Eğitim deneyimleri

Merhaba ben bir kashastasıyım. Üç sene önce Ç.O üniversitesini kazandım. gıda müh.fakat okula sadece bir hafta gidebildim.çünkü tekerlekli sandalyeye ihtiyaç duyar hale gelmiştim.BU üç sene boyunca deyim yerindeyse köprünün altından çok sular aktı.VE geçte olsa benim aklım başıma geldi.okumanın benim için hayati önemde olduğunu anladım.Biir aksilik çıkmassa bu sene okula tekrar başlayacağım.okuyan arkadaşlar deneyimlerini benimle paylaşırlarsa çok sevinirim. :!: :!: :!:

Hey, okuyanlar!
Yazsanıza tecrübelerinizi...

merhaba cefobid,
engel grubumuz aynı olmadığı için senin yaşadığın anlamda bir deneyim yaşamadım.ancak netice de engel gruplarımız ne olursa olsun hepimizin problemleri bir yerde kesişiyor. eğitim imlanlşarından yeterince yararlanamıyor olmamız bunlardan yalnızca birisi.
hayatımızda "keşke,keşkelere" hiçyer vermemeyi başarabilseydik.ya da keşke sen zamanında kazanmış olduğun okul olayında bir hafta kısa bir sürede pes etmeseydin diyesim geliyor.ancak bunun şimdi pek önemi yok,geçmişi hiçbirzaman getiremeyiz...ama geleceğimizi planlamak bizim elimizde.ve unutma senin için hiçbirşey geç değil ve hayallerini gerçekleştirmek için önünde şansın var. üviversite sınavlarına yeniden gir,kazanırsan ki kazanacaksın,asla pes etme.sen umutsuzluğa kapılmadan sınavlara hazırlan ve yapabileceğinin en iyisini yap,sonra tercih sırasında girmak istediğin okulu güzelce araştırır ve mekan ya da eğitim açısından rahat olabileceğin bir tanesini de tercik edersin. bir de şunu söylemek istiyorum eskişehir'de çok değerli bir okul var.engelliler entegre yüksekokulu. yanılmıyorsam işitme engellilerin yanı sıra ortopedik engellilere de eğitim veren ve Ö.S.S.ye ek olarak özel yetenek sınavları ile öğrenci kabul ediyor.bir araştır istersen,hatta anadolu.edu.tr adresinin duyurular bölümüne bir gözat.
hayallerini asla ertelememen dileğiyle...
ayrıca....neticelerinden herbirimizin lehine olabilecek sonuçlar çıkartabileceğimiz böylesi bir tartışmaya bu kadar tepkisiz kalınabilir,yani vallahi bu foruma katılımın bu kadar az olmasının nedenini bir türlü anlayamıyorum....

öğrenim görmek istediğin okula bir kez girdikten sonra; okul yönetimiyle konuşarak gerekli mekansal düzenlemelerin yapılmasını sağlayabilirsin. Örneğin eğer 'ulaşılabilir' yurt odaları yoksa, varolan odalar 2-3 günlük işçilikle uygun hale getirilebilir. Ayrıca, okulun senin yurttan dersliklere rahatça gidip gelmeni temin etmesini de isteyebilirsin. Elbette, okula olabildiğince erken haber vermek iyi olabilir; ama erken haber vermek senin meselen değil! Okulun zaten gerekli düzenlemeleri yapması gerekir. Okuduğum üniversitede örneğin, sandalye kullanan bir arkadaş için yurt odalarından biri ulaşılabilir hale getirildi ve yurttan dersliklere resmi araçları kullanarak ulaşımı sağlandı. Üst kattaki dersler de zemin katlara aldırılabilir rahatlıkla. Yani, onlar düşünsün ne yapacaklarını, sen dert etme: olur da sorun çıkarırlarsa da protesto ederiz!

merhaba arkadaş

merhaba vallahi zor ve harika bir iş başarmışsın üniversiteyi kazamışsın ama türkiye gibi az gelişmiş ülkelerde saglıklı insanlar bile üniversiteye giremeyip açıkta kalıyor girenlerden kimileri okudugu dalda iş bulamıyor ve başka alanlara yöneliyor sonuçta ben sana orta okulda bana yapılan şeyi annatacagım orta okuldaki sınıfım 4 katta idi fakat ben zor yörüdügüm icin ögretmenlerim sınıfı 4 kattan 1 kata aldılar sende üniversite yönetiminden rica edersen bu şekilde yada başka bir şekilde sana yardımcı olurlar aslında bana sorucak olursan bunu rica bile etmene gerek yok sen ben ve bizim gibiler için üniversitelerde özel giriş ve çıkışlar olmalı ama nerde bu dediyim şey türkiyede olsa olsa sabancı üniversitesinde vardır ben görmedim bilmiyorum ama sabacı özüler konuşunda duyarlı oldugu için böyle bir şeyi ancak o düşünür diye tahmin ediyorum neyse sana üniversite hayatinda başarılar dilerim.........

aslanbey çok güzel bir konuya değindin. her türlü binada ve özellikle de toplumun genelini ilgilendiren okul,kütüphane,sinema gibi yapılarda mimari tasarımlarda engelli bireyler mutlaka düsünülmeli.bu konu ülkemiz mimarlığının onlarca kanayan yarasından birisi yalnızca....

fikilerime katıldıgın için teşekürler mimar kardeşim inşallah biz yada bizden sonraki özürlü nesil bir alman bir ingiliz özürlü gibi rahat ve hür yaşar sonuçta o kalkınmış ülkeleri kuranlarda insan bizden bir farkları ve üstünlükleri yok..............

peki

peki yazalım

oncelikle okuma kararından dolayı tebrik ediyorum ,egitilmiş her ozurlu bize yol su elektrik olarak geri donmesi umuduyla soze baslıyım

uni bursluyla ozel bir universitede okumaktayım ,en ufak bir fiziksel eksik yok universitemde bu sebeple kendi deneyimimden cok diğer arkadaslarımın tecrubelerini yazacam

* uni ile konusup derslerini altkatlara aldırmaya calışmak (bu uninin insiyatifinde) vermiyorlarsa cık gazetelere (gazete konusunda yardımcı olurum)

* bir alet var sandelyenin altına takılıyor ,tıpış tıpış cıkıon merdivenleri ,bu aleti alıp ulkenin her universitesine gidebilirsin

bu iki yoldan biri tercihin olacaksa eger ve uniye baslıyacaksan okudugun yıllar içinde okulla karsı bir savas vermelisin ,cunku basardıgın hersey senden sonra o okulda okuyan diğer engellilere yardım edecektir

Libertarian'in bahsettigi alet sanirim bu; firmanin Turkiye'de de temsilcisi var. Elbette, bu aleti kullanman gerekirse senin yerine universitenin almasi daha uygun olur - yonetimden talep edilebilir.
http://www.ulrich-alber.de/html_d/html_prod_scala_d/ab_set_d.html

Evet bahsedilen alet Türkiye'de de satıoıyor http://www.engelliler.biz/medikalfirmalar/rehabcenter/rehabcenter.htm .

Tabi ki çok pahalı. Sanırım 4000 Euro civarında.

Kullanımını gördüm çok kolay. Her tekerlekli sandalyeye uyarlanabiliyor...

Saygılar

almanyadan 2.eli aranırsa bulunabilir

Sevgili arkadaşlar geçte olsa cevap yazdığınız için teş.Açıkçası ben umudumu kesmiştim beni şaşırttınız.

Valla ben yazmamalarına şaşırmıştım!

umutsuzluğa kapılrsan hiçbirşey yapamayacağını hayatın sana öğretmiş olması gerekiyor artık.ben de bir şeyi öğrenmek istiyprum,bu yıl üniversite sınavlarına girmişmiydin ya da seneye mi gireceksin ve kazanmak istediğin bölüm hangisi...

hay allah rezil olduk,cefobit bunun cevabını zaten vermişti.pardon arkadaşım ben sınavlara tekrar gireceksin olarak algıladım olayı. üç sene önce kazanmış olduğunuz ancak daha sonra kaydınızı sildirdiğiniz okula yeniden devam etme şansınız varsa bize sadece okul hayatınızda başarılar dilemek kalıyor :wink:

Dostlar tekrar merhaba.tavsiyeleriniz gerçektende sorunların büyük bir kısmını çözdü.Eğer bir aksilik olmassa 29 eylülde yani pazartesi üniv.deyim.Dostum mimar umutsuzluğun kararında olanı insanı isteklerine bir adım daha yakınlaştırır.

sevgili cefobid,aslında biz fazla birşey yapmadık.Yüreğinin derinliklerindeki ses aslında sana okuluna devam etmeni söylüyordu ve bir yandan da "okulu yürütemezsem,bitiremezsem,yapamazsam" kaygılarını taşıyordun. Aslında umudun vardı ama korkuların da...Ve sen işte o korkularının ismini "umutsuzluk" olarak değiştirmiştin. Bizlerin yazdıkları sana aslında istediğin müddetçe okula gitmek için bir "engelin" olmadığını,istersen okuluna devam edebileceğini göstermekten başka bir şey değildi aslında.Senden bir istedim zaman zaman bu sayfalarda deneyimlerinden bahset.Yaşadığın kolaylıklardan ya da zorluklardan. Bunları bizlerle paylaşmak seni mutlu kılacaktır diye düşünüyorum.vermek zorunda olduğun en büyük savaşı,çok doğru bir şekilde verdiğin "okuluma tekrar başlayacağım" kararı ile zaferle sonuçlandırdın bence.... güzel haberlerinle yeniden görüşmek dileğiyle...

cefobid çok yaşa...

Karşılaştığın olumlu ya da olumsuz durumları buraya yazarsan çok seviniriz.
Her zaman destek olmaya hazırız...

Saygılar

sevgili cefobit üniversiteye başlamana sevindim başarılar dilerim arkadaşım.........

Ne istediğimizi bilirsek ve o yöne yoğunlaşırsak birşeylerin eksik olmasının hiç bir önemi kalmıyor. Tamam belki normalden geç elde ediyoruz isteklerimizi ama sonunuda edi,yoruz ya.....Tabiki siteye yazacağım.

aslında bu başlık çok onceden atılmış.konu hoşuma gitti ama.şimdi de bir suru yeni uyemiz var.okuyanlarlardan...
.ama burayla tanıştıktan sonra geçmişe donemeden edemedim.hele de bu başlığı gorunce..gerçi benim sorunum okumama engel teşkil etmedi. sadece cahilliğin kurbanı oldum birazcık..
ailem bir kulağımın duymadıgını soyletmedi bana..onceleri boyum kısa oldugu için on sıralarda oturabiliyordum.ama boyum uzayınca öğretmenler beni arka sıralara attı.duyamıyordum öğretmeni rahatlıkla artık.. ben de derslere hazırlanıp geliyordum.onceden okuyordum butun dersleri.. kulağım alışsın diye.. ogretmen konuşunca sesleri dolduruyordum.ama notları tutamıyordum hızlıca.. arkadaşlardan istiyordum.notlarını vermiyorlardı. sen de yazsaydın diyorlardı.haklılardı.
ayrıca ailemin bu sorunumu neden kimseye soyletmediğini de anlamış değildim..
sanırım buyuk kız oldugum için evlenemeyecemden korkuyolardı.hay allahım
bunu da sonradan farkettim tabi ki...
ama okumaya azimliydim.okuyacaktım.kendi paramı kazanacaktım.uniye gittiğimde ise artık ailem bana karışamayacagını anladı bile... buyumuştum...
unide ders notlarını rahatlıkla alabiliyordum artık.. çunki yarı sagır oldugumu soyluyordum.. anfimiz buyuktu ama saolsun arkadaşlar da notlarını bana veriyorlardı. ustelik fotokobi denen bir şey de vardı artık...
senelerin ardından burda yazan arkadaşlara teşekkurler azimleri için..
şimdi merak ediyorum ben.
acaba cefobid arkadaşımız naptı?aradan iki sene geçmiş. okuluna devam edebildi mi acaba?eger devam etmişse ve hala burdaysa dilerim buraya tekrar yazar o arkadaşımız...

sevgili dostlar hepiğnize tekrar kocaman merhabalar. gerçekten çok çok uzun zaman oldu yazmayalı.ama elimde olmayan nedenlerden dolayı çoğu.sanırım birazda benim ihmalkarlığım.tüm dostlar beni affetsin.
şimdi eski yazdığım mesajlara baktımda baya yol katetmişim.üniversite 3. sınıftatım. sayısız arkadaş edindim bir o kadar güzel deneyim yaşadım.geleceğe yönelik gerçekleştireceğim bir çok fikrim var. kendime olan özgüvenim birkat daha arttı. ve belkide herşeyden önemlisi çevremde bir engellilik bilinci oluşturduğuma inanıyorum.okuduğum üniversitede duyarlı yöneticilerinde desteğiyle tabi arkadaşları unutmayayım mimari engeller açısından bir çok kazanım elde ettik.
sevgili dostlar daha yazacağım çok şey var hepinizi tekrar kucaklıyorum

cefobid, bizleri bu güzel gelişmelerden bu kadar geç haberdar ettiğin için bi cezayı hakettin.
Artık kırılan kalbimizi telafi etmek için yaşadıklarını uzun uzun yazman şart oldu. Başka türlü töbe affedilmezsin...
Ne olur yaz. Emin ol yazdıklarınla biçok kişinin yaşamı değişebilir...

Sevgili arkadaşlar
Tekrar hepinize merhabalar.İnternete sürekli erişim imkanım olmadığından araya küçük zaman dilimleri girecek ama ben sürekli yazacağım. Eeee nede olsa cezamız çekeceğiz.
Ben üniversiteye kayıt yaptırdığımda güçte olsa yürüye biliyordum.ancak zaman gectikçe hastalık ilerledi ve tekerlekli sandalyeye ihtiyaç duyar oldum e tabi buda öyle kolay kabul edilecek bir durum değil hayat tecrübemizde bunu kaldıracak kadar çok olmadığından üniversiteyi 3 yıl bıraktım. Bu zaman zarfında deyim yerindeyse köprünün altından çoook sular aktı ve ben birinci senenin sonunda geçen her dakika yaptığım aptallığın(kayıt dondurduğum için) ceremesini çektim. Şimdi düşünüyorum da üniversiteye ara verdiğim zaman bir yol gösteren bir bilen konu hakkında bilgisi olan biri ile tanışmış olsaydım şimdi elinde diploması olan iki senelik mühendistim.
Üniversiteye ikinci kez başladığımda oturup beklemenin her türlü engele rağmen okumaktan zor olduğunu artık biliyordum. Ve başladığımda büyük bir sürprizle karşılaştım. Benimle aynı sınıfta bir engelli daha vardı. O da tekerlekli sandalye kullanıyordu.

Seni tebrik ediyorum arkadaşım. İnşallah seneye bu zamanlar mühendislik diplomanı almış olacaksın. Allah yardımcın olsun...

Merhabalar dostlar
Okumak ve üniversitelilik bilincini kazanmak gerek hayal dünyanızı gerekse de ufkunuzu genişletiyor. Yapacaklarınız konusunda daha da bir özgüvene sahip oluyorsunuz. Kişiler arası diyalogunuz gelişiyor, hayatı hümanist duygularla değerlendiriyorsunuz.
Yukarıdaki yazdıklarım ve yazamadığım nitelikleri bir bir kazandıkça insan bazı şeyleri fiiliyata dökmek istiyor. Bizim üniversitede engellilere yönelik çalışmalar yok denecek kadar az hatta yok diyebiliriz. Yani en basitinden üniversitede okuyan veya görevli engelli sayısına dair bir istatistik bile yok. Biz bir grup gönüllü arkadaş bu eksikleri gidermek adına potansiyel engelliler kolunu kurmaya karar verdik. Ve bu yönde tüm hazırlıklarımızı tamamladık okul açılınca baş vurumuzu yapacağız. Kolumuzun amaçlarını kısaca özetlersek;

POTANSİYEL ENGELLİLER KOLU
KOLUN AMACI : Üniversitedeki engelliler ve “potansiyel engellileri” buluşturup birlikte bir örgütlülük ve duyarlılık oluşturmak aynı zamanda engellilik bilincini geliştirerek var olan mimari ve insani engelleri ortadan kaldırmak.

BU AMACI GERÇEKLEŞTİRMEK İÇİN YAPILACAK FAALİYETLER
1. İlk aşamada üniversite bünyesindeki engelli öğrenci , öğretim elemanı ve personelin saptanması. Daha sonra her yıl üniversiteye kayıt zamanında fakültelerin öğrenci işleri biriminin de desteği ile kayıt olacak engellinin engel türü , fakülte ve bölümü belirlenecek.
2. Uygun olan her organizasyonda kolun daha çok kişiye ulaşması için gerek sözlü gerekse de yazılı tanıtımı yapılıp amaç ve hedefleri kitlelere iletilecek.
3. Engellilere yönelik çıkmış , çıkacak veya çıkması gereken yasal düzenlemeler , haklar... konusunda kamuoyu çeşitli seminerlerle bilinçlendirilecek.
4. Gerek koldaki üyeler arasında ilişkileri güçlendirmek gerekse de kol ile çevre arasındaki etkileşimi arttırmak için çeşitli kültürel aktiviteler(film gösterimi , şiir dinletisi , tiyatro , konser...) düzenlenecek.
5. Merkezi dersliklerde , bölüm dersliklerinde,laboratuarlarda, merkezi kafeteryada , kütüphanede kısaca kampus içerisinde engellilerin bağımsız hareket edebilmeleri için gerek üniversitedeki yetkili birimlerle gerek belediyelerle gerekse de diğer kurum ve kuruluşlarla sorunların çözümü için sürekli diyalog halinde olunacak.

Okuduğum kadarıyla diğer üniversitelerde de benzer çalışmalar mevcut. Bu çalışmalarla ilgilenen arkadaşlarla bir koordinasyon sağlanabilirse kazanımlar paylaşılabilir ortak çalışmalar yürütülebilir...

mailto:ekimd17@superposta.com

Sevgili Cefobid,

Okulu dondurma girişiminden bugüne epey mesafe katetmişsin..Hem bireysel olarak, hem toplumsal olarak (okulundaki değişikliklerle).. Çalışmaların için seni kutluyorum.. Üniversite bazında en organize çalışmayı ODTÜ yapıyor bildiğim kadarıyla, Claire Hoca'nın öncülüğünde..
Üniversitelerde yapılan çalışmaların birbirinden destek alması ilerlemeyi hızlandıracaktır..

Biliyorum ki hala engellilere karşı önyargılı olan üniversite hocaları var.. Bazı önyargıların kırılması için eğitim yeterli değil demek ki.. Yetiştiriliş biçimleri, toplumsal öğretilerde önemli.. Üniversitelerdeki çalışmalar toplumunda bilinçlenmesini sağlayacaktır umuyorum..

Benim okuduğum üniversitede bildiğim kadarıyla engellilere özel hiçbir düzenleme yok.. Ben işitme kayıplı olduğum için çok zorlanmamakla birlikte daha hoşgörülü hocalar ve arkadaşlara sahip olmayı isterdim.. Yanlış anlaşılmasın bu hoşgörü derslere çalışmadan geçirme şeklinde falan değil yani, zorlandığım noktada yardımcı olma şeklinde..Yine çok şükür ki bölüm ikinciliğiyle mezun oldum.. Bizim gibiler arttıkça bize uygun ortamlar yaratılmak zorunda olduklarını farkedecekler..

Tekrar tebrikler.. Başarıyla mezun olacağına inanıyorum..Ayrıca yaptığın çalışmalar senden sonra gelenlerin önünü açmış olacak...

merhaba Cefobid,
üçüncü sınıfa geçtiğini söylerken farkettim, zaman ne kadar da çabuk geçmiş. Ben de senden ilham aldım, okumanın yaşı, zamanı yoktur diye düşündüm... İkinci üniversiteme başladım, kendim için en doğru mesleği seçerek. Zaman zaman, senin de içinde bulunduğun o "zamana yazık ettim." duygularını yaşıyorum. Sen kayıt dondurarak 3 yıl, bense bana hiç de uygun olmayan ağır bir mesleğe hazırlanmak için 6 yıl kaybettim. Ama yeni yeni de görmeye başladım ki, önemli olan yaşadığımız " an" Geçip giden zamanın ne önemi var. Sen de böyle düşün artık, ha iki yıldır mühendislik yapıyor olmuş ol, ha iki yıl sonra mühendis olacak ol. Uzun vadede her ikisi de aynı kapıya çıkmıyor mu? Benim üniversitemde de engellilerle ilgili herhangi bir çalışma yok. Ancak okulların açılmasıyla beraber, engellilere yönelik bir klup fikrini gerekli makamlara taşımayı düşünüyorum.
görüşmek üzere.

Sevgili mimar,

Merakımı bağışlarsan birşey sormak istiyorum. 2.üniversiteni hangi bölümde okuyorsun? Mimarlığı neden kendine uygun bulmuyorsun? Kişisel sebepler mi, engel durumu mu?

Başarılar...