4 kardeşiz 3 erkek 1 kız en küçüğüyüm ailenin yıl 2001 sonlarına doğru... lise 1 okuyorum ablam yanlış teşhis yüzünden adana numunede yatıyor....
büyük abim psikolojisi bozuk olarak askerden yeni geldi ve nişanlı...
babam LPG nakliyatı tır şöförlüğü yapıyor ve eve 3-5 günde 1 gelebiliyor ....ablam ölümle savaşıyordu yanlış teşhis(epilepsi---sara)hastalığı var demişlerdi ama hastalığı o değildi verdikleri ilaçlar hep yan etki yapıyordu ve günden güne eritiyordu ablamı.....büyük abimin nişanlısı evmizde kimse olmadığı için henüz 1 haftadır eve gelemeyen babama yemek hazırlamak için mutfağa gidiyor ve 1 aydır kimsenin girmediği mutfakta pişirecek bişey bulamadığı için küçük abimi çarşıya göndermiş abim çarşıya giderken bende başka bi yerden geliyordum ve karşılaştık abim çarşıya kadar benim gitmemi istedi.... bende itiraz edemedim ama çok hastalanmıştım .... giderken komşumuzun oğlu ile karşılaştım ve onuda alacağım malzemeleri taşıtmak için götürüyordum kendi taşıyacak halim yoktu çünkü....
evimiz ile çarşı arasında TCDD istasyonu var ama ALT yada ÜST geçidi bulunmuyor ve devamlı yük trenleri geliyor elektrikle çalışan trenler....
o gün istasyon tıklım tıklım dolu ve bütün istasyon rayları dolu bekleyen yük vagonları duruyor....
vagonların ya üstünden yada altından geçmek zorundayız başka çaresi yok ....
komşu çocuğunun elinde ise bir top var... zaten vagonlardan zor geçeceğiz bu topu kim taşıyacak diye ben topu alıp istasyonun karşı tarafına şutluyorum......
ama top vagonların üstündeki yüksek gerilim teline çarpıp vagonların içine düşüyor....
yanımdaki çocuk vagona giremeyecek kadr küçük benim boyum ise 1.86
mecburen topu almak için çıkıyorum ama vagona çıkmadan yukardaki yüksek gerilim beni 1.5 (birbuçuk) metre mesafeden kapıyor ve ben havada büyük bi gürültüyle alev alıyorum....
AKIMINA KAPILDIĞIM ELEKTRİK 46.000 (KIRK ALTI BİN) WATT
volt değil WATT........Vagondan aşağı yanarak rayların üzerine düşüyorum omzumdaki bir kemik ve ön dişimin birisi kırılıyor... yerde yanmaya devam ediyorum o patlama sesiyle çarşıdaki bütün insanlar başıma toplanıyor ve polisler gelip etrafı çeviriyorlar ve kimseyi yaklaştırmıyorlar zaten ölmüş diyolar...
ben haala yerde yanmaya devam ediyorum..... oradan tanıdık bi amca diyor ki... öldüyse ölsün ama yanmasın söndürelim diyor ama polisler hayır diyor yaklaştırmıyor... adam en sonunda dayanamayıp atlıyor ve ceketiyle söndürürken benden bi inleme sesi duyuyor....
yaşadığımı anlıyolar ve hastahaneye kaldırıyolar.....
bu arada kara haberde çabuk ulaşacak ya küçük abim duyuyor ve dilini yutuyor bayılıyor oda 10 gün başka hastahanede yatmış...
İşin garip tarafı ..... o gün eski devlet hastahanesi kapanıyor ve 10 km uzaklıktaki yeni yapılan devlet hastahanesine taşınıyor... ve o günde yeni açılan devlet hastahanesinin açılış töreni var...derken bana hiç bir hastahane bakamıyor ve direkt ADANA BALCALIYA sevk ediyolar......
adana balcalı hastahaneside yerimiz yok diye kabul etmiyor.... saolsun polis olan dayım olayı duyunca görev yeri CEYHAN dan hastahaneye yetişiyor ve yurt dışına sevk edilmemi istiyor ..... hastahane sevki gerçekleştiremeyeceği için mecburen beni kabul ediyolar ve yanık ünitesine alınıyorum.....
38 gün olmuş ben kaza geçireli ve yanık ünitesi bölümünden film çektirmek için beni sedyeyle götürürlerken kendime geldim.... etrafımda bi kaçtane tanıdık var beni son sürat seydeyle götürüyolar.....
noluyo ya dedim nereye gidiyoruz noldu bana diyorum.... hiç kimsede tık yok bişe yok bişe yok diyolar başka bişe demiyolar.....
en sonunda benden herzaman asla ve asla hiç çekinmeden herşeyi korkutmadan söyleyebilen büyük abim açıkladı bana olayı.....
HÜSEYİN KORKMA CANIM SENİ ELEKTRİK ÇARPTI FİLMİN ÇEKİLECEK dedi ...ama hiç bir şey hissetmiyordum.... çok sağlam hissediyordum kendimi kalkmaya çalışıyordum ama kılımı kıpratamıyordum......adeta bütün vücudum felç olmuştu....
pek hatırlamıyorum zaten ilk 3 ay ne yaptım ne oldu ne bitti.....yanık ünitesine doktor ve hemşireler haricinde kimse giremiyor....
adeta bir hapishane hücre.....
ve bunu 2. olarak bu sitede açıklıyorum ....İMKANINIZ VARSA GÜCÜNÜZ YETİYOSA HİÇ BİR ŞEKİLDE HİÇ BİR HASTANIZI ADANA BALCALI HASTAHANESİNE YATIRMAYINIZ.....
bir çok hasta ve ben orada işkence gördük işkenceden hayatını kaybeden insanları gözümle gördüm ve şahitim bunlara yukarıda allah görüyor.....
o hastahanede kaldığım sürece hep işkence gördüm heppp işkence........BİRBUÇUK YIL İŞKENCE ...
annesinden süt emmeyi bilmeyen 6 aylık bebeğin ağzına koca koca ekmek sokarken döverken gördüm ben o canavarları o insanlıktan çıkışmış tihniyetsizleri....
ve bir gün pansuman için götürdükleri odada kendi bacaklarımı gördüm...... iplik iplik damarlar deri yarık paramparca kapkara daha hiç adam akıllı pansuman edilmemiş kemikler görünüyor....
ve bunu bana zorla gösterdiler... ben yatakta bile yatamazken zorla oturtup bacaklarımı gösterdiler bana SIFR ÖLMEM İÇİN ÇALIŞTILAR.... ve her diğer hastalarada bunu uyguladılar....
bu zaman içerisinde bana en çok koyan tarafı lise çağlarında bu olay başıma gelmesi...daha bi ayrı acı..
o kış aylarında annem babam kardeşlerim hastahane bahçesinde çamurlarda yattılar neler çekti anam babam ....
şimdi kalp tansiyon şeker kolestrol ne ararsanız hastalık adına o dönemde hepsini kaptılar....
4 çocuk var 3 tanesi ayrı ayrı hastahanede yatıyor hangi birisine yansın....
keşke ilk gün ölsemde anam babam kardeşlerim böyle olmasalardı diyorum ama buda allahımın taktirilahisi.....isyan etmedim etmiyorum etmiyeceğimde allahın izniyle bu günlermize çok şükür.....
ŞİMDİ DİCEKSİNİZ KOMPLE FELÇLİMİSİN?... hayır bazı engelli arkadaşlarım 45 volt ampul elektriğinde felç olabiliyorken .... ben o 46.000 watt elektrikle sacede ayaklarımı kaybettim....
şimdi protez kullanıyorum ve alıştım ayaklarıma istediğim şekilde bisiklet motosiklet tertibatlı yada tertibatsız otomobil hatta ve hatta babamın şu anda kullanıdğı tırı bile kullanıyorum... binlerce şükür bu günümüze ....size şu anda anlatamadıım ve anlatmak istemediğim okadar çok şey var ama anlatmakta istemiyorum o günlerim hep gözümün önünde duruyor....unutmak istiyorum sadece....
şimdi ablamda kurtuldu çok iyi sağlıklı bende iyiyim diğer abimde çok iyi her şey geçti....
ama bize bi ders çıktı işde bende bunu burada paylaşıyorum her engelli arkadaşımızın ibret alınacak hayatları gibi benimkininde ibret alınmasını istiyorum ....
bu dünyaya bi sınava geldik ....biliyorum ki hayatta benim gördüklerimin binlerce kat daha kötüsü var... bizede allah beterinden saklasın demek düşer.....allah hepimizin yardımcısı olsun ....
RABBİM HİÇ BİR KULUNU SAĞLIKLA SINAMASIN....
saygılarımla... hüseyin eren...
büyük abim psikolojisi bozuk olarak askerden yeni geldi ve nişanlı...
babam LPG nakliyatı tır şöförlüğü yapıyor ve eve 3-5 günde 1 gelebiliyor ....ablam ölümle savaşıyordu yanlış teşhis(epilepsi---sara)hastalığı var demişlerdi ama hastalığı o değildi verdikleri ilaçlar hep yan etki yapıyordu ve günden güne eritiyordu ablamı.....büyük abimin nişanlısı evmizde kimse olmadığı için henüz 1 haftadır eve gelemeyen babama yemek hazırlamak için mutfağa gidiyor ve 1 aydır kimsenin girmediği mutfakta pişirecek bişey bulamadığı için küçük abimi çarşıya göndermiş abim çarşıya giderken bende başka bi yerden geliyordum ve karşılaştık abim çarşıya kadar benim gitmemi istedi.... bende itiraz edemedim ama çok hastalanmıştım .... giderken komşumuzun oğlu ile karşılaştım ve onuda alacağım malzemeleri taşıtmak için götürüyordum kendi taşıyacak halim yoktu çünkü....
evimiz ile çarşı arasında TCDD istasyonu var ama ALT yada ÜST geçidi bulunmuyor ve devamlı yük trenleri geliyor elektrikle çalışan trenler....
o gün istasyon tıklım tıklım dolu ve bütün istasyon rayları dolu bekleyen yük vagonları duruyor....
vagonların ya üstünden yada altından geçmek zorundayız başka çaresi yok ....
komşu çocuğunun elinde ise bir top var... zaten vagonlardan zor geçeceğiz bu topu kim taşıyacak diye ben topu alıp istasyonun karşı tarafına şutluyorum......
ama top vagonların üstündeki yüksek gerilim teline çarpıp vagonların içine düşüyor....
yanımdaki çocuk vagona giremeyecek kadr küçük benim boyum ise 1.86
mecburen topu almak için çıkıyorum ama vagona çıkmadan yukardaki yüksek gerilim beni 1.5 (birbuçuk) metre mesafeden kapıyor ve ben havada büyük bi gürültüyle alev alıyorum....
AKIMINA KAPILDIĞIM ELEKTRİK 46.000 (KIRK ALTI BİN) WATT
volt değil WATT........Vagondan aşağı yanarak rayların üzerine düşüyorum omzumdaki bir kemik ve ön dişimin birisi kırılıyor... yerde yanmaya devam ediyorum o patlama sesiyle çarşıdaki bütün insanlar başıma toplanıyor ve polisler gelip etrafı çeviriyorlar ve kimseyi yaklaştırmıyorlar zaten ölmüş diyolar...
ben haala yerde yanmaya devam ediyorum..... oradan tanıdık bi amca diyor ki... öldüyse ölsün ama yanmasın söndürelim diyor ama polisler hayır diyor yaklaştırmıyor... adam en sonunda dayanamayıp atlıyor ve ceketiyle söndürürken benden bi inleme sesi duyuyor....
yaşadığımı anlıyolar ve hastahaneye kaldırıyolar.....
bu arada kara haberde çabuk ulaşacak ya küçük abim duyuyor ve dilini yutuyor bayılıyor oda 10 gün başka hastahanede yatmış...
İşin garip tarafı ..... o gün eski devlet hastahanesi kapanıyor ve 10 km uzaklıktaki yeni yapılan devlet hastahanesine taşınıyor... ve o günde yeni açılan devlet hastahanesinin açılış töreni var...derken bana hiç bir hastahane bakamıyor ve direkt ADANA BALCALIYA sevk ediyolar......
adana balcalı hastahaneside yerimiz yok diye kabul etmiyor.... saolsun polis olan dayım olayı duyunca görev yeri CEYHAN dan hastahaneye yetişiyor ve yurt dışına sevk edilmemi istiyor ..... hastahane sevki gerçekleştiremeyeceği için mecburen beni kabul ediyolar ve yanık ünitesine alınıyorum.....
38 gün olmuş ben kaza geçireli ve yanık ünitesi bölümünden film çektirmek için beni sedyeyle götürürlerken kendime geldim.... etrafımda bi kaçtane tanıdık var beni son sürat seydeyle götürüyolar.....
noluyo ya dedim nereye gidiyoruz noldu bana diyorum.... hiç kimsede tık yok bişe yok bişe yok diyolar başka bişe demiyolar.....
en sonunda benden herzaman asla ve asla hiç çekinmeden herşeyi korkutmadan söyleyebilen büyük abim açıkladı bana olayı.....
HÜSEYİN KORKMA CANIM SENİ ELEKTRİK ÇARPTI FİLMİN ÇEKİLECEK dedi ...ama hiç bir şey hissetmiyordum.... çok sağlam hissediyordum kendimi kalkmaya çalışıyordum ama kılımı kıpratamıyordum......adeta bütün vücudum felç olmuştu....
pek hatırlamıyorum zaten ilk 3 ay ne yaptım ne oldu ne bitti.....yanık ünitesine doktor ve hemşireler haricinde kimse giremiyor....
adeta bir hapishane hücre.....
ve bunu 2. olarak bu sitede açıklıyorum ....İMKANINIZ VARSA GÜCÜNÜZ YETİYOSA HİÇ BİR ŞEKİLDE HİÇ BİR HASTANIZI ADANA BALCALI HASTAHANESİNE YATIRMAYINIZ.....
bir çok hasta ve ben orada işkence gördük işkenceden hayatını kaybeden insanları gözümle gördüm ve şahitim bunlara yukarıda allah görüyor.....
o hastahanede kaldığım sürece hep işkence gördüm heppp işkence........BİRBUÇUK YIL İŞKENCE ...
annesinden süt emmeyi bilmeyen 6 aylık bebeğin ağzına koca koca ekmek sokarken döverken gördüm ben o canavarları o insanlıktan çıkışmış tihniyetsizleri....
ve bir gün pansuman için götürdükleri odada kendi bacaklarımı gördüm...... iplik iplik damarlar deri yarık paramparca kapkara daha hiç adam akıllı pansuman edilmemiş kemikler görünüyor....
ve bunu bana zorla gösterdiler... ben yatakta bile yatamazken zorla oturtup bacaklarımı gösterdiler bana SIFR ÖLMEM İÇİN ÇALIŞTILAR.... ve her diğer hastalarada bunu uyguladılar....
bu zaman içerisinde bana en çok koyan tarafı lise çağlarında bu olay başıma gelmesi...daha bi ayrı acı..
o kış aylarında annem babam kardeşlerim hastahane bahçesinde çamurlarda yattılar neler çekti anam babam ....
şimdi kalp tansiyon şeker kolestrol ne ararsanız hastalık adına o dönemde hepsini kaptılar....
4 çocuk var 3 tanesi ayrı ayrı hastahanede yatıyor hangi birisine yansın....
keşke ilk gün ölsemde anam babam kardeşlerim böyle olmasalardı diyorum ama buda allahımın taktirilahisi.....isyan etmedim etmiyorum etmiyeceğimde allahın izniyle bu günlermize çok şükür.....
ŞİMDİ DİCEKSİNİZ KOMPLE FELÇLİMİSİN?... hayır bazı engelli arkadaşlarım 45 volt ampul elektriğinde felç olabiliyorken .... ben o 46.000 watt elektrikle sacede ayaklarımı kaybettim....
şimdi protez kullanıyorum ve alıştım ayaklarıma istediğim şekilde bisiklet motosiklet tertibatlı yada tertibatsız otomobil hatta ve hatta babamın şu anda kullanıdğı tırı bile kullanıyorum... binlerce şükür bu günümüze ....size şu anda anlatamadıım ve anlatmak istemediğim okadar çok şey var ama anlatmakta istemiyorum o günlerim hep gözümün önünde duruyor....unutmak istiyorum sadece....
şimdi ablamda kurtuldu çok iyi sağlıklı bende iyiyim diğer abimde çok iyi her şey geçti....
ama bize bi ders çıktı işde bende bunu burada paylaşıyorum her engelli arkadaşımızın ibret alınacak hayatları gibi benimkininde ibret alınmasını istiyorum ....
bu dünyaya bi sınava geldik ....biliyorum ki hayatta benim gördüklerimin binlerce kat daha kötüsü var... bizede allah beterinden saklasın demek düşer.....allah hepimizin yardımcısı olsun ....
RABBİM HİÇ BİR KULUNU SAĞLIKLA SINAMASIN....
saygılarımla... hüseyin eren...
