Elif Tunçer

BİZİMKİSİ SEVGİ DEĞİLDİ

Kumdan kaleler yapmak..bizim elimizdeydi...ama yaşam gücümüz tanrının
Zamanı yargılamak,geçmişi sil baştan yaşamak kadar zor
Çevremiz acının ördüğü ağ’la kaplı
Ayrılıkların gündem maddesini oluşturuyormuş uzaklar
İndikçe derinlere,parçalanmış hayatları topluyoruz
Senin şehrinde martılar uçuyor,dehlizlerde
Fırtınaları var senin denizlerinin
Birde köpürmüş öfkesi
Çamura bulanmış yalnızlıkları
Ne çok beyaz yalanların var siyaha çalınan hayatında
Çokları azlıklarda tamamlıyorsun
Ruhunu doyurmak için seviyor,acı çekmek için seviliyorsun
...................................................................................................................................................................................
Bizimkisi sevgi değildi
Kandırdık galiba birbirimizi
Tamamlamaya çalıştık
Eksilenlerimizi

Bu sevgi değildi
Bir zaman dilimine sıkıştırdığımız
Kaybettiklerimizdi
Birbirimizde aradığımız

Elif TUNÇER

BİR ŞEHİRSİN SEN UZAKLARDA...

Kelimelerin arasına düşmüş adın...
Hani nerde...
Nerde bana bakan gözlerin..
Gecenin ardından yürüyorsun..
Sabahlarım ayazlanmış
Bıçak sırtında rüyalarımın,
Dili kemiği yok ki seslensin..
Duyuramaz ki,düşler içinden geçenleri..
Günü gecesi belli olmayan,
Bir denizin efsanesi,
Gözlerinin ne renk olduğunu bilmediğim
Bir şehirsin sen uzaklarda...

Çiziliyor beynimin içinde büyüyen yüzler..
Bir çığlık düşüyor uçurum boyu..
Atlayan kaç kişi var benden habersiz..
Yitirdikçe çoğalıyor içimdeki senlerim.
Dilsizken çözülüyorum harflerinde...

Zaman yazmış tuzakları,
Oynadığımız bu oyunun,
Kaçıncı sahnesine uyak düştü adın..?
Hangi mevsim,yazıyor üç harfi dimağına?
Hangi rüzgar getirecek sesinin bir ucunu?
Umutların askıda kalmış gülüşü,
Ne yazayım sana,
Ne yazayım da içime ayna tutsun kelamlarım..
Cesaretin dili olsa,
Korkusuna söver miydi böylesine derinden...?

Nereden başlamalıyım sana???
Nasıl başlamalıyım??
Yorgun düşersem bir harfinde,
Bekleyebilir misin devamını?
Ucuz tezgahlara düşmüş uykularımın,
Öper misin yüzünden?
Kini nefreti birbirine karıştıran bu kadını,
Çeker misin kendinden?

Hesabına bir kıyamet düşüyor bugün..
Kırık dökük kelamların,bu biçimi olur mu diye sorma sakın
Tarifi mümkün olan ne varsa topladım
Çizgilerim uzadıkça,belirsizlikler sayıca fazlalaştı,
Seni her kelimenin altında aradım
İzin,izimde gizliydi..

Akışında hayatın,ücra bir yalnızlık..
Kolum kanadım kırılmış,yorgun savaşçı...
Attığım her adımda kangren olmuş düşler..
Bildiğim bir sona,
Düşlediğim sana
Birde içimde büyüyen aşka,
El süremiyorum...
Kirletmemek adına,
Yine senden önce gidiyorum..

Elif TUNÇER


http://www.youtube.com/watch?v=C5iTLl8JV2c

HEP BİTERDİ

Kıyamet tellallığı yapardı yüreğim....ne zaman düşse içimin kıyısına bir sevda yangını... bir korku saplanırdı içime...bilirdim yalnızlık düşüne bulanmış korkuların beni esir alacağını...ben hep vaktinden önce orda bulunurdum....bu nedenle aşk,hep geç kalanları tercih ederdi...ve düşerdim yeni yollara...her durakta bıraktığım bir iz olmazsa,aslında tanıyanda çıkmazdı beni ya

hep biterdi..
en olmadık yerde...bir oyun bozan çıkardı,eksik kalan masallar hiç bir zaman tamamlanamazdı..her şerde hayır ararım demiştim ya...benim hayatım tamamlanmamış,masalların yansımasıydı..
Aşk,
bencilliktir....bilirdim..
Bilirdim de...
ben(cil) değildim..

belki de buydu mutluluk....
Kayıpların envanterini çıkarmak...
her masaldan yeni bir ben yaratmak...
neydi ki.

Uykusuzluklar, esir alırken gözlerimi (hayal adam)şairim-ben bu gece yeni bir yalan daha fısıldıyorum kulağıma...

Seçilmiş insanlar vardır
seçim hakkına sahip olmayan.
kanayan yaralar vardır..
Kanamaları hiç durdurulamayan...
Eksik hayatlar vardır...
İçi hiç bir zaman doldurulamayan..

Elif TUNÇER

EŞ RUHUM'A

İzler takip etmek,yürüdüğüm yollar boyu…aradığım ,belki de sana ait bir şeyler…akşam adım attığında şehrin üstüne,gölgemde belirir siluetin..Seni ararım,eksilen ruhuma yama…Biraz renklenmek,biraz şekillendirmek için cismimi..siyaha çalan silinmişliklerin üstüne biraz mavi tonunu katabilmek için..

Hayatın içinde yol alan herkeste aynı şeyi gözlerim yıllardır,aramak…..hep aramak….baştan sona ,ülkeleri diyarları,bir ağaç kavuğunda saklanmış yalnızlıkları,geçmiş bir yılda unutulan sandıkları….baksana ne çok arayan var aşkı…

Ben tüm bunlara inat,yüzüme kondurduğum tebessümle birlikte,kolumun altına sıkıştırdığım umutlarımla seni ararım…Her yeni gün yeni bir adımdır diyerek,yola çıkarım….yüzlerdeki kimlik ele verir kişilikleri,bulamayınca o akşam, kısmet der bir sonraki güne sarılırım..

Günü geceye bağlayan akşamlarda ben daha bir yalnızım..sense bilmediğim bir diyarda, yaşanmışlıklarını irdelemeye dalmışsın..gecenin içinden çektiğim bir kağıda aşkı karalamaya başlamışken,sen bir şarkının sözlerinde karşına çıkışımın geç kalmışlığına ağlamışsın….Biliyorum ki sende en az benim kadar yalnızsın….

Biliyor musun bana bunları yazdıran…Aşkın ana kaynağı…Ben yıllardır inanıyorum seni bulacağıma…İşte beni hayata bağlayan bu inanç olmasa,,,neye yarar aldığım nefes,verdiğim bu hayatta…..

Elif TUNÇER

KISACASI SEN

Yüzün
Kaybolmuş kimliklerden bir esinti
Bir yazgının görüntülenen şekli
Biraz açlık,biraz tokluk
Ama kocaman bir yokluk
Şekillendirmeyi hiç beceremediğim

Sesin
Uzak iklimlerin esintisi
Kaygılardaki derinlik
Aşk tonunda bir tını
Beynimde durmadan uğuldayan
Duymayı hiç beceremediğim


Sözlerin
Yüreğime nakış nakış işlenen
Beni bir düş bahçesine götüren
Benimsediğim, sevdiğim
Yaşam akışımın parantezi
Dilimde hiç vazgeçemediğim


Ellerin
Kış günü içimi ısıtan
İçinde küçücük kaldığım
Kırılgan ama en güçlü
Savunma kalemin anahtarı
Tutmayı hiç beceremediğim


Sen
Adıma ayrılığı düşüren
Yola beraber çıktığım son adam
Kuşatmaların sonuç verdi
Savunma hattımı deldin
…..ve öylece çekip gittin
Benim miydin hiç bilemediğim

Elif TUNÇER

BECEREMİYORUM ARTIK YAŞAMAYI

Beceremiyorum artık yaşamayı
Ne yapsam geri gelmiyor dönüşümsüz yıllar..
Umutsuzluğun boğazıma bıraktığı zehir gibi..
Tatsız,tuzsuz bir alışkanlık benimkisi,
Yaşamak değil yani..
Oysa yaşamı anlamıştım ben
Tutkularıma hakim olmuştum
İşte!Bu yüzden soğudum ya her şeyden..
Yemekten,içmekten,büyük tutku birikintileri içinde sevmekten..
Her şeyden ama her şeyden...
İçimdeki ateşi söndürürken,
Unutmuşum
Sevginin sıcaklık istediğini yürekte
Aşkın ise yangın..
Şimdi.
Şimdi aydınlattığım yollarda karanlık özlemi,çekiyorum..
Anladıktan sonrada
Beceremiyorum artık yaşamayı..

Elif TUNÇER

Kendisi güzel, sesi güzel, ruhu güzel, şiirleri mükemmel ötesidir. Kalemin düşmesin arkadaşım...

Sevgili Elif,
güzel kabinde yer almayı hak edecek,
finalinde kelebeklerin coşkuyla dans ettiği senden kelimelerle,
yine seni dinlemek ümidiyle,
kalemine yüreğine sağlık... 8)

YÜZÜNÜN HARİTASI

Yüzünle başlayan cümlelerden bir şehir yarattım ardından...

--------------------------------------------------------------------------------

Yüzünün haritasında yitirdim yolumu,
Umarsız bir iç çekiş,
Bir vurgundu bu sevda,kıyılarımda……
Her aşk biterdi,biliyordum…
Ve biten bir aşkın esaretiyse birkaç yıla gebeydi….
Alışkanlık başlardı yalnızlığa,
Alışmaksa zamanı bir çırpıda yutmak gibiydi….
Ne alışabildim sonrasına,
Ne de yutabildim zamanı bir çırpıda

Elif TUNÇER

eline saglık

eline saglık çok güzel olmuş arkadaşımmm

on numaradır elif tunçer
kalemini elinden düşürmemen temennilerimle