Benim küçücük yüreğimi yıktılar [O an]

ben 3 yaşında hastalanıp annem bizim aile doktoruna gitmemizle başlayan buruk bir yürek. doktor nezle grip diye oyalıyor, benim annenme diyormuşum ki anne perdeyi çek uykum var deyip yatıyormuşum. annem 1 ay geçmeyen nezle grip şüphelenmiş ve haseki hastanesi'ne götürüyor doktor beni boğazıma bakmış ve kusma vakaası olursa getirin, diyerek gönderiyor. bu, çarşamba günü olmuş. ben cuma günü 15:00 gibi iyice rahatsızlanıyorum. kusma ve ateş var annem beni hemen haseki hastanesine götürüyor
kader bu süreden sonra başlıyor... doktorlar gitmiş olduğu için bir doktor bana sadece serum takıyor ve gidiyor, pazartesi günü gelince doktorlar gelip başıma geldiği zaman anlıyorlar ki menenjit geçirdiğimi ve belimden su alıyorlar ama iş işten geçmiş oluyor
zaman aşamı nedeniyle annem erkek kardeşime hamile babama ben ölürsem beni gömsün diyerek doğuma gidiyor, her sorduğu zaman nasılım diye babam anneme iyi yok birşeyi diyerek cevap veriyor. annem dayanamıyor geliyor hastaneye ,annem beni yürütmek için kaldırıyor yürüyemiyorum düşüyorum. sağ elimi baktığı zaman elim arka tarafta olduğunu görüyor. annem o anı bana anlatırken gözleri hala doluyor,s
onra doktor doktor gezmeye başlıyorum okul çağım geldiği zaman herkes o okuyacakta ne olacak. ama annem beni sen engelli olarak doğmadın sen sonradan oldun her işi başarırsın diyerek, elime süpürge bez toz aldım. annem kazak örmesini tığ işlerini öğretti. ben de annem bana ne dediyse yaptım, ortaokul çağım gelmişti 5 sınıfta geçen bir olay (arkadaşım bana acıdıklarını söyledi) salaklık ben de arkamdan konuşmalar, ortaokulu bıraktım. annem çok ısrar etmesine rağmen okumadım, ama ailem kendimle barışık olmamı 17 yaşında başardı.
ben evden dışarı çıkmıyordum,ablam birgün dükkana gitmemi söyledi,ben de herkes bana bakıyor gitmem diyerek ablamla tartıştım. ablam da bana, ben seni birşey yapıcam göreceksin diyerek beni (tsd) kayıt yaptırdı. ve orada çalışmam için başkanla konuştu, başkan da olur çalışsın diyerek işe başladım, ama istemiyerek ablama söylenerek gidip geliyordum, ama şimdi çok iyi yapmış diyorum,
1994 yılın da ssklı işe başladım,ama doktor doktor gezmeye devam ederek. artık ben anneme diyorum ki o zamandan beri kim nereye dediyse götürdüğün artık yeter. sağ kolumda kasılmalar var ve ayak içe parmakuçunu basarak yürüyorum, ilkokul sonu ayaktan ameliyat oldum,1 995 yılında iki beyin ameliyatı geçirdim. ama sonuç maalesef olumsuz.

başınızı şişirdiğim için kusura bakmasın engelli arkadaşıma allah sabır versin çünkü herkes kendi geçdiği sıkıntıları bilir.......
Saygılarımla

İnsan hayatını derinden etkileyen işler ve mesleklerle uğraşanların
işlerine ve kendilerine daha saygılı olup bu tür sonu acıyla biten eserler
arkasında bırakmamalıdır.
Ben böyle ihmalleri oan insanlarında hayatlarının zindan karanlığında geçtiğine
inanıyorum.Diğerlerini yani umursamayanlaı zaten insan olarak düşünmüyorum.

keşke ne yapıp ne etseydin benim gibi haseki hastanesine gitmeseydin. benim anne ve babam da o hastaneye götürmüşler ve götürdüklerine dair pişman olmuşlar ki benim engelli oluşumda kendilerinin payı olduğunu düşünerek yeri geldiği zaman kendilerini paralıyorlar..

çocuk felci geçirdim ama allaha şükür ayaklarım üstünde durabiliyor, yürüyebiliyorum buna da şükür..

teşekkürler...

annem babam da aile doktoru suçluyorlar. bize oyalamış hastaneye gitmiş olsaydık belki bu kadar hasar bırakmaztı diyorlar.(kader mi?)dersin bilemezsin,ameliyatlarım da çapa da geçirdim,şimdi keşke biraz araştırıp sonra olsaydım diyorum,benim kaderimdeki hayat böyle geçecek artık ağrılarla,ama kendi hitiyaçlarımı gördüğüm için buna şükür diyorum

hepimiz bu drlardan zaman zaman darbe yemişizdirr arkadaısm duygulanmamak elde deyill bundan sonraki hayatında mutlu olmanı acılar bulmamasını dilerim

Hep doktorların ihmalliği ve doktor hataları. Ama çok şanslısınız size destek olan bir aileniz varmış. Sizinde azminiz ve yaşama sevinciniz sayesinde tüm zorlukları aşmışsınız. Bundan sonraki hayatınızda da başarılarınızın devamını dilerim. Yüzünüzden gülücükler eksik olmasın.

bu dokdtorlar beinde yaktıı annem de beni istanbul bağcılara götürdüü bişey yok dedile kulakk içinn .... sonuç sonra hüsrrannnn arkadaşımmm ama ailem kendini paralamıyorrr allahın kaderi diyorrr bizz seni hastaneelere getiridk diyorrr

Yinede yaşamak güzel. Allah sabır versin... Hayattan kopmamak ve sosyal olabilmek önemli...

çok teşekkür ederim arkadaşlar, hepiniz sağolun.

geçmiş olsunnn

çok geçmiş olsun sıkıntılar çekmişsin ama şimdi işin bile var.

çok geçmiş olsun arkdaşımm..

kardeşim mevcudiyetimizle yaşamaya devam...ne yapalım...bazılarıda böyle yaşıyor....

Bende doktor hatası yüzünden 20 yaşımdan sonra sorun yaşayanlardanım, sürekli keşkeleri bende yaşadım. Ama artık geriye bakmanın ve keşke demenin hiç bir anlamı yok. Önemli olan geleceğe bakabilmek, size çok geçmiş olsun diyorum.
Hayat herşeye rağmen güzel..