damdan düşenin halinden damdan düşen anlarmış,bu vesileyle bende yaşadıklarımı anlatayım,
İZMİR de yaşıyorum uluslararası bir şirkette 15 yıldır çalışıyorum...2017 senesinde 40 yaşında fitness yapıyor,bantta 15 km koşuyor,izmir fuarından 21 km yarı maraton yarışlarına hazırlanıyordum..evliyim dünya tatlısı 2 kızım var biri 8 diğeri 4 yaşında..tabi 2017 de biri 6 diğeri 2 yaşındaydı...
birgün gaitamın simsiyah olduğunu farkettim..ilk başta yediğim birşeyden olabaileceğini düşündüm..sonra devam edince aynı durum işyeri hekimine anlattım..oda üst sindirim sisteminde kanama olacağını hastaneye gitmem gerektiğini söyledi..
aynı hafta annemin başparmağından küçük bir operasyonu vardı yeşilyurt devlet hastahanesinde..hazır gelmişken gastro ya bir görüneyim dedim..
üzerimde dar bir body altımda eşofman tamamen sportmen biri olarak doç dr.CEM ÇEKİÇ e durumu anlatınca " sen mide kanaması geçirmiyorsun öyle olsa böyle elini kolunu salllayıp gelemezdin buraya " dedi.. fakat bakalım dedi yinede ..kan tahlili gaitada gizli kan testi yaptı..çok ilginç temiz çıktı... "ben sana söylemiştim hadi güle güle " cem bey...
aradan 1 hafta geçti geçmedi eşimin işyerinde ofiste bayıldım ve kafamı çelik kapıya çarpmışım put gibi düşmüşüm..zaten o gün kendimi kötü hissettiğimi söylemiştim eşime ...bi evrak için resmi daireye gitttik beraber 2. kata çıkarken 21 km koşan ben zorlandım...tabi kanama devam ediyorya..
neyse ertesi gün işyeri hekimine durumu anlattım..buna endoskopik olarak bakılması lazım deyip beni medifema hastanesine sevk etti o gün eve yolladılar beni...ertesi gün medifema gastroda gatadan gelme uzman dr ergun bey endoskopiyi yaptı ve midemde koca bir yara..ülser dedi..ilaçlar verdi tabi patoloji için parça protoklü var onuda aldı...sonucun 5 gün sonra çıkacağını söyledi...o 5 gün nasıl geçti bir ben bir ALLAH biliyor..gece uyuyamıyor ara ara kalkıp çocuklarımı öpüyordum..gizli gizli ağlıyordum..ALLAH tan eşim soğukkanlı..
neyse sonuç temiz çıktı sevinçten kayıvalidemle sarılıp ağladık birlikte...tabi ben biraz endişeli bririyimdir..pazar günü evde otururken kayınbraderim arayıp abi başka bir dr a daha göster deyince..evimi satın aldığım öncesinde kiracısı olduğum eski evsahibim ege üniversitesinde gastro doçenti..o an nasıl düşünemedim diye hayıflandım..telefon ile aradım..bana endoskopi resimlerini whats up tan atmamı söyledi yolladım baktı...buna birde benim bakmam lazım,benim endoskopi yapmam lazım dedi..onada yaptırdık..
bu normal ülser değil GİST yada ektoprik pankreas olabilir dedi..hayatımda ilk kez duyuyorum...endişelenme felan dedi..yanından çıkıp internete yazınca GİST in bir çeşit kanser olduğunu öğrendim..dünya başıma yıkıldı tam sevinmişken sevincimiz gursağımızda kaldı diyebilirim..
ordan başka bir prof a ,bir başkasına felan derken...ilk gittiğim cem bey in hastahanesinde acillik oldum kan kaybından..çünkü baya bir ameliyat olmamak için direndim ..kaçtım..kendi kendine iyileşeceğini düşndüm belkide...
cem bey yaa biz bunu nasıl göremedik dedi ve tahlillere baktı "" ya senin tahlilllerde temiz çıkmış,gist lerde kanama ara ara oluyor ondan" dedi...
gata doktoru ergun beyin bunu nasıl göremediğini eski evsahibim olan şuan egede prof olan fatih beye sorunac " bunlar ince işler erkan" dedi..
neyse 2017 mayısında ameliyat oldum..internette okuduklarım başımdan aşşağı kaynar sular indiriyordu..sağkalım oranları verilmiş..
inanın o duyguları yaşayan bilir..arabanın içinde ağladığım,yavrularımı eşimi düşündüğüm o anlar aklıma geldikçe yine gözlerim doluyor..
3 kızı yalnız bırakıp gitmek..ALLAH a RABBİM e sığındım hep..dualar ettim..ALLAHım beni ailem yavrularıma bağışla diye..şifa yalnız senden sen ŞAFİ sin dedim hep..uykusuz ,endişeli,korkulu o hastane günleri..hayatımd yaşadığım en büyük ağrıydı ameliyattan çıktığımda hissetttiğim..midemim yarısı alınmıştı..78 kilo ile bşlayan hastalık süreci hastahaneden çıktığımda 63 kilo olmuştum..görenler tanıyamıyordu..yarın gitmiş diyorlardı..
hastalandığım dönemde abim gel dışarı çıkalım dedi..arabayı ben kullanıyordum "onların bana baba demesi varya " dedim dünyaya bedel,ben rabbime gidicem yalnız onları düşünüyorum dedim abim "ben dayanamam buna diyerek hıçkırarak ağladı" onu hiç öyle görmemiştim çocuk gibi ağladı..babamızı kaybettiğimi dayandığımız söyledim.. o zaman birbirimize sarıldık birlikte atlattık bu öule değil dedii.
neyse çok uzattım sanırım..patoloji 1. evre çıktı çok şükür..6 ayda bir yeşilyurt devlette onkolojide kontrole gidiyorum..tüm yaşantımı beslenmemi değiştirdim..artık dikkat ediyorum..herkese özellikle MUHAMMED ümmetine acil şifalar diliyorum bu mübarek cuma günü..
içimi düöktüm kusura bakmayın birazda duygulandım..