Çektiğim sıkıntılarda yalnız mıyım acaba?

Herkese merhabalar.28 yaşındayım.13 yaşından beri Tip-1 Diabet(insilün bağımlı şeker) hastasıyım.İlk başlarda her şey güzeldi.YAni ilk hastalığın teşhisi konulduğunda küçüktüm,yanımda doktorlar,eğitim hemşireleri ve diyetisyenler vardı.Öyle güzel inandırdılar ki;"Her şey güzel olacak..." İnandım çocukça.Her şey güzel olacak dedim.Ama büyüdükçe değişmeye başladı her şey.Yavaş yavaş değişmeye başladı.Bir kız arkadaşım olmuştu lise son sınıftı.İlk buluşmamızda pastaneye uğradık,ilk defa bir çikolatalı bir pasta dilimi yiyemedim diye böğüre böğüre ağlamak istemiştim.Tabi şeker hastası olduğumu söyleyince terk edildim.Neyse çok basit konulardı onlar.Gelgelelim askerlik çağına geldim.Askerliğimi yapmak için şubeye başvurdum ve beni askeri hastaneye sevk ettiler,sonuç "Askerlik yapmaya elverişli değildir".Çok üzüldüm...Hani doktorlar,eğitim hemşireleri söylemişlerdi ya,"her şey çok güzel olacak" yavaş yavaş anlamaya başlamıştım yalan söylediklerini(Nerden bilebilirdim sonrasının kabuslara dönüşeceğini)...

Ve üniversite...Hayalim denizcilik okuyup kaptan olmaktı.TAbi şeker hastasının denize çıkamayacağını öğrendiğimde böğüre böğüre ağlamak isteyim yeniden filizlendi.Ama isyanım yoktu.Haşa Dünya hayatının sınav sorusunu soran ALLAH'TI.Ve Allah'tan gelen her sıkıntı başım gözüm üstüne.Zaten beni şu an ayakta tutan Allah'ın verdiği sabır...

NEyse...Üniversitede 2 yıllık bir bölüm okudum.Şanslıydım belki,bir iş buldum.Bir buçuk seneye yakın çalıştım.Bu arada açık öğretim fakültesinde işletme bölümünü okudum ve bitirdim.Hayat işte,çalıştığım şirket el değiştirdi.Yeni gelen firma görüşmeye çağırdığında sevinçle gittim,işimi kaybetmeyecektim.Oturduk,cv'm güzel.Gelgelelim soru şu:"Askerlik tamam değil mi?" "Ben askerlikten muafım." ve düşen yüzler..."Neden?"."Şeker var bende,insilün kullanıyorum.." ve artık somurtan yüzler."Bu şekilde çalışabilecek misin?" içimde böğüre böğüre ağlama isteği yeniden geliyor,biliyorum aynı senaryo çünkü."Çalışıyorum tabi,hem sigortam da yatıyor,ilaçlarımı alabiliyorum." ve aynı ses tonunda aynı cevap"Tamam canım biz seni ararız." dedim ya hep aynı senaryo...

aradan geçen aylar...

Nerelere başvurdum.Kasiyerlik bile yaptırmak istemiyorlar insülin kullandığını öğrenince.Açıkca söylemiyorlar ama belli ediyorlar "sen de şeker var başımıza bela olma" diye...

3 yıl önce %40 özürlü raporu alabileceğimi söylediler.Dahiliye doktoruna gittim,%30 yazdı.Ve kendisine durumu anlattığımda;"Git bakalım diğer bölümlerden bonus toplamaya çalış" dedi.Çok üzüldüm.BEnim derdim özürlü haklarından faydalanmak değildi ki.Vergilerden muaf olmak,özürlü maaşı almak vs. amacım değildi.Anlamıştım ta o zamanlar,şeker var sende denize çıkamazsın dediklerinde ilerde iş bulma konusunda sıkıntı yaşayacağımı.Tek amacım özürlü istihdamından yararlanmaktı.

Bir işe başvurdum,şirket doktoruna gönderdiler.Doktor"Bir hastalığın var mı?" "tip-I diabet var?" ve doktorun düşen yüzü."Nasıl yapacaksın peki bu işi" "Yapabilirim,elim ayağım tutuyor çok şükür"...Ve doktor yazar rapor kağıdına:"Yüksekte,denge gerektiren işlerde,efor gerektiren işlerde ve stres altında çalışamaz." E ne kaldı geriye doktor bey...Ve yine çıktım yanından sokaklarda yalnız yalnız dolanmaya...

Sonra tekrar dahiliye doktorunun yanına gittim."Hocam bana iş vermiyorlar,sen de şeker var bir iş yapamazsın diyorlar".Doktorun asılan yüzü."Yok tam öyle demiyorlardır,belli başlı işleri yapamazsın diyorlardır.".."Hocam yapma etme,resmen kasiyerlik bile yapamazsın diyorlar.Özürlü raporu almak istiyorum.ÖZel maddeler koyun imza atayım.Özürlü haklarıyla ilgili hiçbir ayrıcalıklardan talebim yoktur.Tek istediğim özürlü istihdamından yararlanmak..."

Ve doktor başlıyor nasihatlere:" Sen şekerini iyi tut,bir şeyi kafana takma.HA1C ne dikkat et.aman 7'yi geçirme...Özürlü raporuna gelince.Allah korusun,böbreğin iflas eder diyalize girersin,gözün kör olur,ya da kalbin iflas eder,gel o zaman veririr.)..Allah razı olsun diyerek kalkıyorum yanından...

YAni resmen işe yerleşmek için,ya böbreğimin gitmesi lazım,ya gözümün kör olması lazım ya da kalp gidecek,onu anladım artık.DÜşünüyorum acaba insülin vurmasam mı,ya da dur diyorum şekeri hep 500 üstü tutayım,belki 1 yıla bir komplikasyon olur.HAdi hayırlısı...

Ha bu arada 2016 için kpss dershanesine yazıldım.AMa hiç ders çalışmıyorum.Zaten gelecek ay bırakırım.Neden mi?Onu da öğrendim.Memur olunca da tam teşekküllü hastaneden"yurdun her yerinde görev yapar" raporu istiyorlarmış.E doktorlarımız "Sen şeker hastasısın yurdun her yerinde görev yapamazsın ki diyecek.Ve ekleyecekler,aman deyim şekerini iyi tut,HA1C ni 7 nin üstüne çıkarma"..."Hocam özürlü raporu verin o zaman".."Yavrucuğum sen sağlımsın ama."

yani işin özü artık kafaya takmıyorum.Ne olacaksa olsun modundayım.NAsılsa dünya hayatı geçici...Gerçi bazen sabah kalktığımda kendi kendime soruyorum,"neden uyandın ki,sanki bu dünyanın sana ihtiyacı mı var?" sonra tövbe ediyorum,dünyaya geliş amacımız belli.Her şey bir sınav...

ama beni en çok üzen,babam oluyor.Aslında çok iyi biri,üstüme titrer.Ama iş bulamadığım için o da üzülüyor ve beni daha çok üzüyor.Bir işe yaramıyorsun gibilerinden muhabbetler.Evde oturduğum zaman:"İş bulamadın mı?Ben zaten ümidi kestim senden,ne olacaksa olsun artık"...Yutkunuyorum,boğazıma düğümleniyor bir şeyler.

Sonra dışarı çıkıyorum,gözlerde yaş...Sonra cebimdeki müzik çalardan bir şarkı açıyorum ve gökyüzüne bakıyorum.Biri fısıldıyor sanki,Dünya hayatı geçici...Sınavdasın...Ve tebessüm ediyorum sonra...

Çok uzun oldu be,15 yıllık birikimim fena dolmuşum.Sürç-ü lisan ettiysem affola...

Benim durumumda olan abilerim,kardeşlerim var mı,ne gibi zorluklar çektiniz sağlık yönünden ve nasıl aştınız engelleri?

Dediğim gibi asla Allah'a isyanımız olamaz.Ondan gelmiş başımız gözümüz üstüne...Şifasını versin inşallah.

Ve tesadüfen gördüğüm bir kitaptaki mısraların dediği gibi:

Sen gözyaşını bir elinle silerken
melekler sırtını sıvazlar ve der ki;
üzülme Hak teala senin hakkını ahretinde
kendi verecek...

O halde de ki; Bana Allah Yeter...

SAYGILARIMLA...

Kardeş geçmiş olsun.Hepimizin aşağı yukarı yaşadığı sorunlar yalnız değilsin.Bu rapor olayı inan doktorun vicdanına kalmış.Sana tavsiyem farklı hastanelere başvur.Elbet alırsın %40.

sizin gibi binlerce yurdum insanı var,,,ben her gün bir ikisini görüyorum....aynı dertlerden muzdarip,yaş 30 a yaklaşmış,iş güç yok,ekpss için vs...mücadele vermeye çalışıyor,,,yalnız değilsiniz kesinlikle.....ümidinizi lütfen yitirmeyin

Değerli yorumlarınız için çok teşekkür ederim.Böyle bir konuda sevinilir mi bilmiyorum ama yalnız olmadığımı bilmek biraz rahatlattı beni.Umarım en kısa sürede gerekli düzenlemeler yapılır,bu şekilde mağdur olan binlerce insan işe kavuşup hayatını kurar...

kardeşim geçmiş olsun Allah dan acil şifalar dilerim tüm hastalara dilediğim gibi. çok haklısın bazı insanlara engelli raporu verilirken oran %30 larda kalıyor . fakat kişi hastalığından dolayı çeşitli işleri yapamıyor . engelli sayılması içinde %40 lazım böylece kişi ortada iki arada bir derede kalıyor.

Hükümet yetkilileri özellikle Cumhurbaşkanı Başbakan ve Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının bu konuda gerekli düzenlemeyi yapması gerekir.

bu engel oranı verilirken çok çok fiziki ruhi etkilenme olmasına bakılıyorya . kardeşim bi insana engeli az ken o rapor verilecekki ona destek olacak belkide engeli bile ortadan kalkabilir. yani engeli olan mağdur ediliyor neymiş çok şeyini kaybetmen gerekirmiş engelli sayılman için bu mudur mantık ?

Şimdi size hak vermemek elde değil bir mağduriyet söz konusu.Ama diğer açıdan bakarsak istihdam için başvuran engelli sayısı artarsa ekpssye giren kişi sayısı artacak ve normal kpss düzeyine dönecek buda durumu daha kötü olan kişilere sıkıntı çıkaracak.

Umarim en kisa zamanda güzel bir işin olur.

Kör olduğun halde sana iş vermişler ne zammı istiyorsun diyen dönemin sağlık bakanı, bunca üniversiteli diplomalı işsizler varken ,işverenler ince eleyip sık dokuyor.Eğer devlet kademelerinde amca veya dayın yoksa işin zor.Olabilirsen kendi işinin patronu ol.

yalnız değilsin canını sıkma kardeşim sunu bilki raporlan iş keşke bitsede işe rahatça girebilsek engellisin diye iş bulmak çok zor mecbur iş kura gidiyoruz aylarca iş kura gidiyoruz iş bulmak için ama ne işi konuşup görüşüyorsun hep aynı hikaye biz ararız seni diyorlar nelerle karşılaştım bil bilsen bazı örnekler vereyim bir özel okul için görüşme yaptım sonuçta engelli çalıştırmak amaçları iyi güzel görüştük iş ayrımıda yapmıyorum bana dediği sen ortopedik engellisin çocuklara kötü örnek teşkil edersin dedi insan kaynakları ben o insan kaynaklarına çocuklardan sakat olan öğrencileriniz varmı dedim evet var dedi ya onlar kötü örnek teşkil etmiyorlarmı öbür çocuklara dedim sustu kaldı dedim onların paralarını alıyorsunuz sesiniz çıkmıyor işçi çalıştırmaya gelince kötü örnek teşkil ediyor diyorsun sen buraya neden geldinki burda engelli iş arayanlardan başka kimse yok dedim sinirimden başka birsey söylemeden çıktım başka firmayla konuşmadan bir keresindede çaycılık için görüştüm ordada fiziği düzgün birisi arıyorlarmış müşteriler rahatsız olurmuş engelimden ben 1 sene çay ocağında çalıştım ama iş kurda çaycı olarak işe giremedim bir firmaya neler neler çok aşağılıyorlar engelli insanları gerçekten çok karşılaştım sonrada iş beğenmiyorlar diyorlar genelde inşat firmaları şantiyeler için engelli arıyorlar bedava çalıştırmak için agır işlerde herkesin ayrı bir derdi var engellimisin zaten hayata bir sıfır yenik başlıyorsun şuanda allaha çok şükür bir özel eğitim kurumunda çalışıyorum herkes çok iyi hiç bir zorluk çekmiyorum hersey yolunda inşallah sende en kısa zamanda bir iş bulursun evde oturunca bir zaman sonra ailende olsa duramıyor artık ufaktanda olsa bir laflar sokmaya başlıyorlar onlarda haklı sen yıllarca iş ara işe kimseler almıyor dersin ama inanmazlar sen kendin iş beğenmiyorsun derler bu işler böyle sende canını çok sıkma yasıyorsak nefes alıyorsak allah rıskımızı bir yerden mutlaka verir her halimize şükretmeliyiz isyan etmeyelim bizi böyle yaratdıki vardır bir bildiği RABBİMİN bu bizim imtihanımız bu dünyanın birde öbür tarafı var bunun bilincinde olarak yasamaya devam

Değerli yorumlarınız için teker teker teşekkür ederim.İnşallah kısa sürede tüm arkadaşlarımın,kardeşlerimin ve benim iş hayatı,normal hayatı düzene girer.Birkaç resmi kurumu aradığımda sıkıntılarımı anlattığımda ilgilenmişlerdi.Hatta numaramı alıp geri dönen de oldu,sorunlarımı dinlemek için.Umudum var,umarım en kısa sürede hiç kimse mağdur olmadan gerekli düzenlemeler yapılır.Herkese iyi dilek temennileri için tekrar tekrar teşekkür ediyorum...

günayengin52
Değerli yorumun için çok teşekkür ederim.Böyle bir durumda insan yalnız olmadığına sevinmek istemiyor ama...Engelinden dolayı çocuklara kötü örnek teşkil edersin diyeni,müşteriler rahatsız oluyor diyenleri Allah'a havale ediyorum.Ben de Allah katında senin nezdinde onlardan şikayetçiyim.Bilmiyorlar ki kimsenin garantisi yok,bir sabah uyandıklarında hayatları değişebilir...Ve dediğin gibi kardeşim,nefes alıyorsak Allah rızkımızı verir.Sadece sabredeceğiz.Engellileri işe yaramaz görenler,hakir görenlere de peygamber efendimizin şu sözünü söylüyorum..."İStemez misin ey Ömer,dünya onların ahiret bizim olsun"...Sağlıcakla kal...

Arkadaş hikayen yükselen dinler gibi aritmatik olmuş, Osman kim şerife kim, biliyorum anlasamda anlamasanda Türkiyede bonus kulağı geçen okadar çok ötelenmiş ezilmiş insanlarvarki yaşam mücadelesi veren. Doktorlarımız bile iltifaka giriyorlar diyabet (diyanet) hastalıklar, parelel devletçilik bağımlılık, Tıp cok büyük bir mekan fakat askerlikte okadar büyük bir meslek,
Evet ben bir engelliyim sonradan engelli, genetik deyil, doktoruma rica ettim icinde bulunduğum durumu anlattım oda senbilirsin hayat herkes icin esrarengiz dedi senin olayın arabesk kemik zandedersem,
Anayasa üç unsurdan ibaret Yargı. Yúrütme. Yasama nedense kendimi hep yasamaya daha yatkın hissediyorum, şeytan babamız belki insanların kendilerine has özellikli yapabilecekleri işler vardır kim bilir ben bağımlı deyilim tam zıttı özgür, bağımsız biriyim, sorun parasızlık mı yoksa işsizlikmi yoksa meslekmi (mezhep mi) bilemem belkide ilaç (inac) olabilirmi bir arkadaş olarak ônerim ben kimim ne yapabilirim şu ucsuz sahipsiz kahinatta olabilir avukatlarda hasta olabilir herkes hasta olabilir, belki serbest iş yapabilirsin ticaret ondan al ona sat belki iş bortacılık simitsat şeytan babamız ayakkabı boyacılığı nebileyim nerden bileyim bu aşkın sonunu