Anne, ev geçindirmek, evlilik ve engel

Merhabalar öncelikle kendimi tanitmak istiyorum.. Sorunuma cevap verebilmek icin beni tanimaniz gerektigini düşünüyorum.

Ben oğuz 21 yaşında bankaciyim. 2 yildir bankada çalışıyorum , sol bacagimda hafif kisalik var serebral palsiden dolayi. Her şeye evet diyebilme potansiyelim var benden buyuk biri bir sey söylediginde reddetmek biraz zor oluyor benim icin hirerarşiyi yok sayabiliyorum o an neyse . .
Arkadaslarim ve akrabalarim arasinda engelimi sorun etmem bazen kendimle dalga gecerim gülmeyi severim ve eglenirim ama yeni tanistiklarima karsi genelde cekingen biriyimdir.

Şimdi asıl soruma gelecek olursak babam vefaat etti uzun zaman önce annem ben eşinden yeni ayrilmis ablam ve onun çocuğu yani yegenim ayni evde yaşıyoruz. ev gecindirmek icin küçük yasta olduğumu düşünüyorum bazen kendimle cok buyuk savaslara girip dayanamadigimi düşünüyorum ve Borcumuz var bi miktar ödeyebiliyoruz allaha şükür ama annem bütün gelirler ona akiyor eline bi miktar geçse harciyor ben biriktirme taraftariyim ama o beni dinlemiyor

arabalara karsi bi ilgim var araba almak istiyorum evden is yerine gitmek için 2 minibüs degistiriyorum ve dolu oluyor ayakta gitmek zorunda kaliyorum bu beni yoruyor. Bi tarafta annem var para benim param birikim yapicam araba alicam diyemiyorum üzülür diye korkuyorum. bi tarafta ablam ve yegenim var eve de para getirmem gerekiyor bi tarafta kendimi düşünmek zorunda kalıyorum cok yoruyor beni yol ve bi yerden bi yere yürümek bi yandan da gelecekte eğer evlenirsem ( ki engelli biriyle evlenmek isteyecek kiz olmadığını düşünerek ayri bi çöküntü yaşıyorum ) birikim yapmak zorundayim ama olmuyor. ..

sizce ne yapmaliyim ?? teşekkür ederim.

Bu söylediklerinin hepsinin birden olması zaten imkansız. Olayları aciliyetlerine göre değerlendirmekten başka elinden birşey gelmez.
Önce borçsa, araba sonraya kalır. O zaman da annenin diğer gelirlerle seni desteklemesine yönelik bir söz alabilirsin belki. Bu birkaç sene daha seni ayakta tutar diyorum ben.

Evlilik konusuna gelince herkes öyle düşünüyor ama zamanı gelince mutlaka evleniyor. Hem engelli, engelli evlilikleri de var. Engelsiz biriyle evlenmeyi düşünüyorsun demek ki, yoksa kabul etmeyeceği endişesini yaşamazdın. Hem o kişi senin karşına daha çıkmamıştır ki böyle düşünüyosun. Evlilik için birikim yapmayı geri plana at sen daha. Zaten karşına çıkacak kişiyi daha tanımadan evlilik düşünmen hata olur. Bu süreçte de ilk etapta zorunlu olan ihtiyaçlar için birikim planlarını o zaman yaparsın.
Bu sitede bundan sonra çok zaman geçirirsen evlilik ile ilgili düşüncelerin çok değişir daha.

Şuan önce borç, sonra araba, belki aynı esnada biriyle evlilik görüşmeleri yapabilirsin diyorum. Sonuçta hayatını birleştirmeye karar verecek kişi de, seninle birlikte her zorluğu yaşamayı göze alacaktır. Bunları düşünmek için yaşında daha erken bence.

Biraz rahat olup zamana bırak, kendini bunları düşünerek bunaltma.

Ne kadar güzel kendini ifade etmişsin bana anlat desen ben de anlatırım önceleri daha umut doluydum herkese akıl verirdim ama hayat 23 yaşındaki beni bile inanılmaz yordu benim ayaklarımda düşük ayak var insanlara ne kadar kibar davransam da bu yaşıma kadar hiç doğru düzgün arkadaşım olmadı üniversiteye gidiyorum erkek olmak bana ağır geliyor artık yaşıtlarımın kız arkadaşları var benimse daha elime kız eli bile değmedi onu geçtim hangi kızı beğendiysem bana nefret eder gözlerle baktılar çok öfkeliyim neden ben böyleyim acaba çevremde hiç engelli olmadı gittiğim okullarda dahi ne desem ne yazsam boş hiçbirşey bu hayata öfkemi anlatamaz engelli olmasam çok güzel bir hayatım olurdu neyin cezası bu neyin!!!

Kuran şifadır
Sabır en iyi ilaçtır
Allah tan ümit kesilmez

Evlilik konusunda yanlış düşünüyorsun benim eşimin hiçbir engeli yok ve ben şuan çocuğumun dünyaya gelmesini bekliyorum.
Hayatını, yaşantını ve aynaya bakıp gördüğün kişiyi eksiksiz kabul edince ve sana bu hayatı verene şükretmeyi öğrendiğinde(öğrendiğimizde) mutlu olmaya engel hiçbir şey kalmaz diye düşünüyorum

Hepinize teşekkür ederim. Öncelikle KKELEBEKK düşüncelerinin ve bakış açının benim açımdan iyi olacağını düşünüyorum. teşekkür ederim Wesley her neolursa olsun bence isyan etmemeliyiz. ben ve benim gibi olan herkes lisede yada üniverstede o duyguları o anıları yaşamıştır. dostempati tabiki her şey öncelikle allah ama bazen ne biliyim bunalabiliyor insan içini dökmek istiyor. vee Yusuf islam sana da teşekkür ederim mesajını okuyunca ufak bi umut doldu içime Allah daha çok mutlu eder inşallah seni

Arabası olan bir kız bulursan tamamdır ) şaka bir tarafa Zamanı gelince herşey olur dert etmeyin

Altarnatif bi çözüm yolu olmuş selda*

Allah hakkında hayırlısını iyisini versin huzur mutluluk versin kardeşim

evlilik odaklı yaşama hayatın ne getirecegini hic birimiz bilemeyiz sonucta önce borclarından kurtul sonra hayatına yon ver

her ne kadar aileni düşünsende kendin içinde birikim yapmak zorundasın.bunu annene uygun bi dille anlatman gerek.hersey iki üc tatlı söze bakar.annende bunu anlayısla karsılayacaktır.sonucta erkek evladsın.ilerde bi yuva kurucaksın.engelinede kafayı takma.hayat bu kimin ne olacagı bellı olmuyor.gun gectıkce insanlar daha cok anlamaya basladı artık.ben cevremde engelli muamelesı gormuyorum sanslıyım bu konuda.unutmayalım ki engeli bız yaratıyoruz..cevremıze evlenırdım ama işteee hastayım beni kim napsın gibi cümleler kurmamamız lazım.her insanın bı nasıbı vardır arkadasım.hersey rabbimin elinde.oo zamanı gelınce oyle guzel seyler yaparki ınanamayız..

Oğuz kardeşim biliyorum aykırı bir yorum olacak benimkisi ama yinede paylaşmak istedim. Paylaştıklarınızdan yola çıkarak babanızın mekanı cennet olsun; vefatının ardından bütün ailenin yükü senin üzerine kalmış Allah sana güç ve dirayet versin. Yanlız şöyle bir şey var sen ailenden tutumsuzluk ve ödeme taahhüdünde bulunulmuş borçlar yüzünden bir oğul bir kardeş olarak değil resmen bir bankacı bakış açısıyla şikayet ediyorsun, madem çok bireysel düşünüyorsun hiç kimse seni oluşumunda bizzat yer almadığın borç harç için sorumlu tutamaz. Yani o zaman maaşına güveniyorsan tut bir ev ayrıl ailenden sanmam ama belkide otomobil alacak parayı bile biriktirmen mümkün olabilir. ben bunu tavsiye etmem sana. İşlerimiz ve işlerimizle ilgili aldığımız eğitimler, edindiğimiz bakış açıları bizim için amaç değil ekmek paramızı kazandığımız araçlar olmalı. Sana tavsiyem hayatta yanlızlaştırma kendini annenin ufak tefek toplamda hiç bir değeri olmayan harcamaları olabilir annendir en fazla konuşursun kart limitlerini gelirinize göre düzenlersin olur biter, ama onları kırma. Unutma ki bireyselleştirilmek isteniyoruz oysa bireysel olarak hepimiz birer hiçiz...

selam,anneniz size anlayish gostermeli,sonucta bi tek siz calisiyorsunuz onlar da en azindan deyersiz harclamalara para vermesinler...En iyisi parayi kendinizde saklayin,evin ihtiyaclarini da siz alin,anneye de bunu uygun bir sekilde anlatin