak.Başkalarına göre değil, kendi kurallarına göre yaşamak istiyorum.

Yalnız başına yaşamak normal insanlar için bile zordur.Bir insan tek başına herşeye yetişemez.Bizim gibi engelli insanlar için daha da zor olacağını düşünüyorum.En büyük darbenin aileden gelmesi konusuna gelince zaman zaman benim de böyle hissettiğim zamanlar olmuştur.Bunlar bizim kafamızda oluşturduğumuz şeyler diye düşünüyorum.Çok basit bir şeyi benim yapabileceğim şeyleri bile , buna sizde inanın sadece benim iyiliğimi düşündükleri için engel oldukları zamanlar çok oluyor. Hele bunu başkalarının yanında yaptıkları zaman çok sinirleniyorum.Ben acizmiyim niye böyle yapıyorsunuz dediğim çok olmuştur bunu onlara anlatabilmek çok zor.Ben sizi bu konuda çok iyi anlıyorum.Zaman zaman çok uzaklara gideceğimi emekli olunca tek başıma yaşamak istediğimi söylerim ama buna kendimde inanmam.Bence ayrı bir yere gitmek yerine bulunduğunuz yerde özgürlük alanınızı genişletmeye çalışın.Ailenizdeki bireylerin yavaş yavaş yapabileceğiniz şeyleri engellemelerine karşı çıkın.Sizin yaşadıklarınız zor şeylerdi belki ama şunu aklınızdan çıkarmayın onlarında sizinle berabar yaşadıkları zordu.Ne istediğimizi karşımızda ki insanlara anlatmak zorundayız yaptıkları şeylerin iyilik amaçlı yapılanların koydukları sınırlamaların kendimizi ikinci plana itilmiş hissettirdiğini bilmeleri lazım.Bunu yaparsak engellerle mücadele etmiş oluruz başka türlüsü kaçış olur.

Yaşım 36 bekarım, baba evinde bu saatten sonra yaşamak gercekten zor şöyleki 3 kardeşim evli yeğenler falan geldimi evde nefes alacak ortam kalmıyor.bunun yanında akrabalar geldimi devamlı acıyarak yorum yapıyorlar, asıl sıkıntım bu.Yani hep göz önünde olmam her hareketimin takip edilmesi hoşuma gitmiyor.Emekliliğim olursa , ayrı bir eve cıkıp bu sıkıntılarımdan kurtulmayı düşünüyorum. Kendime güvenim var yönden problemim yok, yemek ,ütü, çamaşır problem olmaz.Aslında benim derdim babam ! 2 abim ve bir kardeşime ev verdi bizi tınlayan yok, kiraya cıkarsam belki banada bir ev düşer Beni kendileriyle yaşacağımı hesab ediyorlar galiba Şu bir gerçekki insan kendi düzenini kurmalı, yatma saati, yemek saati, işten eve geldiğimde kanepeye uzanmalıyım sessiz sakin huzur içinde, belki saydığım bu özel mesele belki kişiseldir ,çokmu şey istiyorum sizce.

Bunlar oldukça özel konular bir engellinin engellerle mücadelesinden çok baba oğul ve aile içi maddi konularıda içeren meseleler ben burda susma hakkımı kullanmak istiyorum.Bunların benim alıntı yazımda yapamayacağını düşündüğü şeyleri insanın başarması ile ilintisi elbette var.Biz bu yönden ele alırsak mücadeleden vazgeçmemeliyiz.Birilerinin engelli olduğumuz için yokmuşuz gibi davranmasına bizim hayatımızla ilgili geleceğimizle ilgili kararlar almasına müsade etmemeliyiz.Hele birilerinin acıması falan bunlar hiç hoş değil.Her insan bir bireydir ve akıl sağlığı yerinde ise dikkat edin akıl sağlığı diyorum hayatı ile ilgili kararları alabilmeli kişilik haklarına saygı duyulmasını beklemelidir.Neyin sizin için fazla yada eksik olduğuna siz karar verbilirsiniz sizin başkalarını onayına ihtiyacınız yok.

Susacaktım ama pekde susmamışım haddim olmadan yanlış bir ifade kullandıysam şimdiden sizden özür dilerim.

Engellilerin, engellerle mücadelesi derken, kaldırımların 40 cm. yüksekliğini tartışacak değiliz Bence özel konular değil ;

Şöyle bir sonuç cıkabilirmi ortaya, engelli bir bireyin maddiyatı iyi olursa, hayatındaki engellerin bir çoğunu aşabilirmi ?Bence sorunların coğu maddiyattan kaynaklanıyor.Engelli kişi eve kapanıp hiç bir şey üretmiyorsa onun hayatına her gün yeni bir engel eklenir .Ekonomik özgürlüğü olan, belli bir işte çalışan kendi ayakları üstünde duran bir engelli bireyin , kendi özgüvenini kazanmasının yanında , hayattaki engellere karşı, engelsiz bir birey kadar mücadele edeceğini düşünüyorum.Susmak hiç bir şeyi halletmiyor, eminim benim gibi durumda olupta buraya yazamayan bir çok arkadaş vardır.Allah c.c. dermansız dert vermesin kimseye, belki bu yazdıklarımıza bir kaç sene sonra tatlı bir tebessümle güleceğiz, yarın ne olacağı bellimi

Engelli insanlara iş imkanı sağlanması yapabileceleri işlerde istihdam edilmesi bu açıdan çok önemli.Elbette bir insanın ekonomik özgürlüğünün olması onun hayatında çok büyük değişiklikler sağlıyacaktır.Sizin durumunuzda olup bunu anlatamayan , iş bulamayan binlerce insan var bu ülkede.Umarım gelecekte güzel şeyler olur bu ülkede yaşayan biz engelli insanların hayatını kolaylaştırmak adına yeni kanunlar yapılır iş alanları yaratılır.Üç kuruş sakatlık indiriminden yararlandırmamak için sakatlık oranları düşürülmez , sağlık raporu alabilmek için çile doldurmak zorunda bırakılmaz kaldırımlar 40 cm yüksekliğinde olmaz göstermeklik hiç bir engellinin geçemiyeceği rampalar yapılmaz.

İnsanın kendi elinde olsaydı , engelini kaldırmak eminim burda hiç engelli kalmazdı.Kendi engelimiz demiyelimde isterseniz buna önümüze çıkan engelleri aşmak için savaşmalıyız diyelim.

Ne mutlu ona ve onun gibi insanlara.